Uluslararası işletmelerin kültüre ve kültürel farklılıklara duyarlı yönetim pratikleri şu şekilde sınıflandırılabilir. Karşılıklı Anlayış, Güvensizliği Önlemek, Uluslararası İş Birliklerini Zedeleyecek Gaflardan Kaçınma, Gerekli Bağlantıların Kurulması, Uluslararası Katılımlar, Ortaklıklar ve Şirket Evlilikleri   

Kültürel yeterliği olumsuzdan olumluya doğru uzanan bir süreç olarak değerlendirildiğinde kültürel yetkinlik en sonda yer alır. Kültürel yeterlik farkındalık ile başlar, bilgiyle büyür, kendine has beceriler ile gelişir ve çok kültürlü karşılaşmalar sayesinde daha iyi hale gelir. 

Medyanın işlevleri : Enformasyon sağlama, Karşılıklı bağ kurma, Devamlılık sağlama, Eğlendirme, Harekete geçirme (seferber etme). 

Kültür Emperyalizmi, gelişmiş ülkelerin az gelişmiş diğer kültürleri özellikle kitle iletişim araçlarıyla etkilemesi ve kendine benzetmesidir. 

Demokrasi ve adalet bir neden olamaz.

Robertson’a göre “Bir kavram olarak küreselleşme, hem dünyanın küçülmesine hem de bir bütün olarak dünya bilincinin güçlenmesine gönderme yapar (1999: 21).”

Kültürlerarası iletişimi etkileyen faktörler Kartari (2006) ve Ügeöz (2003) tarafından yapılan çalışmalarda normlar, roller, etnomerkezcilik, belirsizlik ve kaygı, kalıp düşünceler ve ön yargılar olmak üzere beş başlık altında toplamıştır. 

Sosyal medya:Hiçbir şekilde özel olmamasına karşın, bu tür aynı zamanda en az kamusal olandır. Alternatif medyadan da bu noktada ayrılır. Telgraf ve telefon gibi geleneksel medya biçimleri saf ve iki yönlü iletişim sağlamış ve gerçekten de diğer medya türlerine hiçbir zaman benzememiştir.

Kültürel yeterlik sürecindeki basamakların en üst basamağıda kültürel yetkinlik bulunmaktadır. 

Genellikle mavi ve beyaz ara yüzleri olması neden olarak gösterilemez.

Sanayi (Endüstri) Devrimi: 18. ve 19. yüzyıllardan itibaren yaşanmaya başlamıştır. Bu dönemde keşfedilen ve kullanılmaya başlanan makinelerle birlikte, insanların mal üretimi daha önceki dönemlere göre oldukça artmıştır. 

Küreselleşme tanımı çerçevesinde uluslararası ilişkiler ve kültürlerarası etkileşimleri yoğunlaştırır, standardizasyona gider.

Reklam Medyası; Ticari ya da tüzel medya olarak bilinen bu tür, Batı ülkelerindeki hakim medya türüdür. 

John Paul Lederach’a göre barış, şiddeti ve adaletsizliği azaltmaya yardımcı olan insan ilişkileri sistemlerinin yer aldığı dinamik ve sürekli bir süreçtir. 

Kültürlerarası iletişimde bariyer olarak nitelendirilen unsurlar; “yüksek kaygı, farklılık yerine benzerliği varsaymak, etnomerkezcilik, stereotip ve ön yargılar” biçiminde ortaya çıkmaktadır. Benzerlik yerine farklılığı varsaymak bunlar arasında değildir. 

Yansıtıcı yaklaşıma göre anlam, gerçek dünyadaki nesne, kişi ve olaylarda saklıdır. Dil bir ayna gibi dünyada var olan gerçek anlamları yansıtır. Dilin sadece gerçekleri yansıttığını savunan bu teori bazen öyküsel olabilir. Dil ve öyküsel temsil teorilerinde verili bir gerçeklik bulunur. 

Kültürün oluşumda rol oynayan faktörler ve kurumlar; ekoloji ve fiziksel çevre, aile, din, eğitim ve politik sistem olarak değerlendirilmektedir.

II. ve III. ifadeler yanlıştır. Williams, endüstri sonrası çağı 3 ana başlıkta inceler. III. ifadede sözü edilen kültür endüstrisi kavramı, endüstri sonrası çağda değil, endüstri devrimiyle birlikte ortaya çıkan bir kavramdır. 

Belirsizlikten kaçınma oranı düşük olan toplumlarda fertlerin bilinmeyen, tanınmayan durumlarda esnek davranabildikleri, süprizlere daha açık olabildikleri ve davranış kurallarının çok katı olmadığı görülebilir. Ancak belirsizlikten kaçınma oranı yüksek olan toplumlarda ise fertlerden kurallara davranış kaidelerine itaat etmeleri beklenir. Buna göre kurallar ve yasalar da detaylı oldukları kadar, hayli ağır ve katı olabilmektedirler.