Kaliteye ulaşmak amacıyla yapılan çeşitli faaliyetler bulunmaktadır. Bunlar; piyasa araştırması, ürün geliştirme, üretim mühendisliği, satın alma, üretim, denetim, pazarlama ve servis olarak sayılabilir. Toplam Kalite Yönetimi (TKY) ise; müşterilerin ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılamaya çalışan ve aynı zamanda maliyetleri de düşüren bir yönetim tarzıdır.

Feigenbaum’un toplam kalite kontrolü teorisi, günümüzde hala geniş kabul gören 10 temel özelliğe vurgu yapmaktadır. Bu özellikler, kuruluşlarda kalite anlayışının yerleştirilmesi ve kalite kontrol uygulamalarında göz önüne alınması gereken önemli ilkelerdir. Bunlar aşağıdaki gibi özetlenebilir:
• Kalite kontrolü kuruluşun tamamında yürütülmesi gereken bir süreçtir.
• Kalite, müşterinin algısıyla ilişkili bir kavramdır ve müşteri beklentilerine göre tanımlanır.
• Kalite ve maliyet fark değil toplamdır; kalite sadece masrafların azaltılması değildir.
• Kalite sağlayabilmek hem bireysel çabayı hem de takım çalışmasını gerektirir.
• Kalite bir yönetim şeklidir.
• Kalite ve yenilikçilik birbiriyle ilişkilidir.
• Kalite etiktir.
• Kalite sürekli iyileşmeyi gerektirir.
• Kalite en ekonomik şekilde en yüksek verimi elde etmenin yoludur.
• Kalite müşteri ve tedarikçilerin de dahil olduğu bütüncül bir sistem çerçevesinde elde edilebilir.

İstatistiksel kalite kontrolü aşağıda belirtilen temel aşamalar çerçevesinde gerçekleştirilmelidir:
• Sürecin tanımlanması,
• İstatistiksel kalite kontrolü yapılacak karakteristiklerin belirlenmesi,
• Kontrol işlemlerinde kullanılacak ekipmanın ve personelin belirlenmesi,
• Kontrol işlemlerinde kullanılacak ekipmanın doğru ölçümler yapabilecek doğruluk ve hassasiyette olmasının sağlanması,
• Ölçüm yöntemi ve ölçüm sonuçlarının kayıt altına alınmasıyla ilgili materyalin belirlenmesi,
• İstatistiksel kalite kontrollerin yapılması.

Kalite Planı: Belirli bir ürün, hizmet, sözleşme ya da projeyle ilgili olan özel kalite uygulamaları, kaynaklar ve faaliyetler dizisini gösteren bir dokümandır.

Kalite, genel olarak günlük konuşmalarda üstünlüğü ve iyiliği, kaliteye konu olan ürün ve hizmetin iyi niteliklerinin olduğunu belirtir. Bu anlamda kalite kavramı öznel değerleri içermektedir. Öznel değerlendirmelerden oluşan kalite anlayışı ülke, yaşam düzeyi, kültürel yapı, toplumsal yapı, eğitim, bürokrasi gibi pek çok faktöre bağlı olarak değişiklik göstermektedir. Cinsiyet bu faktörlerden biri değildir.

Pareto analizi problem çözmenin başlangıç noktasını seçmek, başarıyı izlemek ya da bir problemin Temel nedenini belirlemek için problem ya da koşulların tümünün göreli önemini göstermek istediğimizde kullanılır. Pareto analizi, problemlerin hangi sıra ile çözüleceğinin belirlenmesinde yardımcı olan dikey çubuk grafiğinin özel bir biçimidir. Pareto diyagramındaki yaklaşım, hataların %20’sinin sonucun %80’ini etkileyeceği üzerine dayalıdır.

Ürünlerin belirlenen özelliklere uygun olup olmadığını tespit edebilmek için her bir parça mutlaka test edilmesi gerektiği görüşü Taylor tarafından ortaya konulan muayenenin özellikleri arasında yer alır. Doğru cevap E'dir.

Frederick W. Taylor, endüstriyel organizasyonlardaki kalifiye olmayan işçilerin çalışmalarını iyileştirmede yeni yaklaşımlar kullanılması teşebbüsünü ortaya atan ilk uygulayıcılardan biri olarak tanınmıştır. Bazı temel kavramları sistematik bir yaklaşımla işgücüne uygulamakla “bilimsel yönetimin babası “ ünvanını haketmiştir. “Bilimsel Yönetimin Prensipleri” adlı kitabında Taylor yönetim teorisinin birkaç özelliğini; Günlük bir görev, standart şartlar, Başarı için ödüllendirme ve başarısızlık için cezalandırma kavramları ile açıklamıştır.

"Muayene ve test", "Stok değerlendirme", "Onaylar" ve "Kayıtların saklanması" seçenekleri ölçme ve değerleme maliyetleri arasındadır.

1987 yılında oluşturulan ISO 9000 serisi, kalite güvence sistemlerinin geliştirilmesinde önemli bir yere sahiptir. Doğru cevap C'dir.

Kendisini basit bir istatistikçi kabul eden Dr. W.Edwards Deming görüş ve prensiplerini “14 ilke” ve “7 Ölümcül Hastalık” başlıkları ile özetlenmiştir. Bununla beraber onun genel yaklaşımı şöyle açıklanabilir: Kalite esas olarak işçilerin yaptıklarının değil, üst düzey yönetimin yaptıklarının ve kararlarının bir sonucudur. Bir işin nasıl yapılacağını belirleyen çalışma sistemidir ve sadece yöneticiler o sistemi meydana getirebilir. Sadece yöneticiler kaynakların kullanımı, işçilerin eğitimi, işçilerin kullandıkları ekipman ve aletlerin seçimi, kaliteye ulaşmak için gerekli tesis ve ortamı oluşturmak gibi imkanlara sahiptirler.

Kalite kavramı eskiden beri bilinen ve üzerinde durulan bir olgudur. İlk olarak M.Ö. 2000’li yıllarda, Babil’de Hammurabi kanunlarında kalite kavramına ilişkin değerlendirmelere rastlanmaktadır. Kalitenin gelişim sürecinde Ortaçağ Avrupası’nda önemli sayılabilecek gelişmelerden biri de Gutenberg’in matbaayı bulmasıdır. Matbaanın ortaya çıkışı değiştirilebilen standart parça üretimi ve kullanımının ilk örneği olarak kabul edilmektedir.