Risk altına girmek istemeyen işletmeler, değişim ve değişkenliğe uyum sağlayabilmek, bilgi birikiminden hızla yararlanabilmek için dış kaynak kullanımına yönelmektedirler. İşletmeler birçok faaliyet ve gereksinimlerinin %60’ını işletme dışındaki kaynaklardan temin etmektedirler. İmalatçıların çoğu, markalı mal üreten bir imalatçı ile ortak olarak (bir otomobilin fren sistemi, bir koltuk sistemi gibi) entegre sistemler tasarlayan ve üretip sunan tek bir tedarikçi ortakla çalışmayı tercih etmektedir. Bugün işletmelerin büyük bir bölümü diğer işletmelerle stratejik ortaklıklara dayanan çalışma ağları oluşturmaktadırlar.

Tedarik zinciri yönetiminde fonksiyonel amaçlar ve bunların stok, müşteri hizmetleri ve toplam maliyet olmak üzere üç farklı tedarik zinciri parametresi üzerinde yarattıkları etkiler; kitabınızda, sayfa 132’de, Şekil 5.7.’de gösterilmiştir. Düşük ambalajlama maliyeti bu amaçlar arasında yer almaz.

Müşterilerin ilgisi üçüncü parti lojistik hizmet sağlayıcı işletmelerle iş birliği yapma nedenlerinden biri değildir.

Dış kaynak kullanımı ile ilgili risklerin incelenmesi işletme dışı yeteneklerin ve rekabet ortamının incelenmesi kısmında yapılır.

İşletmeler, dış kaynak kullanımı ile yapı olarak küçülür ve yalınlaşır. Küçülme yolunun tercih edilmesinde ise, müşteri ve sonuca odaklanma yeteneklerini artırmak, yeniliklere daha çabuk uyum sağlayabilmek, kişisel sorumlulukları daha kolay izleyebilmek, daha etkin bir haberleşme ağı kurmak ve sinerjiyi artırmak gibi sebepler etkilidir. İşletmelerin örgütsel küçülme yolunu seçmeleri, işletmelerin faaliyetlerinin finansal sonuçlarının da bir küçülme ile sonuçlanması anlamına gelmez. Aksine işletmeler çoğu kez küçülerek büyürler.

Satın alma, faaliyetinin lojistik açısından görevi işletmeye ham madde, yarı mamul ve hizmet sağlayan firmalarla ilişkilerin düzenlenmesi ve imalatın ihtiyacı olan girdilerin zamanında hazır bulundurulmasıdır.

Risk yönetimi ile işletmeler, risklerin olumsuz etkilerinden zarar görmemek için önlemler almaya yönelik, çalışma ve planlama faaliyetleri gerçekleştirmektedirler.

“Müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak üzere her türlü ürünün, servis desteğinin ve bilgi akışının, başlangıç noktasından (kaynağından) tüketildiği son noktaya (nihai tüketiciye) kadar olan tedarik zinciri içindeki hareketinin etkili ve verimli bir şekilde planlanması, uygulanması, taşınması, depolanması ve kontrol altında tutulmasını sağlamaktadır”. Mal ve hizmetler için hem yer hem zaman faydası yaratan lojistik yönetimi, müşteriye sunulan hizmet düzeyi ile doğrudan ilgili bir kavramdır.

Yukarıdaki ifadelerin hepsi uluslararası pazarların özelliğidir.

Üçüncü parti lojistik maliyetleri azaltması üçüncü parti lojistik hizmeti sağlayan firmaların artan öneme sahip olmaların nedenlerinden biri değildir.

Pazarlama karmasının elemanları;

Ürün; çeşitlilik,kalite,tasarım,marka,özellikler, boyut,ambalaj,hizmetler,iadeler,garantiler
Fiyat;liste fiyatı,indirimler,ödeme şekli,vadesi,fiyat stratejileri
Tutundurma;satış promosyonları,reklam,satış gücü, halkla ilişkiler,doğrudan pazarlama
Dağıtım;kanallar,kapsamı,çeşit,yer,stoklar,taşıma hedef pazar için oluşmaktadır.

Başlıca risk yönetim yaklaşımları, riskten kaçınma, riski azaltma, riski elde tutma, risk transferi ve risk paylaşımıdır. Risk maliyeti yanlıştır.

Veri, gözlemlerin direk sonuçlarıdır.  Kategorileştirilip üzerine bir anlam eklendiğinde enformasyona dönüşür. Bu enformasyondan tahminler yapılmadığı sürece bilgi ortaya çıkmış sayılmaz. Bilgi, belli bir fonksiyonu yerine getirmek üzere kullanılan enformasyon ve işlemsel süreçlerin bir birikimi olarak görülmektedir.

Rekabet avantajı dış kaynak kullanımının sağladığı faydalardan biri değildir.

Satın alma, faaliyetinin lojistik açısından görevi işletmeye ham madde, yarı mamul ve hizmet sağlayan firmalarla ilişkilerin düzenlenmesi ve imalatın ihtiyacı olan girdilerin zamanında hazır bulundurulmasıdır. Lojistik faaliyetlerde mamul akışı oldukça yoğundur, döviz kurunda oluşacak herhangi bir yöndeki dalgalanma, faaliyetlerde satın almada ciddi risklere neden olabilmektedir.

Lojistik, tedarik zinciri yönetiminin bugünkü hâle gelmesinde en önemli rolü üstlenmiştir ve tedarik zinciri yönetiminin gelişiminde temel oluşturmuştur. Bu gelişim dört önemli dönemden oluşmaktadır ve kitabınızda, sayfa 130’da, Şekil 5.5.’te detaylıca gösterilmiştir. 1950’ler ve öncesi ile ilgili bir bilgi yoktur.

Bilgi teknolojilerinden yararlanmayan bir lojistik işletmesinin başarı sağlaması düşünülemez. Lojistik faaliyetlerde taşıma yönetim sisteminin kullanımını zorunlu kılan nedenlerden bazıları: - Taşınacak mal-araç organizasyonu ve denetimi, - Coğrafi mesafe ve operasyonlar, - Filo büyüklüğü,- Güzergâh belirleme, - Zaman planlaması şeklinde sıralamak mümkündür. Tüm bu faktörlerin ortak noktası taşıma yönetimine etkinlik ve verimliliğe sağladığı katkıdır.

“Veri”, bilginin oluşmasındaki ilk basamakta olup tek başlarına anlam ifade etmeyen ön bilgi olarak tanımlanmaktadır. Örgütle ilişkilendirilerek açıklamak gerekirse örgüt içi ve örgüt dışında oluşan koşullarla ilgili yapılan işlemlerin belli biçimde tutulmuş kayıtları olarak belirtilmektedir.

Taşıma faaliyeti, lojistik süreçte en önemli görevi üstlenmiştir. Ürünlerin istenilen zaman ve yerde olabilmesi müşteri memnuniyetinin temel unsurudur. Lojistik süreçte doğru planlanmış taşıma faaliyeti hedeflenen başarıyı sağlamaktadır. Bir işletmenin ürünlerini; rota ve güzergâh planı oluşturmadan müşteriye göndermesi durumunda taşıma faaliyeti risk altına girer.

20. yüzyılın son çeyreğinde dünya pazarlarında yaşanan gelişmeler,küreselleşme, şirketlerin pazara erişim biçimi ve hızlarını tekrar gözden geçirmelerine yol açmış ve işletmelerin uzmanlık alanları dışındaki operasyonel süreçlerinde maliyet azaltma isteği, dış kaynak kullanımını yaygınlaştıran temel etmen olmuştur.