Türkiye 2016 yılı İnsani Gelişme Endeksine göre Yüksek düzeyde insani gelişmeye sahip ülkeler grubunda yer almaktadır.

Yurt içi finansman kaynakları şunlardır;

• Vergiler
• İç borçlanma
• Enflasyonist politikalar
• Bireysel tasarruflar
• Kurumsal tasarruflar

Yapısalcı tezlere göre dünya ekonomisinin içinde bulunduğu durum sanayi devrimi ile başlar.

Az gelişmiş ülkelerde tarım hakim sektördür ve niteliksiz işçilerin yoğun olduğu aşırı geniş bir hizmet sektörü görülmektedir. Eğitim düzeyi düşük ve sermaye kullanımı kısıtlı olduğu için işçi verimliliği düşüktür. Sanayi sektöründe ise tüketim malları üretimi ağırlığa sahiptir.

Yabancı sermayenin bir ülkeye yönelmesine neden olan temel faktörler şunlardır;

• Fiziksel ve teknik altyapı
• Hukuksal Altyapı
• Ekonomik İstikrar ve Başarılı Ekonomi Yönetimi
• Siyasi istikrar
• Ücret Seviyesi

Türkiye’de İthal ikamesine dayalı sanayileşme stratejilerinin bilinçli ve planlı şekilde uygulandığı yıllar aralığı 1960-1980 yıllarıdır.

Kalkınma kavramı bugüne ulaşmasında katkı sağlayan yaklaşımlar şunlardır;

• Geleneksel kalkınma yaklaşımı
• Temel ihtiyaçlar yaklaşımı
• Sürdürülebilir kalkınma yaklaşımı
• İnsani kalkınma yaklaşımı
• Sürdürülebilir insani kalkınmadır.

İktisadi kalkınma teorileri dört ana başlık altında toplanır. Bunlar;

• Geleneksel iktisada dayalı yaklaşımlar
• Yapısalcı ve bağımlılık yaklaşımı
• Yapısal değişim modelleri
• İkilik teoremi.

Bu yaklaşıma göre çevre ülkelerin sanayisi cılız, üretimleri emek yoğun ve ihraç edilen ürünler içinde ağırlık hammadde ve tarımsal mahsüllerdir. İşçi başına sermaye kullanımı düşük olduğundan işçi verimliliği düşüktür.

Geri kalmış toplumların kalkınabilmeleri için dengeli kalkınmayı öngören iktisatçılardan bir diğeri Ragnar Nurkse (1907-1959)’tür. Nurkse bir ekonominin geri kalmışlığını onun düşük gelir, düşük tasarruf, düşük yatırım, düşük verimlilik ve sonuç olarak tekrar düşük gelir seviyesine bağlanan tek yönlü zincirleme bir hareketle açıklayarak, bu
ülkenin bir kısır döngü içinde denge oluşturduğunu ileri sürmektedir. Ona göre, “az gelişmiş ülkeler yoksul oldukları için yoksuldurlar”. Nurkse, az gelişmiş ülkelerde düşük gelire bağlı tasarruf ve yatırım yetersizliğinin yanı sıra, piyasa koşullarının yeterince olgunlaşmamış olması ve buna bağlı olarak pazar darlığı, talebin düşüklüğü ve yatırım isteğinin yetersizliği gibi yapısal sorunlar üzerinde de durmuştur. Tüm bu olumsuzlukların, ekonomik kalkınmada engel teşkil ettiğini açıklamaya çalışmıştır.
Nurkse, az gelişmiş ekonomilerde dengeli kalkınma stratejisinin önemi üzerinde durmuştur. E seçeneğinde verilen bilgi  doğru değildir.Dengeli kalkınma teorisyenlerinden bir diğeri Hollis B. Chenery (1918-1994)’dir. Neoklasik iktisadın eleştirisini yapan Chenery, az gelişmiş ekonomilerin gelişmeleri konusunda “dinamik etkenleri” analize katarak birbirini tamamlar nitelikte iki grup çalışma yapmıştır.

Hirschman, az gelişmiş ülkelerde bütün sektörlerde eşanlı bir kalkınma hamlesini gerçekleştirebilecek düzeyde sermaye birikimi ve piyasa genişliğinin bulunmadığını savunur.

Dışlama ve koruma bir yayılma aşaması değildir.

Reel GSYH Bir ülkenin sınırları içinde belli bir yılda üretilen tüm nihai mal ve hizmetlerin temel bir yılın fiyatları üzerinden değeridir. Reel GSYH değerinin ülke nüfusuna bölünmesiyle kişi başına düşen reel gelir büyüklüğü elde edilir.

Teknolojik öğrenmenin aşamalarından birisi yaratıcı taklittir.

Yapısalcılık yaklaşımı az gelişmişliğin nedenlerini ülke içi faktörler ve bağımlılık yaklaşımı olmak üzere iki model ile açıklamaktadır.

Yüksek enflasyon dönemlerinde enflasyonun reel vergi gelirlerini azaltmasına Olivera – Tanzi etkisi denir.

Rostow’a göre kalkış, kalkınma sürecinin süreklilik göstermeye başladığı, bir başka deyişle kendini besleyen büyümenin başladığı dönemidir.

Dengesiz kalkınma ile ilgili görüşler, kendi içinde farklılıklar göstermelerine rağmen, dengeli kalkınmayla ilgili görüşlerin alternatifi niteliğindedir. Dengeli kalkınma yaklaşımlarının aksine dengesiz kalkınmada planlı kalkınma ve kamu etkileri minimuma indirilmektedir. Dengesiz kalkınmada, dengeli kalkınmanın aksine “piyasa”nın önderliği ve etkinliği genel olarak kabul edilmektedir. Başka bir deyişle, dengesiz kalkınmayı savunanlar piyasa ve fiyat mekanizmasının kaynakları daha kârlı alanlara yönlendirecek kadar etkin bir işleyişe sahip olduğunu böylelikle üretim faktörlerinin optimal dağılımını gerçekleştirdiğini ileri sürmektedir. Dengesiz kalkınma bakış açısıyla, kamu müdahaleleri ve planlama, piyasa ekonomisinin dinamik araçlarından yararlanma olanaklarını kısıtlamaktadır.

İthal ikamesine dayalı sanayileşme stratejisi 1960-1980 yılları arasında bilinçli ve planlı olarak uygulanmıştır.

Gelişmiş ülkelere doğrudan yabancı sermaye yatırımları (DYY) akışının olması gayet normaldir. Peki gelişmekte olan bir ülke olan Çin bu çekiciliğini nasıl sağlamaktadır? Burada sıralayacağımız nedenler aslında yabancı sermayenin bir ülkeye yönelmesine neden olan temel faktörlerdir ve gelişmekte olan ülkeler için ipucu taşımaktadır.

• Fiziksel ve teknik altyapı

• Fiziksel ve teknik altyapı

• Ekonomik İstikrar ve Başarılı Ekonomi Yönetimi

• Siyasi istikrar

• Ücret seviyesi