Gelişmiş ülkelerdeki sektörlerin dağılımı önem kazanmaktadır. Özellikle sanayi sektörünün ve bilgiye dayalı sektörlerin girişimciliğin niteliğini etkilediği bilinmektedir. İş gücünün nitelikleri ve istihdam oranı girişimciliği yaratmada büyük öneme sahiptir. Makroekonomik açıdan GSMH ve GSYİH büyüklüklerinin ve kişi başına düşen miktarları da girişimciliğe ayrılabilecek kaynaklar açısından önem taşımaktadır. Tüm bu konular gelişmiş ülkelerin makroekonomik koşulları ile ilgilidir.

Roger’a göre, yaratıcılık yoktan var etme değil var olanlardan bir kombinasyon elde etmektir.

İş planı, üç temel amaç için kullanılabilecek bir araçtır. Bunlar; iletişim, planlama ve yönetim olarak sıralanabilir.

İşletmede çalışan personel sayısı iş planının giriş bölümünde yer almaz.

Girişimci endüstriyel bir liderdir fikrini benimseyen düşünürler Say,Sain-Simon, Amasa Walker, Francis Walker, Marshall, Wieser, Sombart, Weber ve Schumpeter’dir. Sain-Simon bu düşünürlerin arasındadır.

Evrimci yaklaşımın, neoklasik yaklaşımdan en önemli farklılığı, ekonomik gelişim sürecinde teknolojik yenilik ve öğrenme süreçlerini ön plana çıkarmasıdır. Neoklasik yaklaşım mevcut durumda (firmaların kaynakları ve teknolojik yetenekleri veri iken) kaynak tahsis sürecini incelerken, evrimci yaklaşım firmaların yeni teknolojileri nasıl geliştirdiği ve teknolojik yeniliklere nasıl uyum sağladığını incelemektedir. Teknolojik yenilik sürecinde belirsizlik ve tesadüfi etkenler önemli olduğu için, evrimci yaklaşımda analiz birimi, neoklasik yaklaşımın temsili firmasının aksine, farklı teknolojileri, farklı yetenekleri, farklı örgütlenme yapıları, farklı davranış kuralları olan firmalar ile diğer ekonomik aktörlerin oluşturduğu bir sistemdir.

Benzerliklerin çok olduğu ortamlar DEĞİL farklılıkların çok olduğu ortamlar olacaktır. Doğru cevap D şıkkıdır. 

İyi tasarlanmış bir iş planında işletmenin ve işletmenin içerisinde bulunduğu endüstrinin özelliklerinin belirlenmesi, sermaye yapısının belirlenmesi, en son bilançonun incelenmesi, girişimcilerin kalitesinin belirlenmesi, girişimin kendine özgü özelliğinin saptanması, bütün plana genel olarak göz gezdirilmesi vurgulanması gereken noktalardır. Bunların içerisinde girişimcinin kalitesi risk sermayedarları açısından dikkat edilen en önemli noktadır. Çünkü işletmeyi geliştiren kişinin, yani girişimcinin kendisinin, işletmenin teknolojisi ya da yaratıcılığı konusunda en geniş bilgiye sahip olan kişi olduğudur.

Stok akışı, sonuçlara yönelik planlama dahilinde yer alır.

Yıkıcı inovasyona ezber bozan inovasyon da denilmektedir.

Japonya’da başlayan hızlı ekonomik kalkınma hareketinin motor gücünü KOBİ’ler oluşturmaktadır.

Girişimci sayısının artması ile iktisadi gelişme arasındaki ilişki Schumpeter’den beri üzerinde çalışılan bir konudur. Girişimcilerin iktisadi büyümeye katkısı, yeteneklerinin somut ifadesine ve yenilik yapma eğilimine bağlıdır. Üzerinde önemle durulması gereken ve yeni jenerasyon modellere bir geçiş aşaması niteliği taşıyan model Schumpeter’in Yenilik Modelidir. J.Schumpeter kapitalist sistemin dinamiği gereği ekonomik bunalımla karşılaşacağı yerde, devamlı gelişeceğini savunmuştur.

Fırsatlar

Birinci aşama finansmanı olarak da adlandırılan erken aşama yatırımları, ürün geliştirme aşamasını tamamlamış, ticari amaçlı üretim ve satış faaliyetleri için finansman ihtiyacı olan firmalara fon sağlanmaktadır. Firma piyasada yeterince tanınmadığından ya da varlık yapısının yeterli olmamasından dolayı, para piyasasından borçlanamamaktadır. Bu aşamadaki yatırımların, sermaye piyasalarından da fon sağlama olanakları yoktur.

Yaratıcılık

Avrupa Birliği yenilikçi ve yaratıcılık olma tanımına daha geniş bir çerçeve çizmektedir. Bu çerçeve, ürün, hizmet ve ilgili pazarların kapsamının genişletilmesi ve yenilenmesi; yeni üretim, dağıtım ve arz yöntemlerinin kurulması, işgücünün yeteneğine, çalışma koşullarına, iş organizasyonuna ve yönetimine değişiklikler sunulması şeklindedir.

Önemli riskler bölümünde Neyin yanlış gittiği ya da gidebileceği ve bu durumda girişimcinin neler yapabileceği önceden düşünülmelidir. Bu potansiyel riskler aşağıdaki gibi sıralanmaktadır:
Endüstride istenilmeyen gelişmeler.
Tahminlerin üzerinde gerçekleşen üretim maliyetleri,
Gerekli mal ve hizmetlerin alınmasında karşılaşılan güçlükler
Yeni rakipler
Yönetimde meydana gelebilecek aksaklıklar
Deneyim eksikliği
Ekonomideki belirsizlikler
Tedarikçilerle sorunlar
Anahtar personel kaybı