Evrenin yapısı çıplak gözle bakıldığında üç kısma ayrılmaktadır: Gökyüzü, yeryüzü ve sular. Ancak gökyüzü ile yeryüzü arasında, bir hava olayı vardır. Yani sıradan, yalınkat bir insanın dikkatini çeken dört temel konu vardır.

Kallikles ise nomos ve physis arasındaki karşıtlığı daha açık ifadelerle teşhis etmekte ve tercihini physisten yana kullanmaktadır. Ona göre, kanunları toplumun çoğunluğunu teşkil eden zayıflar koymaktadır.

Anaksimandros gözlemler yaparak dünyanın silindir şeklinde havada durduğunu düşünmektedir. Havada durmasını da evrendeki diğer merkezlere eşit uzaklıkta olmasıyla açıklamaktadır. Bu nedenle yanıt A seçeneğinde verilmiştir.

Herakleitos’nin kabul ettiği arkhe Ateştir. Ateşin bir bölümü toprağı , suları ve havayı oluşturur. Oluşum daima bir düzen içerisindedir. Buna göre doğru cevap C'dir.

Dionysos bağ, şarap ve mistik vecd tanrısı olarak bilinmektedir. 

Apeiron herşeyin tükenmez, sonsuz kaynağıdır. 

Homeros’ta temel madde okeanostur ve bu su da hareket hâlindedir. Yani hareketin kaynağı aranmamaktadır.

Hesiodos’ta ise temel madde, khaostur. Eski Yunan düşüncesinin temel kabulleri şunlardır: Başlangıçta hep ezelî ve ebedî bir madde vardır. Bu başlangıç maddesi, belli bir zamanda, bildiğimiz anlamda düzenli evren olan kosmosa dönüşmüştür. Bu madde canlıdır. Bu maddenin canı var. Eski Yunan dünyasında can kelimesinin adı psykhedir. Bu ruh, ilahi bir ruh değil, bir meteordur.  Mysterie ise, iman edenlere günahlardan arınma, öte dünyada mutluluk içinde yasama sağlayan gizli kült(din)lere verilen isimdir.

Sokrates, devlet'in inandığı tanrılara inanmayıp ve başka bir takım tanrılar getirmekle, dahası gençlerin ahlakını bozmakla suçlanmıştır. Kendisin bir “at sineğine benzettiği savunmasındaki boyun eğmeyen tavrı onu ölüme götürmüştür. Belki de sadece ona bir ders vermek isteyen düşmanlarını ölüm kararını imzalamak zorunda bırakmıştır. 

Doğru Cevap E'dir.

Hesiodos’un doğa anlayışında düzen ve yasa hâkimdir. Özellikle gökyüzündeki yasa, sarsılmaz bir yasadır. Hesiodos’un kozmoloji ve doğa anlayışında temel kavram, khaostur. Bundan diğer maddeler zaman içinde çıkarak düzenli ve güzel evren, kosmos meydana gelmiştir. Doğru cevap D'dir.

İlkçağ doğa filozoflarından bir kısmı, her şeyin tek bir öğeden meydana geldiğini düşünmektedir. Bu monist düşünce olarak adlandırılır. Pluralist düşünce ise şeyleri meydana getiren öğrenin birden fazla olduğunu ileri sürer. 

Eski Yunan düşüncesinin temel kabulleri şunlardır: Başlangıçta hep ezelî ve ebedî bir madde vardır.Bu başlangıç maddesi, belli bir zamanda, bildiğimiz anlamda düzenli evren olan kosmosa dönüşmüştür. Bu madde canlıdır. Homeros’ta bu temel madde okeanostur ve bu su da hareket hâlindedir. Yani hareketin kaynağı aranmamaktadır. Hesiodos’ta ise temel madde khaostur ve hareket etme görevi erosa yüklenir. 

Mitolojik düşüncede neden bulma denen bir tutum vardır. Buna etiolojik açıklama denir. 

Thales, Anaksimenes ve Anaksimandros Milet okulu düşünürleridir.Cevap A'dır.

• İnsanın nefesi yada yaşamı ile sonsuz ve tanrısal olan evrenin nefesi ya da yaşamı özce bir ve aynıdır.
• Her yerde var olan ölümsüz ruh, insanda ölümlü bir bedene hapsolmuştur.
• Evrenin bütününe yayılan ve yaşamın kaynağını oluşturan nicelikçe sınırsız bir havayla kuşatıldığını ileri sürerler.
• ''Ruh'' kavramından ilk kez söz edilebilir.
• İnsan kendisini , beden ve ruh göçüne köle olmaktan kurtarmalıdır.
• Evrenin bir, ebedi ve tanrısal oluşuna karşın insanlar çok, bölünmüş ve ölümlüdürler. Bu meddelerin tümü Pythagorasçı Felsefede benimsenmiştir. Bu nedenden dolayı doğru cevap E'dir.

Hem Sokrates hem de Sofistler kendilerinden önceki doğa felsefelerinin dünya görüşlerini yerle yeksan eden yeni bir paradigma sunmuşlardır. Gözler artık doğada değildir. Düşüncenin nesnesi insan haline gelmiştir.

Sokrates ölümü bizzat kendisi yeğlemiştir. Ne susmak ve Atina’yı terk etmek ne de kaçmak ona göre değildir. Sonuçta, neyse o olur. Sokrates olarak kalmayı seçer. Kendisine sadık kalır. Dingin ve korkusuzca ölmeyi tercih eder (Hackforth, 1933, s. 272). Bu ölüm düşünce tarihi içinde çokça konuşulmuştur. Her seferinde, düşünce ile eylemin uyumluluğunun en çarpıcı örnekleri arasında gösterilmiştir.