Fransızca bir kelime olan Mizanpaj’dan gelen sayfa tasarımı, eldeki yazıların, lekelerin
önem sırasına göre, belirli bir düzen içinde ve okurun ilgisini
çekecek şekilde iki boyutlu bir yüzeyde düzenlenmesidir.
Bu sözcüğün önemi yeni anlaşılmaya başlanmıştır. 

Fotoğraf

Muhabir, haberi, konuyu araştıran, bilgi toplayan, içeriği hazırlayan ve gündeme alan kişidir. Olayı kendine özgü biçimde kaleme alır. Editör, konuyu gündeme alırken hangi yayınların ön plana çıkarılacağını, önem derecesini, sayfasını belirler. Haberin kaç sütuna hangi başlıkla, sayfada ne kadar yer tutacağını, fotoğraf resim, illüstrasyon vs. unsurlarından hangisinin kullanılacağını belirler. Tasarımcı ya da teknik uygulayıcı ile birlikte çalışır. Tasarımcılar, konuyu sayfaya yerleştirirken aynı zamanda elemanların, okurun dikkatini çekecek şekilde sunulmasından sorumludur. Sayfaya etkili ve estetik şekli kazandırırlar. Okurun gazeteye hangi noktadan başlayıp nereden devam edeceği bilgisini kazandıran bir yol hazırlarlar. Doğru yanıt E'dir.

Papirüs, MS. 4. yy.da parşömenin yaygınlaşmasına kadar tüm Akdeniz ülkelerinin temel yazı malzemesi olmuştur.

The Gentelmen's Magazine

Kod açımı sürecinin gürültüyle herhangi bir bağlantısı yoktur. Ancak gürültü unsuru mevcutsa kod açımı süreci bundan etkilenip aksayabilir.

Türkiye,de ilk matbaa 1493 yılında kurulmuştur. Doğru cevap C'dir.

En yaygın kullanılan basılı materyallerden biridir. Halkla ilişkilerde kullanılan basılı iletişim araçları içinde en bilinenidir. En çok kullan›lan basılı materyal olmasına karşılık, okurun çok kısa süre içinde olumlu ya da olumsuz olarak tepkisini gösterdiği bir yayın türüdür. O nedenle bültenin sayfa tasarımı çok önemlidir. Bültenin görevi; haberleri kurum kuruluş içine ya da kurum dışındaki ilgili kişi ya da kurum, kuruluşlarına ulaştırmaktır. Bültenin yayımlanma periyodu on beş günlük, aylık ya da iki aylıktır. Bülten içindeki konular; yapılan ya da yapılacak sosyal etkinlikler, röportajlar, kurum ya da kuruluşla ilgili teknik, idari konular, toplantılar olabileceği gibi farklı olaylar ya da konular da olabilir.

Görsel mesajlar üç temelde ya da bu üç temelin etkileşimi ile anlaşılır:

• Gördüğümüzü, çevremiz ve deneyimlerimizle tanırız: ifade.
• Temel görsel elemanları, duyularımız ve duygularımızla ayıklarız: Soyutlama.
• insanoğlu tarafından geliştirilen sembol sistemlerini kullanılarak yeniden anlam yükleyerek yaratırız: Sembolizm.

İfadede, gerçeklik ve görsel deneyim temel oluşturur. O¨rneğin “kuş” formu ge- nel bir terimdir ve birçok kategoriye ayrılabilir. Görülen bir kuş formunu, balıkçıl, kartal ya da güvercin mi olduğunu, belirten sunumun rengine, boyutuna, hareke- tine, üzerindeki işaretlere ya da çizgilere göre belirleriz. Eğer önceden deneyimi- miz varsa kanarya kategorisindeki özel bir kanarya türünü bile tanıyabiliriz. Gör- sel bilgi, direkt olarak görme deneyimlerinin seviyelerine bağlı olarak ortaya çıkar. insan orijinal bir kamera gibi bilgiyi görür, depolar, hatırlar ve bu görsel bilgiyi yeniden kullanır. insan beyninin kameradan farkı, görsel bilgiyi yeniden üretmede gözlem ve yeteneklerini kullanmasıdır (Dondis 1974: 69). Mesaj “Bir kuş gördüm” ve “Kuş uçuyordu” gibi çoklu seviyelerde öznel değişimlere bağlı olarak anlamlandırılabilir. Bir film yapılırken, kitap tasarlanırken ya da resim yapılırken yöntem kadar yaratıcılık da önemlidir. iyi bir görsel fikir, bir matematik teoremindeki ya da iyi bir müzik sonatındaki gibi seçkin ve güzel olandır.

Fotoğraf görsel gerçekliğin su- numunda en güvenilir yöntemler- dendir. Realistik resim ya da çi- zimler de diğer başarılı yöntem- lerdir. Bir fotoğraşa canlılık ya da gerçeklik yakalanırken, bir sanat- çının çalışmasında daha ayırıcı özellikler vurgulanabilir. Tipik özellikler ayrıştırılarak görsel ola- rak yansıtılabilir. Böylece görsel durum daha temel elemanlara in-

dirgenerek özetlenir ve semboller ortaya çıkar. Bir sembolün etkili olması için görülmesi hatırlanması ve hatta tekrar üretilebilmesi gerekir. II. Dünya savaşında Almanların ilk olarak kullandığı ve Winston Churchill’in de sıkça kullandığı zafer sem- bolü ve savaş karşıtı semboller buna örnek oluşturabilir.

Eğer iyi özetlenirse bilginin aktarımı sembollerle daha etkilidir. Bu şekilde semboller dil yazımına hizmet eden bir kod durumuna gelir. Sayıların ya da müzik notalarının kod sistemi bu konuda örnek oluşturur:

Soyutlama (ayrıştırma) süreci mesajın anlaşıldığı andır. Soyutlama daha kuvvetli ve özü çıkartılmış bir anlama doğru bir basitleştirme olarak tanımlanabilir. insanlar görsel mesajın yapısı ve anlaşılması için görülenleri, nokta, çizgi, renk, doku, boyut, biçim, yüzey, hareket, yön gibi temel görsel elemanlar bağlamında soyutlar. Bilgi daha görünür olur, daha özel, öz ve genel olur. O¨zellikle resim ve heykel sanatlarında soyutlama ile ifade yönteminden daha çok yararlanılır. C¸oğu görsel şekil, kendi doğallığı ile soyutlanır. Bir ev, basit ya da karmaşık bir barınağı ifade edebilir. Bir binanın sağlamlığı, boyut, şekil, orantı, renk, ton ve yüzey gibi faktörlerle ortaya konur. Bu nedenle form fonksiyonla ilişkilidir.

• Kaynağın alıcıyı iknada yararlandığı imaj desteğinde şu maddeler dikkate alınmalıdır:
• İmajın çabuk kavranır olması ya da çabuk hissedilmesi
• Kinayeli anlatım yapılabilmesi
• Dar anlamlı sözcükleri geniş bir alana taşıması
• Mecaz ve benzetmeler aracılığı ile karşılaştırma yapılabilmesidir.

Buna göre doğru yanıt D'dir.

Aracı olan mesajlar, bir sorun üzerine temellenir. Alıcılar neyle karşı karşıya olduğunu tahmin edebilir. Aracın kullanımı ile ürün özellikleri sorunu giderir. Kaynak, metin ve resimlerde negatif motifler kullanarak oyun yaratır ve böylece alıcılar mesajla ve korkutucu bir deneyimle özdeşleşir.

Tipo (yüksek) baskıda kullanılmak amacıyla, üzerine kabartma olarak bir kompozisyon ya da resim kopya edilmiş levhalara ya da kalıplara klişe
adı verilmektedir.

Derginin boyutu

Dekupe etme

1992 yılında Bringhurst tarafından dört farklı sınıfta toplanan yazı fontları: Tırnaklı, tırnaksız, el yazısı ve dekoratif yazıdır. Dolayısıyla doğru cevap: D şıkkıdır.

Sayfayı tasarlayan kişi, görsel yönetmen, tasarımı yaparken eldeki bilgileri olabildiğince
anlaşılır, rahat okunur halde sunması gerekir. Bunu yaparken de yayının
özelliğini düşünerek canlı ve farklı bir tasarım yapması gerekir.
Kısaca söylemek gerekirse sayfayı tasarlayan kişi;
• Bilgileri düzenler: Okur için yol göstericidir. Neyin nerede olduğunu gösterir.
Bir okur için karışık sütunlar, nerede başladığı nerede bittiği belli olmayan
yazılar kadar rahatsız edici bir yayım olamaz.
• Bilgileri derecelendirir: Okura hangi haberin, ya da hangi yazının diğerlerine
göre daha önemli olduğunu gösterir.
• Görüntüyü estetik kılar: Yayını kuru bir bilgi yükünden kurtarır ve onu çekici
hale getirir. Okurda okuma arzusu uyandırır.
• Yazıların değerini ortaya koyar: Yayının özelliğine uygun olarak yazılardaki
vurgu yerlerini gösterir ya da yazının önemini belirginleştirir. Bunu yaparken
de çerçeve, koyu başlık, vinyet, görsel ögelerden vb. yararlanır.
• Yayımın özgünlüğünü sağlar: Aynı türden iki yayımı birbirinden ayıran en
önemli özellik sayfa tasarımıdır. Seçilen tipografi, kullanılan fotoğraf boyutu
ya da renk yayım ve okur arasında ince bir çizgi oluşturur, onu benzerlerinden
ayırır. Her yayına özgü farklı sayfa tasarımı o yayını özgün kılar.

Dergide kullanılan sütun sayısı, punto büyüklüğü, font seçimi, bloklama derginin boyutuyla doğrudan ilgilidir. Dergilerde en uygun sütun, A4 boyutundaki bir dergi için 3’tür. 4 ya da 5 sütun, çok sayıda kelime bölünmesine neden olacağı için okumayı zorlaştırır. İki sütun, daha çok yazı ağırlıklı dergilerde kullanılmalıdır. Tek sütun ise dergide olmaması gereken sütun sayısıdır.

Henry Fox

Renk ve biçim uyumuna dikkat edilmelidir