Topluluk ve toplumun benzer özellikleri olsa da birliği oluşturan amaç ortadan kalkınca dağılan topluluktur. Toplum ise kurumsal yapıları ve bağlantılar var olduğu sürece dağılmaz.

Sosyologlar, Amerikan iflletmelerinde araştırma yaparken belirsizliklerle mücadele yollarını ifade etmek için “belirsizlikten sakınma” kavramını ortaya atmıştır. Her kültürde belirsizlikten sakınma derecesi faklıdır. Hofstede’ye göre, belirsizlikten sakınma derecesi “bir kültürün üyelerinin tanımadıkları durumlarda kendilerini tehdit altında hissetme düzeyi ”dir.

Edward T. Hall, kültürle iletişimi birbirinden ayırmaz. Ona göre, kültür insan toplulukları tarafından, insanın temel gereksinmelerini karşılamak üzere üretilen, yaratılan her türlü insan yapısı ürünler bütünüdür.

Toplumlar, seçeneği olan düşünce, davranış ve durumlardan birini diğerlerine tercih ederek kendi değerlerini belirlerler. Değer, diğerlerine göre tercih edilen fikir,
duygu, davranış ve duruma denir.

Ön yargılar, kalıp düşüncelerden farklı olarak, bireyler, gruplar, ilişkiler ve nesnelerle ilgili değerlendirici yargılardır. Ön yargı, değerlendirmeyle ilgili fikri, kanıyı ve tutumu içeren geniş kapsamlı bir kavramdır. Her ön yargıda, bir fikirden yola çıkılarak gerçekleşen bir etkileşim sonucunda, bir kanı edinildikten sonra, bir tutum geliştirilmiştir. Ön yargılar, bireyler, gruplar, ilişkiler ve nesnelerle ilgili değerlendirici yargılardır. Ön yargılar, insana özgü, bilinmeyene, yeniliğe ve günlük rutini, alışılmış düşünceve davranış biçimlerini bozabilecek olana karşı dikkatli, mesafeli ve güvensiz olma eğilimine dayanmamaktadır.

Normların dışında yaşamı düzenleyen toplumsal senaryolar vardır. Bu senaryolar geleneklerce belirlenen durumlarda, bireylerin toplumdaki konumlarına göre nasıl davranacakları ve ne söyleyeceklerini belirler. Bireyler sadece senaryoda kendileri için biçilmiş rolleri oynar, belirlenmiş replikleri tekrarlar. Çoğunlukla bu senaryoların akışı sorgulanmaz, sadece onlara uygun davranılır. Söz gelimi eve konuk geldiğinde, ziyaretin başlangıcından sonuna uygulanan senaryonun gerekleri yerine getirilir. Her kültürde telefon konuşmasından hasta ziyaretine, yoldaki karşılaşmadan iş görüşmesine kadar hemen hemen her sosyal duruma ilişkin senaryolar bulunur. Bireyler, toplumsal yaşam içinde bulundukları duruma uygun senaryoda kendilerine düşen rolü oynarlar.

Polikronik kültürlerde zaman biriktirilmez, tasarruf edilmez. Zamandan ziyade etkileşim önemlidir. Zaman nokta olarak algılanır. Bir zaman biter diğer zaman zaman başlar. 

Kırsal kültür, sanayi ve şehir kültürüne göre imkânsızlıklar barındırmaktadır. Örneğin kırsal kesimde teknolojiden yararlanma oranı azdır. Her ne kadar gazete, radyo ve televizyon kırsal kesime ulaşmış olsa da yüz yüze iletişim kırsal kesimde enformasyon elde etme konusunda daha başarılı ve üstündür.

Etnomerkezciliğin iki temel dayanağı vardır. “Birincisi her bireyin kendi kültürünü “doğal” kabul etmesi, ikincisi ise etnomerkezciliğin, diğer halklar, uluslar
ve kültürlerden üstünlük bilinci ile bağlantılı olmasıdır”. Toplumsal normlar, toplumsal yaşamdaki kuralları içerir ve o kurallar çerçevesinde davranmak “normal” karşılanır.
Dolayısıyla kültürümüzün öngördüğü kural, tutum, davranış, inanç ve düşünceler normal, bunun dışında kalanlar ise garip, tuhaf, acayip veya yabancı sıfatlarıyla betimlenir. Bize garip gelenler kültürümüzde olmayan ya da farklı biçimde olanlardır.