İşletmelerde yönetim süreci planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim olmak üzere dört temel fonksiyondan oluşur.

kurallar

TESK, genel olarak esnaf ve sanatkarların faaliyetlerini mesleki çıkarları ve ülke yararına uygun şekilde yürütülmesini sağlamayı ve bu hususta lüzumlu görülecek her türlü önlem ve girişimlerde bulunmayı amaçlamaktadır. Diğer görevlerini şöyle sıralamak mümkündür; Esnaf ve sanatkârları yurtiçinde ve uluslararası düzeyde temsil etmek, esnaf örgütleri ile uluslararası dayanışmayı sağlamak; Ulusal ekonomideki gelişmelere paralel olarak lüzumlu görülecek mesleki önlemleri almak, dünyadaki değişimlere göre esnaf ve sanatkârlarımızın uyumunu sağlayacak girişimlerde bulunmak; Esnaf ve sanatkârların mesleki eğitimlerini gerçekleştirmek, verimliliğin artması ve hizmet kalitesinin yükseltilmesi için faaliyette bulunmak, onların ekonomik, sosyal ve kültürel yönden gelişmelerini sağlamak amacıyla tesisler, şirketler, kurum ve kuruluşlar oluşturmak, Bakanlıkça verilecek diğer görevleri yapmak, esnaf ve sanatkârlarımıza yönelik her türlü çalışmayı gerçekleştirmektir. Diğer seçeneklerdeki ise KOSGEB’in görevleri arasındadır.

Mekanik örgütlerin biçimselleşme açısından taşımış olduğu özellikler şunlardır:

• Ayrıntılı bir şekilde tanımlanmış kurallar, politikalar ve süreçler zorunludur

• Dar bir şekilde belirlenmiş alanlara özgü derinlemesine uzmanlık gereklidir

• Görevlere özgü bilgi değerlidir

Örgütleme sürecinin aşamaları:

1. Plan ve amaçların incelenmesi
Örgütleme, planlama sürecinin sonucunda elde edilen planlara bağlıdır ve bu sürecin bir uzantısı gibidir. İşletmenin amaç ve hedeflerinin belirlenmesini kapsayan planlama süreci sonunda elde edilen planlar, hangi faaliyetlerin yerine getirileceğini belirleyeceği için örgütleme sürecinin başında ortaya konur ve gözden geçirilir.
2. Amaçlara ulaşmak için gerekli faaliyetlerin belirlenmesi
İşletmede yerine getirilecek faaliyetler, işletmenin faaliyet konusu ve amaçlarına göre farklılık gösterecektir. Küçük işletmelerde satış, muhasebe, insan kaynakları gibi farklı boyutlarda olsa da yürütülmesi gereken faaliyetler bulunur.
3. Faaliyetlerin gruplandırılması
Kaynakların işletme amaçları doğrultusunda etkili ve verimli kullanılabilmesi için faaliyetlerin belli bir düzen içinde yürütülmesi gerekir. Bu nedenle yapılacak görevlerden biri benzer faaliyetlerin bir araya getirilerek bölümlerin oluşturulmasıdır.
Faaliyetlerin bölümlendirilmesi örgütün amaçlarına, faaliyetlerine ve yönetim politikalarına dayanır. Bölümlendirme ya da departmanlaşmada farklı ölçütler kullanılır. Sürecin adımlarını kesintiye uğratmamak için bölümlendirme, ayrıntılı olarak, örgütsel yapıyı belirleyen unsurlar başlığı altında anlatılacaktır.
4. Faaliyetleri gerçekleştirecek kişilerin belirlenmesi
Örgütleme sürecinin bu aşamasında her bölüm için işleri yapacak kişilerin sayısı ve sahip olması gereken nitelikleri belirlenir. Buna uygun olarak yöneticiler de dahil olmak üzere tüm çalışanların seçimi yapılır.
5. Yetki ve sorumlulukların belirlenmesi
Bu aşamada hiyerarşiyi belirleyen yetki ve sorumluluklar belirgin hale getirilir. Çalışanların yaptığı işe ilişkin sorumlulukları, sahip olduğu yetkinin türü, yetki alanları, tüm çalışanların karşılıklı yetki ve sorumluluk ilişkileri kesinleştirilir.
6. Yer, araç ve yöntemlerin belirlenmesi
Fiziksel ortam, işte kullanılacak teknoloji, iletişim araçları ya da büro yerleşiminin işletmenin amaçlarına uygun ve ergonomik olması gerekir. İşte verimlilik ilkesi, uygun yerleşim, işte kullanılacak araç ve yöntemlerle sağlanır.

Küçük işletmeler tüm dünyadaki sanayinin önemli bir bölümünü oluşturur duruma gelmişlerdir. Gücünü bireysel girişimcilerden alan küçük işletmeler, ekonomik büyüme ve sosyal gelişme açısından önemli bir yere sahiptirler. Küçük işletmeler canlı bir üretim ve rekabet ortamı sağlarlar. Küçük işletmeler sayıları ve sağladıkları istihdam nedeniyle, Türk ekonomisinde çok önemli bir role sahiptir.

Bağlamsal Unsurlar
Her işletmenin kendisine özgü bir örgüt yapısı vardır. Yine de bu yapılar arasında benzerlikler ve
farklılıklar gözlemleyebiliriz. Peki hiç merak ettiniz mi bu yapısal benzerlik ve farklılıkların oluşumunda
etkili olan unsurlar var mıdır, varsa nelerdir? Küçük işletmelerin yöneticileri, hele ki işletme yeni
kuruluyorsa, bir anlamda bu yapının mimarları olarak, planlı ya da plansız bu unsurlardan etkilenirler.
Ayrıca işletmeler ve çevresi dinamiktir. Bir zamanlar işletme için uygun olan organizasyonel yapı, zaman
içinde iç ve dış çevredeki değişimler nedeniyle beklentileri karşılayamaz hale gelir ve yeniden
düzenlenebilir. Bu reorganizasyon ya da yeniden örgütleme olarak adlandırılır.
Bir işletmenin organizasyon yapısı çeşitli iç ve dış çevre unsurlarından etkilenir. Müşteriler, pazar
koşulları, rekabet, devlet müdahalesi, sosyo-kültürel koşullar dışsal faktörlerdendir. Faaliyet konusu,
hedefler ve strateji, işletmenin büyüklüğü, personelin niteliği, kullanılan teknoloji, örgüt kültürü ise
organizasyon yapısını etkileyen içsel faktörlerdir. Aşağıda bu faktörlerden bazılarına yer verilmiştir.
Hedefler ve strateji: Örgütlerin hedefleri ve onları bu hedeflere ulaştıracak stratejileri ile yapıları
arasında karşılıklı ilişki vardır. Dahası bu ilişki dinamiktir ve firma ölçek olarak büyüdükçe ve
karmaşıklık arttıkça öngörülen yapı zaman içinde değişir. Maliyet liderliği stratejisini benimseyen bir
işletme ile farklılaştırma stratejisini benimseyen işletmelerin organizasyon yapıları da birbirinden farklı
olacaktır. İş pozisyonları, bunlara bağlı görev ve sorumluluklar, pozisyonlar arası ilişkiler ve işletmenin
organizasyon şeması da işletmenin stratejilerine göre değişecektir. Bir ticaret firması e-ticaret
uygulamaya karar verdiğinde satış ve pazarlama ile ilgili faaliyetleri yenilenecektir.
Ölçek: İşletmelerin büyüklükleri ile yapıları arasında ilişki vardır. İşletmeler büyüdükçe yapılar
değişir ve karmaşıklık artar. İşletmeler büyümeye paralel olarak basit yapıdan fonksiyonel yapıya,
fonksiyonel yapıdan matriks ya da çok bölümlü yapıya evrilirler.
Teknoloji: İşletmelerin etkin ve verimli çalışmaları kullandıkları teknoloji ile yakından ilgilidir.
Teknoloji ne kadar karmaşık ise, bunun organizasyon unsurları üzerindeki etkileri de o derece kompleks
olur. Bu tür işletmelerde koordinasyonu sağlamak önemli bir iştir. Örneğin ustalık ve sanatkârlık
gerektiren el işi deri aksesuarlar üreten küçük bir işletme ile bunların makinelerde kitle halinde üretildiği
işletmenin organizasyon yapısı birbirinden farklı olacaktır.

Kültür: Kültür, bir örgütte tüm çalışanlar tarafından paylaşılan inançlar, normlar, gelenekler ve değer
yargıları olarak tanımlanır. Kültür ile yapı arasında karşılıklı ilişki vardır. Kültür yapının işleyişinde
bazen destek bazen de engel oluşturabilir. Her türlü örgütsel değişmenin anahtar etmeni örgüt kültürüdür.
Özellikle yapısal değişim dönemlerinde örgüt kültürü ve yapı uyumu, yapının başarılı biçimde
uygulanabilmesi açısından dikkate alınmalıdır. Örneğin fonksiyonlara dayalı bir yapıdan süreçlere dayalı
bir yapıya geçişte, örgütün hedefleri doğrultusunda bu yeni yapıyı destekleyen bir örgüt kültürünün
oluşturulması gerekir. Mevcut kültür yeni yapıyı desteklemiyor ise bu kültürel dönüşüm için gerekli
çabalara ve mekanizmalara ihtiyaç duyulur.
Çevre: Çevre koşullarının özelliklerine bağlı olarak organizasyon yapıları ve organizasyonda
kullanılan çeşitli süreçler farklılık gösterir. Örneğin çevresel koşulların istikrarlı ve öngörülebilir olduğu
bir ortamda faaliyet gösteren bir organizasyonun yapısı ile çalkantılı bir ortamda faaliyet gösteren bir
organizasyonun yapısı birbirinden farklı olacaktır. Çevre unsurunu “teknoloji ve pazardaki değişimler ile
bu değişimlerin hızı”nı esas alarak 20 işletmeyi ayrıntılı inceleyen araştırmacılar, bu işletmelerdeki
organizasyon yapılarını “mekanik ve organik” olmak üzere iki grupta sınıflamışlardır.

Akıcı Üretim: Bu üretim biçiminde ürünün standartlaştırılması söz konusudur. Üretilecek ürünlerin üretime girişinden, çıkışına kadar izlenecek süreç bellidir. Standartlaştırılmış ürünlerin üretimi, bu üretim amacı çerçevesinde sağlanmış özel makineler ve donatımla kesintisiz olarak gerçekleşir. Bu üretim hattında, üretime ilişkin birbirlerini bütünleyen işlemlerin yapıldığı iş merkezleri vardır. Her iş merkezi birbirine bağımlıdır. Hattın bir ucundan başlayan üretim, her iş merkezine uğrayarak, hattın sonuna gider, hattın başında ham olan ürün hattın sonunda bitmiş ürün olarak çıkar. Bu üretim biçiminde, her işçinin yapacağı iş, önceden tam olarak tanımlanmalı ve süre olarak belirlenmelidir. Doğru cevap B'dir.

ne? kim? ne zaman ?nasıl?neden?hangi olanaklar kullanılarak yapılacak?

İşletmenin varlıkları: İşletmelerin sahip oldukları iki tür varlık vardır: Maddi duran varlıklar, maddi olmayan duran varlıklar. Bir banka bir kredi vereceği zaman işletmelerin hem maddi duran hem de maddi olmayan duran varlıklarını inceler. Maddi duran varlıklar gözle görünen ve dokunulan stoklar, donanımlar ve binalardan oluşur. Maddi duran varlıkların işletmelere olan maliyetleri bilançolarda yer alır ve bankalar da bu varlıkları işletmenin finansal bir parçası olarak değerlendirirler. Maddi duran varlıklar işletmeler bankalardan kredi talep ettiklerinde, banka için büyük ve önemli bir teminat yerine geçer. Diğer yanda da marka değeri, müşteri portföyü, Ar-Ge gibi maddi olmayan duran varlıklar teminat olarak daha az bir değere sahiptir. İşletmelerin maddi duran varlıkları, maddi olmayan duran varlıklarına göre daha kolay dış finansman bulmalarını sağlar. Doğru cevap D şıkkıdır.

Yönetim, işletmenin önceden belirlemiş olduğu amaçlara ulaşmasını sağlamak üzere işletmedeki tüm faaliyetleri planlar, organize eder, faaliyetlerin yürütülmesini sağlar ve bu faaliyetleri denetler.

Girişimci pazarlamanın temel boyutları yenilikçilik, risk alma, proaktif olma, fırsatların farkına varması ve izlenmesi, risk yönetimi, kaynak dengelemesi olarak sıralayabiliriz.

İşletme, kendisinin ve faaliyet gösterdiği pazarın olası tehdit ve fırsatlarını göz önüne alarak bir SWOT analizi yapmalıdır. SWOT işletmenin kendisinden kaynaklanan güçlü ve zayıf yönleri ile işletme dışından kaynaklanan fırsatlar ve tehditlerin bir analizini yapmak anlamına gelir. Doğru cevap D'dir.

Küçük işletmelerde insan faktörü büyük işletmelere göre daha büyük önem taşır. Küçük işletmelerde emek yoğun üretim kullanılması bu sorunun temel nedenidir. Küçük işletmelerde alt düzeylerde çalışan personel genellikle nitelikli iş gücünden oluşur. Büyük işletmelerde ise bu tür işlerde genellikle niteliksiz iş gücü kullanılır. İşletmenin üst ve orta kademelerinde çalışan personel içinse genellikle tam tersi bir durum vardır. Bu durum üst kademeye doğru daha geçerlilik kazanır. Diğer işletme fonksiyonları için uzman ve deneyimli personelle çalışılmaz. Yönetim ve personel arasında doğrudan bir ilişki söz konusudur. İlişkiler bireyselleşmiştir. Personel ücretleri büyük işletmelere göre daha düşüktür. Personel ile işletme arasındaki ilişkilerin seyri bireysel ilişkiler nedeniyle profesyonel düzeyde değildir.

Kitlesel üretim, belirli bir ürünü büyük niceliklerde üretmek için yapılan bir üretim biçimidir. Doğru cevap E'dir.

Bürokrasinin ve Yönetici Grubunun Az Olması: Bir işyerinde karar alıcılar ve bürokrasi ne kadar fazla ise verimlilik de buna bağlı olarak düşmektedir. Küçük işletmelerde karar alıcılar üretim süreci içinde çalışanlarla iç içe olduklarından üretim kararlarını isabetli ve hızlı bir şekilde alabilmektedirler. Büyük işletmelerde ise geniş bir hiyerarşik karar alma mekanizması olduğundan ve karar alıcılar üretim hattından uzakta, konuya vakıf olmadıklarından dolayı yanlış kararlar alabilmekte veya doğruyu bulana kadar değişen piyasa koşullarına ayak uydurmakta geç kalmaktadırlar. Genellikle riski sevmeyen işletme muhasebecileri tarafından izlenmeleri ve yöneticilerin dinamiklikten yoksun olmaları uzun dönemli fırsatları kullanamayan bir duruma gelmelerine sebep olmaktadır.

İşletme fonksiyonları genel, türsel ve destekleyici fonksiyonlar olmak üzere üç grup altında incelenir.
1. Genel Fonksiyon: Yönetim,
2. Türsel Fonksiyonlar:
-Temel Fonksiyonlar: Pazarlama, Üretim
-Kolaylaştırıcı Fonksiyonlar: Finans, İnsan Kaynakları
3. Destekleyici Fonksiyonlar: Muhasebe, Araştırma-Geliştirme, Halkla İlişkiler fonksiyonlarıdır.

• Kişisel birikimler
• Aile ve arkadaşlar
• İş melekleri
• Bankalar
• Risk sermayesi şirketleri
• Faktöring
• Leasing şirketleri
• Franchising şirketleri 

Küçük işletmelerin finansal kaynaklara ulaşmaları, farklı finansman seçeneklerinden faydalanma ve bu seçenekler arasında denge kurmaları büyük işletmelere göre çok daha zordur. Bu zorluklar, küçük işletmeler ve bu işletmelere finansal destek sağlayan kurumlar ve kişiler arasındaki ilişkilerin düzeyini etkilemektedir. Küçük işletmelerin yararlanabilecekleri başlıca finansman kaynakları olarak; kişisel birikimler, aile ve arkadaşlar, iş melekleri, bankalar, risk sermayesi şirketleri, faktöring, leasing şirketleri ve franchising şirketleri vardır. Doğru cevap E şıkkıdır.

Finansal Kiralama Kanunu’na göre taşınır ve taşınmaz mallar leasing sözleşmesine konu olabilmekte ancak patent hakları, fikri ve sınaî haklar ile yazılım ürünleri finansal kiralama işlemine konu olamamaktadır.

Ürün temeline göre bölümlendirme, birden çok mal ya da hizmet üreten ve bu ürünlerin işletme içinde ağırlıklı yeri olduğu durumlarda kullanılan bir yaklaşımdır. Üretilen her bir ürün için özerk bir birim oluşturulur. Daha çok büyük işletmelerde kullanılan bir bölümlendirme yaklaşımıdır. Üstünlükleri: Belirli ürün ve hizmetlerde uzmanlaşma sağlanır; yöneticiler kendi endüstrilerini çok iyi tanırlar; müşterilerle yakın çalışırlar. Zayıflıkları: fonksiyonlarda tekrarlara neden olur; örgütün bütününün amaçlarına karşı sınırlı bir bakış açısı ortaya çıkar.