Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) çerçevesinde İçişleri Bakanlığına bağlı kurulan birim, Göç İdaresi Genel Müdürlüğüdür. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Uluslararası veya ülke genelindeki silahlı çatışma durumlarında, ayrım gözetmeyen şiddet hareketleri nedeniyle şahsına yönelik ciddi tehditle karşılaşacak, olması nedeniyle menşe ülkesinin veya ikamet ülkesinin korumasından yararlanamayan veya söz konusu tehdit nedeniyle yararlanmak istemeyen yabancı ya da vatansız kişiye, statü belirleme işlemleri sonrasında ikincil koruma statüsü verilir”.

BMMYK kaynaklarına göre, Türkiye’ye son yirmi yılda çoğu İran, Irak ve Bulgaristan’dan olmak üzere iki milyon mülteci gelmiştir. Doğru cevap B'dir.

Almanya, neredeyse 2000’li yıllara kadar resmî olarak göç alan bir ülke olduğunu kabul etmediğinden, göçmenlerin toplumsal, ekonomik, siyasal ve kültürel süreçlere uyumları konusunda belirgin politikalar üretmemiştir.

YUKK md. 78 uyarınca başvuru, kayıt tarihinden itibaren en geç altı ay içinde Göç İdaresi Genel Müdürlüğünce sonuçlandırılır.

Kendi etnik toplulukları tarafından sunulan sosyal sermaye, göçmenlerin iş gücü piyasasına girişte karşılarına çıkan engelleri aşmalarına ve çeşitli deneyimler kazanmalarına yardımcı olmaktadır. Bu bakış açısı “aracı azınlıklar teorisi” olarak da adlandırılmaktadır. Bu kurama göre, bir etnik göçmen grubun ekonominin belli bir dalında uzmanlaşması, çoğunluk grubun içerisindeki sosyal ve ekonomik konumunu iyileştirmesi için başarılı bir stratejidir (Bonacich, 1980; aktaran Schmitdke, 2011). Buna göre, etnik niş piyasası göçmenleri çalıştırarak onlara sosyal ve ekonomik bazı fırsatlar sunarak göçmenler ve ev sahibi toplum arasında bir köprü görevi görmektedir. Bu bakış açısına göre, etnik niş ekonomileri kendi göçmenlerine iş fırsatları ve sosyal imkânlar sunarak göçmenlerin tümüyle toplumdan dışlanmasını ve marjinalleşmesini önlemiş olmaktadır.

Mültecilerin Statüsüne İlişkin 1951 Sözleşmesi’ ne göre de mülteci “ırkı, dinî, milliyeti, belli bir sosyal gruba mensubiyeti veya siyasi düşünceleri nedeniyle zulüm göreceği konusunda haklı bir korku taşıyan ve bu yüzden ülkesinden ayrılan ve korkusu nedeniyle geri dönemeyen veya dönmek istemeyen kişi”dir. Doğru cevap A'dır.

Entegrasyon, uyum ya da bütünleşme kavramları göçmenlerin geldikleri toplumda ekonomi,
kültür ve siyaset alanlarına gönüllü olarak katılımlarını ve çoğunluğun değerlerini
ve düşünce kalıplarını benimsemesi sürecini ifade etmektedir.

YUKK'a göre etkin ve adil karar verebilmek amacıyla başvuru sahibiyle kayıt tarihinden itibaren 30 gün içinde bireysel mülakat yapılır.

Özellikle göç alan ülkelerde, belli birtakım etnik gruplar, ekonominin ve iş gücü piyasasının bazı alanlarında ekonomik faaliyetler yürütmektedir. İşte, göçmenlerin yeni geldikleri ülkede belli alanlarda yürüttükleri ve çoğunlukla göçmenlerin çalıştırıldığı bu ekonomik faaliyetlere “etnik niş ekonomisi” adı verilmektedir. Doğru cevap A'dır.

Kademeli ayrımcılık modeli Almanya, Avusturya ve İsviçre gibi Batı Avrupa’da ilk misafir işçi getiren ülkelerde uygulanmaktadır. Kademeli ayrımcılık, ulusun hakim tanımının doğum ve soy birliğine dayandığı ülkelerde bulunmaktadır. Kan bağı esasına dayalı oldukça kapalı bir vatandaşlık anlayışına sahip olan (ius sanguinis) ve etnisist duyguların güçlü olduğu Almanya’da bu kültürelci bakış oldukça yaygındır. Bu modelde, baskın grup, göçmenleri ve onların çocuklarını sahip oldukları kültürel farklılıklardan dolayı ulusun üyeleri olarak kabul etmekte gönülsüzdür. Bu gönülsüzlük, dışlayıcı göçmen politikaları (özellikle aile birleşmelerinin kısıtlanması ve güvenli oturma statüsü verilmesinin reddi), vatandaşlığa kabul kurallarının kısıtlı olmasıyla sonuçlanır. Bu tür ülkeler bir göçmen ülkesi olduklarını asla kabul etmek istemezler. Kademeli ayrımcılık, göçmenlerin toplumun belli alanlarına (örneğin, emek piyasasına) dâhil edilip, diğer alanlarına (sosyal yardım sistemi, vatandaşlık ve siyasal katılım gibi) erişimlerinin reddedilmesi anlamına gelir.

1951 Mülteci Sözleşmesi md. 16, bu hakla ilgili olarak “Her mülteci, bütün Taraf
Devletler’in toprakları üzerindeki hukuk mahkemelerine serbestçe ve kolayca başvurabilecektir”hükmünü içermektedir.

Göç olgusu da artık bir ulusüstüleşme sürecine girmiştir.

Türkiye’den Yurt Dışına Emek Göçü . Avrupa’ya yönelen Türk dış göç hareketini beş aşamada özetlemiştir:

• Yurt dışına göç sürecinde bireysel girişimler ve özel aracıların damgasını vurduğu 1950’li yıllar.
• 1960’larda ikili anlaşmalara dayanılarak, devlet eliyle düzenlenen iş gücü ihracı.
• 1970’lerde ekonomik krizle yabancı işçi alımının durdurulması aile birleşimleri, göçmen işçilere tanınan sosyal güvenlik hakları ve çocuk yardımları.
• 1980’lerle birlikte göçmen işçi çocuklarının eğitim sorunları, getto yaşamı, dernek­leşme hareketleri, sığınma isteklerinin artması, vize zorunluluğu ve geri dönüşler.

• 1990’larda, göçmen işçi ve ailelerinin vatandaşlık ve kimlik kazanması, ev sahibi ülkelerde artan yabancı düşmanlığı, etnik işletmelerin yaygınlaşması, derneklerin yaygınlaşması, siyasal hakların talebi.  

TÜRKİYE’DEN YURT DIŞINA GÖÇ HAREKETLERİ: 1960’larla birlikte ise Avrupa’nın iş gücü ihtiyacına karşılık olarak devletlerarası ikili anlaşmalarla, başta Almanya olmak üzere Avrupa ülkelerine yönelik iş gücü göçü başlamıştır.

Çok kültürlülük politikasının temel hedefi ülkedeki farklı etnik, dinî ve kültürel geçmişten gelen insanların bu farklılıklarından doğan tüm hakların tanınması, saygı görmesi ve garanti altına alınmasıdır. Çok kültürlülük politikası, belli temel değerlere uyum göstermesi beklenmesine rağmen, göçmenlere farklılıklarını bırakmaları beklenmeksizin tüm sosyal alanlarda eşitlik verilmesi anlamına gelmektedir.

İkiye Bölünmüş Emek Piyasası Kuramı, uluslararası göçün, gelişmiş ülkelerin ekonomik yapısından kaynaklanan içsel ve sürekli bir işgücü talebi gibi yapısal gereksinimlerden kaynaklandığını ileri sürer.

Göçmenlere yönelik uygulanan sosyal politikalar açısından ülkeleri kabaca üçe ayırabiliriz: Göçmenlere özel aktif politikalar uygulayan ülkeler; Göçmenlere özel sosyal politika uygulamayı reddeden ülkeler ve göçmenleri misafir işçi statüsünde gören ülkeler. Almanya ve Avusturya gibi ülkeler ise üçüncü gruba girmektedir ve göçmenlere bir gün evlerine dönecekleri anlayışıyla “misafir işçi” gözüyle bakan ülkelerdir. Bu