Ticari işletmelerin temel hedeflerinden biri kâr elde etmektir. Kârın kaynağı gelirlerdir. Gelir (hasılat), mal ya da hizmet satışlarının veya diğer işletme faaliyetleri sonucunda elde edilen varlıkların brüt tutarı olarak tanımlanır. Karşılığında herhangi bir şey vermeden gelir elde etme olanağı yoktur. Gelir elde etmek amacıyla elden çıkarılan varlıkların değeri gider adını alır. Gider, belli bir amaca ulaşmak için normal sınırlar içinde yapılan tüketimlerdir. Başka bir ifadeyle giderler, tükenen maliyetler veya gelecek yararları kalmadığı için varlık olma niteliği kalmayan kalemlerdir. Doğru cevap B'dir.

ASEAN Güneydoğu Asya Uluslar Birliği; 8 Ağustos 1967’de Vietnam Savaşı’ndan kaynaklanan komünist genişlemeye karşı olarak Filipinler, Malezya, Tayland, Endonezya ve Singapur arasında kurulan uluslararası örgüttür.

BM Örnek Düzenlemelerine göre herhangi bir taşıma modunda taşımaya sunulan tehlikeli madde ya da nesne için sunulması gerekli temel bilgiler şunlardır:

• Uygun gönderi adı,

• Sınıf ve uygulanıyorsa bölümü, Sınıf 1 için bölümü uygunluk harfi izlemelidir.

• UN numarası ve uygulanıyorsa paket grubu

• Tehlikeli maddenin toplam miktarı (ağırlık, hacim, aktivite gibi ölçü birimi ile birlikte)

Tehlikeli madde lojistiğinde ilgili dokümanlarda taşıma türlerine göre tarafların sorumlulukları ayrıntılı olarak belirlenmiştir. ADR’de mal gönderen, taşıyıcı ve alıcı ana katılımcılar olarak belirlendiğinden yükleyici, ambalajlayan, doldurucu, tank-konteyner/portatif tank operatörü ise diğer katılımcılardır. Tehlikeli maddeleri gönderen, sadece ADR koşullarına uyan sevkiyatlar için teslimat yapmalıdır. Alıcı ise zorlayıcı nedenler olmadıkça malların kabulünü ertelememekle ve indirme işlemi tamamlandıktan sonra kendisiyle ilgili ADR koşullarını sağlamakla yükümlüdür. Yükleyici, ambalajlayan, doldurucu, tank-konteyner/portatif tank operatörü görevlerini kurallarda belirtildiği şekilde yapmak durumundadır.

Üretim lojistiği tedarik lojistiğini tamamlayan süreçtir. Bu süreçteki lojistik faaliyetler malzemenin hareket ettirilmesi şeklinde tamamen işletme içi bir fonksiyon olarak gerçekleşir. Üretim lojistiği izleyen aşamalardan oluşur;

• Malzeme İhtiyaç Planlamasının çalıştırılması

• Planlı siparişlerin ve satın alma taleplerinin oluşturulması 

* Üretim siparişi açma

• Üretim için depodan mal çekme

• Üretim

• Depoya giriş

Lojistik Performans Endeksi (Logistics Performance Index: LPI), Dünya Bankası iş birliği ile geliştirilen, ülkelerin belli kriterlere göre değerlendirilerek 1 ile 5 arasında puanlar (skorlar) verildiği bir endekstir.
1 en olumsuz, 5 ise en olumlu skordur. Lojistik Performans Endeksi’nin (LPI) temel değerlendirme ölçütleri (kriterleri);
• Gümrükleme süreçlerinin hızı,
• Ticaret ve ulaştırma ile ilgili altyapının kalitesi,
• Yük taşıma fiyatlarının rekabetçi şartlarda belirlenme kolaylığı,
• Lojistik hizmetlerinin yeterliliği ve kalitesi,
• Gönderiyi takip etme ve izleme kabiliyeti,
• Yükün varış noktasına zamanında ulaşması şeklindedir (zamanlama).

Lojistik hizmet endüstrisinin artan önemi, dünyada gözlemlenen uzun dönemli değişikliklere bağlıdır. Bunlar; küreselleşme, yeni ekonomi anlayışı, değişen piyasa koşulları ve talep yapısı, farklılaşan rekabet olgusu ve teknolojik gelişmeler şeklinde ifade edilebilir. Doğru cevap A'dır.

Yeni uluslararası ekonomik süreçte, işletmeler lojistik hizmetleri geleneksel yöntemler yerine, bütünleşik olarak alabilecekleri altyapılara gereksinim duymaktadır. Bu süreçte, bu gereksinimi karşılayabilecek olan lojistik merkezler öne plana çıkmaktadır. Lojistik merkezler sanayileşme ile ABD’de ortaya çıkmış, Japonya’da trafik sorunu, çevresel maliyetler ve enerji ve iş gücü maliyetlerini azaltmak için bir çözüm olarak önerilmiş ve 1960’lardan sonra Avrupa’da kurulmaya başlanmıştır.

1950’li yıllar lojistiğin bir parçası olan dağıtım sistemlerinin plansız bir şekilde yürütüldüğü dönemdir. Bu dönem üreticilerden perakendecilere malların bir şekilde ulaştırıldığı zaman dilimidir. Lojistiğin önemli bir faaliyeti olan dağıtım, genel olarak nakliyeci ve üreticilerin kendi sorumluluklarında, kendi araçları ile gerçekleştirilmiştir. 1960’lı yıllar fiziksel dağıtım kavramının ortaya çıktığı dönemdir. Bu dönemde lojistik belli alanlarda uzmanlaşmış kişilerce ayrı ayrı yürütülen faaliyetler olarak karşımıza çıkmaktadır. Ulaştırma faaliyetlerinden sorumlular genelde nakliyeciler, depolama sorumluları, ambarcılar, satın alma faaliyetlerini gerçekleştirenler, muhasebe sorumluları olarak adlandırılıyor ve faaliyetlerini birbirlerinden bağımsız yürütüyorlardı. Lojistik konusunda ilk metin yine bu dönemde 1960’ların başında ortaya çıkmıştır. Yönetim bilimci Peter Drucker 1962 yılında lojistiğe ilişkin olarak “Lojistik, ekonominin karanlık anakarası ve en çok göz ardı edilen ama geleceğin parlak iş sahası” olduğunu söylemiştir. Bu söylem lojistiğin ne kadar önemli olduğuna ve bu döneme kadar nasıl göz ardı edildiğine dikkat çekmektedir. Bu dönemden itibaren lojistikte çok önemli değişimler gerçekleşmiştir. 1970’li yıllar dağıtım kavramının geliştirilmesinde önemli dönemdir. Bu büyük değişimin kaynağı, bazı işletmelerin bir organizasyonun fonksiyonel yönetim yapısında, dağıtımında olması gerektiğini belirlemeleridir. Ayrıca bu on yılda dağıtım zincirinin yapı ve kontrolünde bir değişim görülmüştür. Zincirde yer alan üreticilerin ve tedarikçilerin gücünde bir azalış, büyük perakendecilerin gücünde ise belirgin bir artış söz konusu olmuştur. 1980’li yıllar ise taşımacılık düzenlemelerinin olduğu, bilgi sistemleri ve iletişim teknolojisinde hızlı gelişmelerin görüldüğü dönemdir.

Geçiş zamanı: Zaman stok uygunluğu müşteri memnuniyetini etkilediğinden taşıma türü seçiminde anahtar bileşen durumundadır. Geçiş zamanı yükün çıkış noktasından teslim noktasına kapıdan kapıya yükü taşımak için geçen toplam zamanı ifade eder. Taşıma türünün hızı ile alım ve teslimat sorumluluklarını gerçekleştirme yeteneği büyük ölçüde geçiş zamanını etkiler.

Dünyanın sadece %8 lik kısmını barındırıyor olması olumlu bir etkendir.

Uluslararası lojistikte taşımacılık modları dört başlıkta toplanabilir: Kara modunda taşımacılık, hava modunda taşımacılık, deniz modunda taşımacılık ve çoklu modda taşımacılık

Sipariş işlemi, lojistik sürecini harekete geçirmesi ve tüm faaliyetleri etkilemesi nedeniyle lojistik yönetiminde önemli bir noktadır. Siparişin olabildiğince hızlı işlenmesi gerekir. Sipariş sürecindeki bilgi ve iletişim kalitesi de bu süreçteki faaliyet etkinliğini ve maliyetleri etkiler. Sipariş sürecinin başından sonuna izlenmesi ve bilgilerin veri tabanında korunması, işletmenin hasılat, harcama ve üretim alt bilgi sistemlerinde geniş yer tutar.

2003 yılından sonra artan yakıt maliyetleri, dijital takografa geçiş, sürücü sıkıntısı ve pazar konsolidasyonu (birleştirme) derecesine bağlı olarak sürücü ücretlerindeki artışlar, AB’de lojistik maliyetlerini yükseltmeye başlamıştır.

Ulaşım sanayi, Avrupa Birliği (AB) içerisinde önemli bir konuma sahiptir. AB içerisinde, tek pazarın tamamlanması, özellikle sınırların kaldırılması Ortak Ulaştırma Politikası (OUP) oluşturma ihtiyacını doğurmuştur. OUP ile, uluslararası taşımacılığa uygulanabilir ortak kurallar belirlenmiştir. 2001 yılında yayınlanan Beyaz Kitap, birliğin lojistik operasyonlarında ne gibi önceliklerinin olduğu konusunda ayrıntılı bilgi vermektedir. Avrupa Komisyonu, kaynak tasarruflu ulaştırma sistemi için de 10 hedef koyarak beklentileri de somut bir hâle getirmiştir.

Tersine Lojistik (Geri dönüş lojistiği), tedarik zincirinin aksi yönünde tedarikçilerden alınan ürünlerin müşterilere teslimatından sonra hasar görmesi, iadesi, reddedilmesi, ambalaj maddelerinin geri kazanımı, kullanım süresinin dolması, modasının geçmesi, onarım vb. nedenlerle bu malların ve/veya ambalaj malzemelerinin müşterilerden başlangıç noktasına geri götürülmesi gibi faaliyetleri içerir. Doğru cevap E'dir.

Depolar amaçlarına göre ise beş başlık altında toplanır:

Klasik depo: Üretim ya da satış noktasının içinde ya da yanında bulunan, ürünlerin genelde uzun süre tutulduğu depolardır.

Dağıtım merkezi: Müşterilere daha yakın noktalarda yer alan ve müşterilere karma, hızlı ve az miktarda ürün teslimatına olanak sağlayan depolardır. Bu depolar göndericiden büyük hacimli sevkiyat sağlar.

Toplama merkezi: Tedarikçilere daha yakın noktalarda yer alan ve üretim yerlerine ham madde bazında, çeşit olarak az ama karma ve büyük hacimli sevkiyat sağlayabilen depolardır.

Aktarma merkezi: Genelde farklı taşıma modları ya da aynı taşıma modunda, farklı taşıma araçları arasında ürünlerin aktarıldığı ve ürünlerin çok kısa süreli kaldığı depolardır.

Sipariş işleme merkezi: Genel olarak İnternet üzerinden adetle satış yapılan sistemlerde, siparişlerin alındığı ve hazırlandığı depolardır.

Lojistik; tedarik (girdi) lojistiği, üretim lojistiği ve dağıtım (çıktı) lojistiği olmak üzere üç süreçten oluşur. Ancak günümüzde geri dönen ürünlerin akışının önem kazanması ile birlikte tersine lojistik (geri dönüş lojistiği), bu üç temel lojistik süreçle birlikte ele alınmaktadır. Tedarik zincirinde lojistik faaliyetlerin bu dört ana süreç içerisinde gerçekleştiği görülür. Doğru cevap C'dir.