Sosyal Güvenlik Hukuku: Bir devletin yurttaşlarının bugününü ve yarısını güvence altına almayı amaçlayan ve birbiri arasında sıkı bir birlik ve uyum içerisinde olan kurallar bütünü olarak tanımlanmaktadır. Sosyal güvenlik hukuku, sosyal bir devlette sosyal bir toplumun düzenli işleyebilmesi ile yakından ilgilidir.

Sosyal güvenlik kavramına, ilk kez Amerika’da Büyük Buhran’ın yarattığı sıkıntıları gidermesi amacıyla, o dönemin başkanı Roosevelt tarafından yürütülen 1935 tarihli Sosyal Güvenlik Yasası’nda yer verilmiştir.

Sosyal güvenlik açısından özel sigortadan yararlanma düşüncesi ilk olarak 19. yüzyılda İngiltere’de ortaya çıkmıştır. Bir sigorta şirketi, çalışan kişileri haftalık olarak ödenen prim karşılığında ölüm ve yaşlılığa karşı sigorta ettirmeye başlamış ve bu uygulama İngiltere’den sonra diğer Avrupa ülkelerine ve ABD’ye hızla yayılmıştır.

Sosyal güvenliğin gelişim dönemlerini, kesin olmamak ve ülkeden ülkeye farklılık göstermekle birlikte dört döneme ayırmak mümkündür:

• İlk Dönem: Sanayi Devrimi’nin ortaya çıkardığı çok ağır şartların olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak üzere; 1850-1880 arasında gönüllü kuruluşların, cemiyetlerin ve sendikaların sosyal dayanışma, işverenlerin bireysel sorumluluk ve devletin de gelir transferleri ile fakirlere yardım ettiği dönem.

• İkinci Dönem: Finansmana katkı ve zorunluluk ilkesi ile faaliyet gösteren, çalışanların kendilerine ve ailelerine çeşitli tehlikelere karşı korunma garantisi sağlayan 1880-1945 arasındaki sosyal sigorta dönemi.

• Üçüncü Dönem: Kamu tarafından yapılan harcamaların, sosyal güvenlik sistemlerinin gelir dağıtımını sağlamayı ve refahını yükseltme fonksiyonunu üstlendiği 1945-1975 arasındaki refah dönemi.

• Dördüncü Dönem: 1975’den günümüze süren bu dönem sosyal güvenlik sistemlerinin kriz içine düştüğü, mevcut sistemlerin değişen toplumsal ihtiyaçlara cevap veremediği, yeniden yapılanma arayışlarının başladığı dönemdir.

Prim; en genel anlamda “sigortalının ödediği ücret” olarak tanımlanabilir. Diğer bir ifadeyle prim, sigorta
edilen rizikonun gerçekleşmesi halinde sigortacının ödeyeceği tazminatın esasını teşkil eden ve sigorta
ettiren tarafından sigortacıya bir defada veya taksitle ödenen para olarak ifade edilebilir.

Madde V'in tam tersi doğrudur. Riskin belirli bir noktada yoğunlaşmaması gerekir. Diğer maddeler doğrudur.

Prodüktör, sigorta ettiren veya sigortacıya bağlı olmaksızın, çeşitli sigorta dallarında sigorta almak isteyenlere bilgi vererek sözleşmenin şartlarını müzakere eden, riskin konusu ve yapısına göre teklifnamenin hazırlanmasında rol alan ve bu hizmeti karşılığında komisyon alan gerçek ve tüzel kişilerdir.

Aktüerya kelimesi, Tarihi Roma Senatosunda yöneticiler için kullanılan actuarius kelimesinden doğmuştur. İlk olarak 1706'da Euler, yaşa bağlı olarak anuitlerin hesaplanmasında kendi metodunu uygulamıştır. 1762'de Equitable Society of London tarafından Aktüerya terimi ilk kez hayat sigortası prim hesaplamalarını ifade etmek için kullanılmıştır. 1809 tarihi ise Amerika’da Aktüerlik mesleğinin ortaya çıkış tarihidir. 1821, İngiltere Hükümeti, ilk olarak aktüerlik mesleğini ulusal borçların azaltılması amacıyla kurulan komisyon için benimsemiştir.1848, Londra’da Aktüerlik Enstitüsü kurulmuştur. 1848 yılında yine İngiltere'de Aktüerya Enstitüsü'nün kurulmasını zorunlu kılmıştır. Bundan sekiz yıl sonra İskoçya'da Aktüerya Fakültesi kurulmuştur. Amerika Birleşik Devletlerinde 1889 yılında Amerikan Aktüerler Birliği ve 1909 yılında Amerikan Aktüerya Enstitüsü kurulmuştur. Bu iki Amerikan kuruluşu 1949 yılında birleşerek Aktüerler Birliğini oluşturmuştur.

Sigortacılık Genel Müdürlüğü hazine müsteşarlığına bağlı olduğundan Hazine ve Maliye Bakanlığı bünyesindedir.

Anonim Şirket, bir ünvana sahip, esas sermayesi belirli ve paylara bölünmüş olan ve borçlarından dolayı yalnız mal varlığı ile sorumlu bulunan şirket olup, ortakların sorumluluğu taahhüt etmiş oldukları sermaye payları ile sınırlıdır.

Sigortacı, sözleşme doğrudan kendisi veya acentesi tarafından yapılmışsa, sözleşme tarihinden itibaren 24 saat içinde, diğer hâllerde onbeş gün içinde yetkililerce imzalanmış bir poliçeyi düzenleyerek sigorta ettirene vermek zorundadır (TTK.m.1424/1). Sigorta poliçesi, tarafların haklarını, temerrüde ilişkin hükümler ile genel ve varsa özel şartları içerir, rahat ve kolay okunacak biçimde düzenlenmelidir (TTK
m.l425).
Sigortacı, poliçe verme yükümlülüğünü yerine getirmediği veya geç getirdiği takdirde sigorta ettirenin uğradığı zararları tazmin etmek zorunda kalır (TTK.m.1424/1).
Sigorta ettiren poliçesini kaybedecek olursa, gideri kendisine ait olmak üzere, sigortacıdan kendisine yeni bir poliçe verilmesini isteyebilir (TTK.m.1424/2).

Broker, sigorta piyasasını sigortalı adına araştıran ve birçok sigorta şirketi ve sigorta türü arasında sigortalı için en uygun seçimin yapılmasında etkili olan ve sigortalısını yönlendiren sigorta aracısıdır. Bir başka deyişle sigorta brokeri; sigortalı adına hareket eden, sigortalının vekili olan, onun risk yönetimi
danışmanı ve sigorta aracısı olan bir kurumdur.

İlk özel emeklilik programları 1875’te ABD’de Amerikan Demiryolu Şirketi tarafından kurulmuş olmakla birlikte, asıl gelişim süreci 1929 Dünya Buhranı sonrasında olmuştur. Bu dönemde kamu sosyal güvenlik sistemlerinin yetersizliği, çalışanın sosyal güvenlik sorumluluğunun işveren tarafından paylaşılması gerektiği fikrini doğurmuştur.

Bahsi edilen mortalite tablosudur. "Ölümcül, ölümle ilgili" anlamına gelen mortal sözcüğünden türetilmiştir.

Hayat Sigortası Genel Şartları'nda ölüm rizikosunun aşağıda belirtilen hallerde gerçekleşmesi halinde bu tür rizikoların sigorta teminatı dışında kalacağı hükme bağlanmıştır.
1. Yolcu sıfatı dışında havada yapılan yolculuklar esnasında ölüm rizikosu gerçekleşirse, şirket yalnız riyazi ihtiyat ödemekle yükümlüdür; ölüm tazminatı ödenmez.
2. Aksi sözleşme ile kararlaştırılmadıkça, sigorta savaş halinde geçerli değildir.
3. Sigortalı, üç yıldan kısa sürede devam eden ve ölüm ihtimaline karşı yapılan sözleşmede, intihar veya intihara teşebbüs sonucunda ölürse sigortacı sigorta bedelini ödemekle yükümlü değildir. Ancak, sigorta sözleşmesinin üç yılı doldurmuşsa, bu riziko teminat dışı olmaktan çıkar ve sigortacı sigorta bedelini tam olarak ödemek zorundadır.
4. Sigortadan faydalanan kimse hayatı üzerine sigorta yapmış olanı öldürmüş veya onun öldürülmesinde herhangi bir şekilde suç ortaklığı etmişse sigorta bedelinden mahrum kalır ve bu bedel ölenin mirasçılarına ait olur.
5. Sigortalı aksine bir sözleşme olmadığı sürece, AIDS, nükleer, biyolojik ve kimyasal silah kullanımı veya nükleer, biyolojik ve kimyasal maddelerin açığa çıkmasına neden olacak her türlü saldırı ve sabotaj veya tedavi amaçlı olanlar hariç nükleer rizikolar sonucu ölürse, sigortacı, yalnız riyazi ihtiyatı ödemekle yükümlüdür.

Hayat sigortaları, Sigorta Hukuku içerisinde Özel Sigorta Hukuku alt grubunda yer alan Can Sigortalarının bir türüdür. Doğru cevap A’dır.

Hayat sigortası, “Ölüm ve/veya yaşama ihtimallerine bağlı teminatlar ile bunlara bağlı ek teminatların verilebildiği, ürünün özelliğine göre birikim priminin de alınabildiği ve tazminat ve/veya birikimlerin belirli bir tutarda ya da prim iadesi veya irat şeklinde ödenebildiği hayat grubu sigorta branşıdır.”

1921 yılında 151 sayılı Ereğli Maden Amelesinin Hukukuna Müteallik Kanun ile kurulan Amele Birliği, ülkemizin kanun ile kurulan ve üyeliği zorunlu olan ilk sosyal güvenlik kuruluşudur. Doğru cevap B'dir.

Aktüerler; sigorta şirketleri, finans kurumları, fon yönetimi şirketleri, devlet kuruluşları, uluslararası sosyal güvenlik örgütleri, üniversiteler, araştırma ve danışmanlık şirketleri ve benzeri kurumlarda çalışabilirler.
• Belirsizliğin finansal sonuçlarını yönetir.
• Risk analizi ölçümlenmesi ve fiyatlandırması üzerine çalışır.
• Risk yönetimine ilişkin problemleri matematiksel ve istatistiksel yöntemler kullanarak çözer.
• Şirketler tarafından alınan riskleri minimize etmek için doğru strateji üretilmesine yardımcı olur. Doğru cevap E'dir.