Plan, sinemanın en küçük birimi olarak tanımlanır. Kameranın çalışmaya başlayıp kayıt konumuna geçmesiyle birlikte, stop konumuna kadar geçen sürede kesintisiz olarak film malzemesi üzerine kaydettiği görüntüler plan olarak adlandırılır. Planların her bir tekrarı çekim olarak adlandırılır. Plan bir tanedir, çekimler birden fazla olabilirler. Oyundan ya da teknik aksaklıklardan kaynaklanacak herhangi bir sorun, planın tekrar çekimini gerektirecektir. Bu tekrarlar yönetmenin istediği sonuç alınıncaya kadar sürer.

Plan, sahneyi oluşturan çekimler dizisidir. İki kişinin karşılıklı konuştukları bir sahne düşünelim. İkili bir genel planla başlanacak sahnenin çekiminde, dramatik yapının gereği olarak, konuşma akışına göre A ya da B kişisinin bel plan ya da göğüs plan şeklindeki çekimleri yaygın olarak iç karşı açılarla (Resim 9.36-9.37) yapılır. Öndeki kişinin omuzundan netsiz başlayıp, odak kişinin karşıdan ve net olarak göründüğü amors planlar da ikili konuşmalarda yönetmenler tarafından tercih edilmektedir. İlgiye göre yapılan kesmelerle açı karşı açı şeklindeki çekimler, ister iç karşı açıya da amors olsun buradaki çekimlerin tümüne plan adı verilir. Örnekte belirtilen kişilerin farklı konumları söz konusu değilse her planının aynı çekim ölçeğiyle kurgulanması gerekir. Kişiler arasında çekim ölçeği farklılıkları seyirciler tarafından farklı yorumlanabilir. Kişilerin farklı konumlarda bulunması durumunda ya da seyirci üzerinde özel bir algı oluşturulmak istendiğinde ardı ardına kullanılacak çekim ölçekleri farklı olabilir. Bu bazen diyalog akışı ile bazen de eylemin yönlendirmesiyle gerçekleşir. Bununla birlikte her bir plan yeni bir bilgi vermek ve sahneyle ilgili olmak zorundadır. Tüm öncüller doğru olduğun yanıt E'dir.

Fransız düşünürler Saussure, Lévi-Strauss ve Barthes ile İsviçreli sanat tarihçisi Wölfflin; sanatta anlam üretiminin kaynağını biçim olarak görmüştür. ‘Biçimcilik’ olarak adlandırılan bu anlayışa göre bir sanat
eserine özgünlüğünü, bireyselliğini, iç bütünlüğünü kazandıran bütün ögeler biçimseldir.Formalist tarihlerde tanrısal sanatçının izleri silinir. Hauser’in deyişiyle bu, “adların olmadığı bir tarihtir”. Wölfflin tarihinde Vasari’nin çevrimlerine de yer yoktur. Ona göre sanat tarihi sarmal olarak ilerler ve dönemler ancak formların birbirleriyle karşıtlaşması sonucu ortaya çıkar. Formların karşıtlaşması, ‘kapalı-açık, çokluk- birlik, mutlak-göreli’ gibi kavram çiftleriyle belirlenir.

 Çinlilerin milattan önce 1. Yüzyılda kağıdı keşfetmesinin ardından kağıt papirüsün yerini almaya başladı ve belki de en yaygın resim yüzeyi olarak kullanıldı.

Planlar Arası Kurguda Temel Kurallar şunlardır:

• Aks Çizgisi (180 derece) Kuralı
• Basamak Sistemi Kuralı
• 30 Derece Kuralı
• Devamlılık Unsurları Kuralı

Sanatçı merkezli yaklaşım; eseri, sanatçının yaratıcılığı, dehası ve yeteneği ile ilişkilendirir. Bu yöndeki düşünceleri, sanatçının duygu ve tercihlerini merkeze alan Romantizm akımıyla birlikte değerlendirerek kuramlaştıran, Fransız düşünür Eugéne Véron’dur.

Mimarlıkta renk kullanımının geçmişi mağara resimlerinin yapıldığı Paleotik devirlere kadar gitmektedir. İnsan, doğaya müdahale edip çevresini biçimlendirmeye başladığı andan itibaren toprakla olan etkileşimini geliştirmiş ve uygarlık evresinin ilk çağlarından başlayarak ilk yapay yapı malzemesi olan kerpiç ve tuğlayı ilkel, yalın ve geliştirilmiş kimlikleri ile mimaride geniş bir alanda kullanmıştır.

Bir sanat yapıtının anlamı, yalnızca ifade edildiği özgün form içinde bulunabilir. Bir resim, bir oyun, bir senfoni, bir roman, alışılagelmiş bir kullanımdan değil, daha çok
bir biçim duygusundan ve kültürel bilgiden yaratılmış karmaşık ve özgün biçimlerdir.

Metal heykeller 20. yüzyıla kadar hep döküm tekniği ile yapılmıştır. Doğru cevap D'dir.

Edebî eserin kendisi ile iletişim kuracak bir okur için var olduğunun fark edilmesi edebî eserlerin incelenmesinde okuru odak hâline getirmiştir. 20. yüzyılda Avrupa’da Okur Odaklı Kuramlar’ın etkili bir biçimde ortaya çıkmasında 19. yüzyılın olgucu ve nesnel bilim görüşünün sekteye uğraması önemli bir etken olmuştur. Okurun sadece alıcı değil, metni yorumlamaya katılan üretken bir konumda olduğunu savunan Okur Odaklı Kuramlar olarak Duygusal Etki Kuramı, Alımlama Estetiği, Feminist Eleştiri ve Yazınsal Göstergebilim Kuramı yer almaktadır.

Anı
Bilim, sanat, politika alanında ün yapmış kişilerin yaşadıkları olayları ya da yaşadıkları dönemin önemli olduğunu düşündükleri özelliklerini gözlemlerine, izlenimlerine ve bilgi birikimlerine da- yanarak anlattıkları yazılardır.

Motifler elle çizilirse yekşah cilt, preste basılan kalıplarla yapılırsa gömme cilt, kapağın etrafı yani dört tarafı deri, üstü kumaş veya ebru ile kaplanırsa ceharkuşe cilt
denilmektedir.

Ankostik ve Tempera ahşap plaka üzerine resim tekniklerindendir. Yağlı boya ve akrilik tuval üzerine resim tekniklerindendir. Fresk, mozaik ve grafiti duvar üzerine resim teknikleridir. Lavi ise kâğıt üzerine resim tekniğidir.

Tüm sanat dalları bu kuralları paylaşsa da Heykel sanatının ayırıcı özellikleri olan ve anlaşılabilen bir sanat olması  için en gerekli özellikler; kütle-boşluk, ışık-gölge ve doku-ritim ilişkileri olarak anlatılabilir.

"Zemin ve tavan döşeme elemanları, kiriş gibi yatay elemanlar, duvarlar, kolon ve ayaklar gibi düşey elemanlarla" tanımlanabilen kavram mekandır. Doğru cevap e'dir.

Duchamp ters çevirip çeşme adını verdiği pisuarın üzerine R.Mutt takma ismiyle imzasını atmıştır. Günlük kullanıma ait bir nesneyi alışılmış bağlamından çıkarıp alışılmamış bir bağlama taşıyarak seyirciyi her zamanki görsel okuma biçimini değiştirmeye sevk etmiştir. Pisuara verilen çeşme ismi pisuarın gerçek anlamdaki işlevsel değerini ortadan kaldırarak metaforik bir alan oluşturmuştur. Doğru cevap A' dır.

Avangard hareketin temel prensipleri aşağıdaki gibidir:
• Başkaldırıcı sanatsal öncü harekettir.
• Geleneksellik karşıtıdır.
• Radikal sanatsal eylemler gerçekleştirir.
• Sanat yoluyla toplumu atkilemeye, manüpüle etmeyi amaçlar.
• Değerleri reddeten bir anlayış üzerine kendisini yapılandırır.
• Sanatı her yönüyle sorgular.
• Egemen olana karşı duran özgürlükçü politik hareketleri savunur.

Vitruvius ve Rönesans mimarlığınının başarılı bir mimarlık için şartları; kullanışlılık (utilitas), sağlamlık (firmitas), güzellik (venüstas), süreklilik-kalıcılık (perpetuita)'tır. Doğru cevap c'dir.