“Sorgulanmayan, üzerinde düşünülmeyen hayat yaşanmaya değmez” felsefesi Sokrates'e aittir. Doğru cevap, E'dir.

Batı Marksizmi Marx’ın eserlerinin yeniden ele alınması ve yorumlanmasıyla ortaya çıkmıştır. Devrimin şartlar oluştuğu halde Avrupa ülkelerinde bir türlü gerçekleşmemesinin nedeni araştırılmış ve ekonomik altyapı yanında kültürün, ideolojinin ve devletin rolünün önemli olduğu saptanmıştırBöylelikle ekonomi politikçilerin savunduğu Marksist anlayıştaki; altyapının üstyapıyı belirleyeceği, tarihin otomatik olarak işleyerek zamanı geldiğinde kapitalizme son vereceği yönündeki anlayış tartışılmaya başlanmıştır.

Dolayısıyla doğru cevap A şıkkıdır. 

Fransız Devrimi, 1789 yılında Fransa’da halk ve burjuvazinin mutlak monarşiyi yıkıp yerine cumhuriyeti getirdikleri büyük bir kitlesel harekettir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Adorno ve Horkheimer  “Aydınlanmanın Diyalektiği” adlı ortak eserlerinde kitle toplumunu eleştirirler. Doğru cevap B'dir.

Kişinin sadece kendi dışında olanları değil, kendini de eleştirmesine özeleşiri denmektedir.

İdeoloji yasal ve siyasal ilişkilerle birlikte üst yapıyı meydana getirir. Marx, ideolojiyi temelde yönetici sınıfın fikirlerinin toplumda doğal ve normal görünmesini sağlayan bir araç olarak değerlendirmiştir. İşçi sınıfı kendilerini, kendilerine ait olmayan fikirler aracılığıyla anlamaya yönlendirilir. Bu fikirler yöneten sınıfların yanlış bilinç üreten burjuva ideolijisinin ürünüdür. İnsanların kim oldukları, toplumla nasıl ilişkilendirildikleri ve toplumsal deneyimlerini nasıl anlamdırdıklarına ilişkin bliinçleri doğa ya da biyoloji tarafından değil toplum tarafından üretilir. Bu nedenle doğru cevap C'dir.

İngiliz Kültürel Çalışmalar’ın düşünürleri kültürel indirgemeciliği reddederek Marksizmin Ortodoks yorumunu eleştirmişlerdir. Onlara göre maddi üretim kendi özgül tarihi içerisinde anlaşılmadıkça onun karşılığı olan düşünsel üretimin niteliğini ya da ikisinin arasındaki karşılıklı hareketi anlamak olanaksızlaşmaktadır. Kitlelere karşı daha derinlikli ve empatik bir yaklaşımı benimseyen düşünürler kitle kültürü yerine popüler kültürü incelemiş, özellikle işçi sınıfının yaşam pratikleri üzerinden hemegonyanın nasıl bir mücadele sonucunda inşa edildiğini veya yıpratıldığını ortaya koymuşlardır. Böylelikle indirgemeci bir yaklaşım olan üst yapının alt yapıyı belirlediği düşüncesi yerine kendi özgül pratikleri içinde halk ile egemen sınıfların hegemonik bir mücadele içinde olduklarını ileri sürmüşlerdir. Doğru cevap D'dir. 

Gustave Le Bon, Kitleler
Psikolojisi adlı kitabında
insanların kitleleştiklerinde
son derece acımasız, vahşi
ve dizginsiz bir tavır takınabileceklerini
ve bu özellikleri
nedeniyle tehlikeli olabileceklerini
ifade etmiştir.

Toplumsal eşitsizliği gizleyerek sermaye egemenliğini pekiştirmek

Ekonomik belirlenim

Klasik “aktif izleyici” (active audience) tanımının yerine aynı anlama gelen fakat daha taze, masal gibi büyüleyici olan “çoğulcu alımlama” (polysemic reception) söylemi getirilmiştir. Böylece kapitalist pazar sisteminin egemen materyal üretim ve ilişki gerçeğini masallaştıran ideolojik yeni bir çerçeve kurulmuştur.

Değerlendirme, değerlendirilecek nesnesine (objesine) göre farklı şekillerde anlamlandırılıp, sınıflandırılabilir. Buna göre;
a. Olayların ve durumların değerlendirilmesi
b. İnsan başarılarının (Sanat, teknik-teknoloji, bilim, felsefe vb.) değerlendirilmesi

c. Tek tek yapıtların değerlendirilmesi
d. Bir insanın değerlendirilmesi
e. Kişi değerlerinin ve kişilerarası ilişkilerde değerlerin değerlendirilmesinden söz edilebilir.

Dolayısıyla cevap C şıkkıdır.

Theodor Adorno, Max Horkheimer, Herbert Marcuse ve Walter Benjamin Frankfurt Okulu’nun ilk dönem temsilcilerindendir. Jürgen Habermas ise okulun ikinci dönem temsilcileri arasındadır.

Kapitalist toplumlarda ekonominin yaşamı ve kitleleri dönüştürmesinde kentleşme en önemli mihenk taşıdır.

William McDougall da kitleyi yığın ve örgütlü kitle olarak ikiye ayırır.

XVIII. yüzyıl Aydınlanma felsefenin önde gelen filozoflarından olan; eleştirel felsefenin kurucusu Immanuel Kant’tır (1724-1804).

Kavram olarak eleştiri; bir olgunun, bir durumun ya da nesnenin, onu o yapan özgün niteliklerinin, belli bir ölçüt esas alınarak saptanması ve ortaya konması demektir. Bu durumda bir eleştiri için şu üç koşulun bir arada, aynı anda bulunması gerekir: Bir olgu, bir durum ya da bir nesne; doğruluğu, geçerliliği denenmiş, sınanmış bir ölçüt; ve o şeyin (olgu, durum, nesne) niteliklerini bulup çıkarabilen, bir ölçütü tanıyıp kullanabilen ve bulgularını ifade edebilen bir özne (eleştiren-eleştirmen)

Sanatın özerkliğini duyuran da Kant olur. Doğru ve yanlışın mantığın konusu, iyi ve kötünün ise ahlakın konusu olduğunu söyleyen, sanat mantığın doğru-yanlışından da ahlakın iyi-kötüsünden de farklı, kendine özgü yasaları olan bağımsız bir alan olarak ele almış ve tanımlamıştır.

Louis Althusser yapısalcı bir yaklaşımla kapitalist toplumdaki işleyişin sorunsuzluğunu inceleyen, Marksizm’deki kültür ve politikaya ilişkin eksikleri gidermeye çalışan bir düşünürdür. Marx’ın tamamen yanlış anlaşıldığını, yeterince değerlendirilmediğini öne süren Althusser, Marks’ın son dönem eserlerinden yola çıkarak Marksist temelli bir kültür kuramı ortaya çıkarmaya çalışmıştır. Althusser yapısalcı bir yaklaşımla hareket etmiş, Marx’ın ekonomik temelli kuramına, yapı ve bilinçdışı gibi kavramları eklemiştir. Aynı zamanda üstyapıya geleneksel Marksizm’den daha fazla güç atfeden Althusser, üst yapının göreli bir özerkliği olduğunu savunmuştur. Alhusser kapitalist sistemin zamanı gelince kendiliğinden devrimi doğuracağı fikrine de karşı çıkar. Çünkü ona göre politika ve devletten oluşan üstyapının kapitalizmi destekleyici ve koruyucu bir işlevi vardır.