Öğrenci sınırlandırılmış bir değerlendirme ile karşı karşıya olmamalı; Sınırlı bir konu çocuklara ilişkin öğretmene yeterince bilgi vermeyebilir. Çünkü konu sınırlaması ile aynı zamanda çocukların hayal dünyaları, bakış açıları, algılarını yansıtma biçimleri de sınırlandırılmaktadır.

Eğitim CD’lerinin okulöncesi öğretime uygun olması için bir takım gerekliliklere bağlıdır. Bunlar; basitlik (yalınlık), uyum (tutarlılık) ve açıklıktır. Ahenk bu gerekliliklerin dışında kalmaktadır.

Okulöncesi görsel sanat eğitiminde çocuklar etkinlik sürecinde oluşturdukları ürünlerin büyük bir çoğunluğu içgüdüsel olarak gerçekleşir, estetik kaygı pek güdülmez, yaratıcılığa oldukça yakındırlar. Okulöncesinde sanat etkinlikleri çocuk merkezli olmalıdır. Sanat eğitimi çocuğun kendini dışa vurmasına olanak sağlayan son derece önemli bir ifade ve dışa vurum etkinliğidir. Çünkü bütün çocuklardan düşüncelerini sözcüklerle ifade etme konusunda gerekli dil gelişimini kazanmış olmaları beklenemez ve genellikle gizli duygu ve düşüncelerini sözcüklerle anlatma yerine daha çok çizimleri ile ifade etmeyi tercih ederler.

Bir sanat eserinin eleştiri aşamaları betimleme, çözümleme, yorumlama ve yargıdan oluşmaktadır.

Okulöncesinde görsel sanatlar öğretimi sürecinde değerlendirme gözleme dayalıdır ve bağımsızdır. Değerlendirme öğrencinin gelişimini izleyen ve öğrenme- öğretme içeriği ile ilişkilendirilen bir süreci içermektedir. Değerlendirme öğretim sürecine, öğretim ortamına ve öğretim programına ilişkin eleştirel yaklaşım, öğretim deneyimi ve yöntemlerine ilişkin düzenlemeler ve kazanımları içermektedir. Bu doğrultuda görsel sanatlar öğretimi sürecinde değerlendirme çocukların ne öğrendikleri ve sanatsal etkinlikler sürecinde nasıl bir gelişim sergiledikleri üzerine odaklanmaktadır.

Eğitimde yapılandırmacı yaklaşım temelinin 20. Yüzyılın başındaki pragmatist teoriye kadar gittiğini yazan Marshall, bu konuda çalışmalar yapan araştırmacıların, yapılandırmacı yaklaşım konusunda önemle üzerinde durdukları ana prensipler şunlardır. Öğrenme ilişki-kurma işlemi (öğrenciler daha önceki deneyimleriyle yeni deneyimlerini ilişkilendirerek kendilerine anlamlı gelen yeni bilgiler kazanacaklardır). Öğrenciler kendi bilgi dağarcıklarını kendileri oluştururlar. Öğrenme denemelerle süren ilişki analizlerinin aktif sonucudur. Bilgi ve deneyim; edinilen başarılı bilgi ve tecrübe basamaklarının birbirine eklenmesi ve bunun devamıyla oluşur. Bizler genellikle başkalarından öğreniriz.

B seçeneği yapılandırmacılık teorisinin, C seçeneği çoklu zekâ teorisinin, D seçeneği çocuk merkezli yaklaşım teorisinin temellidir. Disiplinlerarası eğitimin hedefinin verildiği seçenek “Öğrencinin içinde bulunduğu dönem özelliğine göre ihtiyacı olan bilgilerle ve deneyimlerle donanımlı olarak yetişmesidir.” seçeneğidir.

Çocuğun yeni oyunlar keşfetmesi yaratıcılık eğitimi sonucu çocuklara katkı sağlayacak özelliklerden birisidir.

‘Teknoloji destekli öğretim ortamları, farklı duyu organlarına hitap ederek, görselliğin cazibesini kamçılamaya devam etmektedir’ sözü Murray'e aittir.

Anlamlandırma aşamasında öğrenciler farklı disiplinlerden öğrendikleri deneyimleri, bu konuda yaptıkları deney sonuçlarını, fikirleri ve bilgileri kendi sanat üretimlerinde kullanabileceklerdir. Okulöncesi çocuklara verilen bitki tohumu paketi tasarlama çalışmasında, çocuklar kendi hayali bitkileri için resim ve çizim yapacaklardır. Bu sırada kendi firma sembollerini, bitki şekillerini, renklerini ve bitki formlarını, edindikleri bilgiler ışığı altında tasarlayıp resimleyeceklerdir.

Öğretim yazılımının sunum içeriği kalabalık olmamalıdır.

Makineleşmenin endüstrileşme ve üretim alanında meydana getirdiği gelişmeler elbette her disiplini etkilediği gibi sanat disiplinini de etkilemiştir. Görsel sanatlarda teknoloji kullanımı oldukça geniş bir kavramdır. Sinema, bilgisayar destekli grafik sanatı, video sanatı, enstalasyon (mekan yerleştirmeleri), dijital sanat ve fotoğraf sanatı görselliğin teknoloji ile kaynaştığını bize gösteren sanat alanlarından bazılarıdır. Resim sanatı bu anlamda farklıdır.

Öğrenciyi tanımaya yönelik olarak kullanılan birçok araç vardır ancak okulöncesinde görsel sanatlar eğitiminde sanatsal gelişimin değerlendirilmesi sürecinde en yaygın olarak kullanılan araçlar portfolyolar ya da süreç dosyaları, gözlemler, görüşmeler, durum çalışması gibi öğrencilerin bireysel özelliklerini dikkate alan veri toplama yöntemleri kullanılır. Görsel sanatlar öğretiminde sanatsal gelişimin değerlendirilmesi sürecinde portfolyolar ya da süreç dosyaları ile öğrencilerin sanatsal gelişim alanlarının incelenmesi, gözlem ya da görüşme yöntemleri ile sürece ilişkin öğrenci özelliklerinin, bireysel farklılıklarının ve gelişimlerinin incelenmesi durum çalışması ile de sürece ilişkin ayrıntıların incelenmesi ve değerlendirilmesi söz konusudur.

Konulara daha geniş bakış açısı sağlamaktadır.

Jacobs’ un yedi basamaklı program geliştirme modelinin ilk dört basamağı format seçimi, konuyu belirlemek, beyin fırtınası ve gerekli soruların geliştirilmesi şeklinde sıralanmaktadır.

Günümüzde okulöncesinde yaygın kullanıma sahip olmayan simülasyon temelli öğretim ortamları gelecekte çocukların gerçek yaşamla zararsız bir şekilde iç içe olması için etkili bir şekilde kullanılacaktır.

Ürün ve ürün oluşturma sürecinin değerlendirilmesi, öğrencilerin öğretim ortamlarının ve koşullarının incelenmesi, ürün ortaya koymaya ilişkin uygulama sürecinin gözlemlenmesi ya da kaydedilmesi (video kayıt, fotoğraf, ses kaydı gibi), öğrencilerin uygulama sürecinde öğrendiklerini belirlemeye ilişkin süreç öncesi ve sonrasında uygulanan ön-son görüşmelerin gerçekleştirilmesi, öğrencilerin kazanması beklenilen davranışların niteliğini belirlemeye ilişkin oluşturulmuş ölçütlerden oluşan süreç değerlendirme formunun uygulanması, öğrencilerin gerçekleştirdikleri sanatsal çalışmanın niteliğini belirlemek amacıyla bir takım ölçütlerden oluşmuş olan ürün değerlendirme etkinliğinin gerçekleştirilmesi, süreç içerisinde sanatsal etkinliklere ilişkin edinilen öğretim içeriğinin değerlendirilmesi amaçlı sorular içeren sanatsal edinimleri değerlendirme etkinliğinin gerçekleştirilmesi, öğrencilerin gerçekleştirdikleri etkinliklere ilişkin kendilerini ve çalışmalarını tanımlama, anlatmak istediklerini yorumlama, anlatım yöntemini çözümleme ve ortaya çıkan ürün ve süreci yargılama aşamalarından oluşan öz değerlendirme etkinliğinin gerçekleştirilmesi ve öğrencilerin süreç içerisindeki gelişimlerini ve ürünlerini genel olarak değerlendirip öğretmenlerin genel değerlendirmeye ilişkin öğrenciye dönütler verdiği genel değerlendirme etkinliğinin gerçekleştirilmesi şeklinde sıralanabilecek çalışmaları içermektedir.

Değerlendirme öğretim sürecine, öğretim ortamına ve öğretim programına ilişkin eleştirel yaklaşım, öğretim deneyimi ve yöntemlerine ilişkin ilişkin düzenlemeler ve kazanımları içermektedir. Bu doğrultuda görsel sanatlar öğretimi sürecinde değerlendirme çocukların ne öğrendikleri ve sanatsal etkinlikler sürecinde nasıl bir gelişim sergiledikleri üzerine odaklanmaktadır. Okulöncesinde görsel sanatlar eğitiminde değerlendirmeye ilişkin yöntem ve teknikler öğretmenin çocukların düşünme hayal etme, anlama, imgesel düşünme, yaratma, kavramlaştırma ve sembollere dönüştürme gibi birtakım özelliklerinin değerlendirilmesine ilişkin öğretmene fikir vermektedir.

Farklı malzemeleri kullanarak seçenekleri araştırmak, ‘analiz’ değil ‘keşfetme’ ölçütü için beklenilen davranış değişikliklerinden biridir.

Bahsi geçen eğitim bilimci Resnick'dir.