Seyyid Ali, iyi niyetli, yenilik
yanlısı ve Batı’ya olumlu gözle bakan bir kişi olmasına rağmen, diplomatlık için
gerekli yeteneğe haiz olmamasıyla ilk dönem Osmanlı ikamet elçileri içindeki en
başarısızı oldu.

l802’de Fransa’yla Paris’te yapılacak barış görüşmelerinde Osmanlıları temsil etmek üzere Amedi Galib Efendi “fevkalade büyükelçi” olarak Paris’e gönderilmiştir. Amedi Galib’in gelişinden sonra, daha önce Osmanlıları temsil eden Seyyid Ali Efendi Paris’ten ayrılmıştır.

Yusuf Agâh Efendi’nin Londra’ya atanmasıyla birlikte Osmanlı Devleti dışişlerinde Avrupa devletleri arasında geçerli olan kuralları uygulamaya başladı. Eskiden uyguladığı bazı usulleri bu dönemde terk etti. Bu usullerden biri yabancı ülke temsilcilerine verilen “tayinâtın” kaldırılmasıydı.

Bulgar, Sırp ve Yunan komitalarının ve terör örgütlerinin yoğun faaliyet içinde oldukları Makedonya ile öncelikle Avusturya ve Rusya ilgilenmeye başlamıştır. Bölgede meydana gelen terör olaylarını gündeme getirerek, burada sükûnetin sağlanması
için müdahil olmaya başlamışlardır. Bu müdahalelerden ön önemlisi Rus Çarı II. Nikola ve Avusturya İmparatoru I. Franz Joseph
 ortaklaşa kararlaştırdıkları reform planını 22 Ekim 1903 Mürzsteg Programı adıyla Osmanlı hükümetine bir notayla vermeleriydi. Doğru yanıt C seçeneğidir.

Versailes Antlaşması Fransa- Avusturya arasında imzalanmıştır. 

1815 Viyana Kongresiyle birlikte Avrupalı devletler arasındaki bir takım sorunların toplantılar yoluyla çözülmesine konferans diplomasisi adı verilir.

Küçük Kaynarca Antlaşması'dır. 

Mısır Hidivi, 1841’den itibaren Mısır Vâlisi karşılığı olarak kullanılmaktadır.

Kutsal Yerler Meselesi, Kudüs’te bulunan ve Hıristiyanlar tarafından kutsal kabul edilen bazı mekânların Hıristiyan mezhepleri, özellikle de Ortodoks ve Katolikler tarafından kullanılması; bakımının yapılması hakkında aralarında çıkan anlaşmazlıklardan dolayı Rusya ve Fransa gibi bazı Avrupalı Büyük Devletlerin müdahaleleriyle başlayan rekabet veya mücadeledir.

Seçeneklerde belirtilenlerin hepsi bu müttefikliğe birer neden teşkil etmiştir.

1790 Prusya

II. Abdülhamid’in tahttan indirilmesinin ardından Sultan V. Mehmed Reşad (1909-1918) dönemi başlamıştır.

1736'da Osmanlılar Ruslar arasında başlayan üç yıl sürecek olan savaşa 1737’de Avusturya da katılacaktır. Osmanlıların özellikle Avusturya cephesinde üstünlük kurması
üzerine Tuna boyunda Belgrad, Semendire ve Orsova gibi 20 yıl önce kaybedilen
yerler geri alınıp Tuna savunma hattı tekrar kurulmuştu. Diğer taraf­tan Avusturya
idaresindeki Berg Düklüğü’nün Prusya tarafından işgalini tanıyacağına dair Mart
1739’da Prusya Kralı I. Friedrick William ile Fransa Başbakanı Kardinal Fleury arasında gerçekleştirilen bir gizli antlaşma yapıldı. Ayrıca Avusturyalıların savaşın ancak Ruslara yarayacağını anlamaları sebebiyle, 18 Eylül 1739’da Osmanlıyla imzaladığı Belgrad Antlaşması’yla Avusturya Pasarofça’da kazandıkları tüm kazançları kaybetmiş oldu. 

Bahsedilen antlaşma Osmanlı Devleti ile Rusya arasında imzalanmıştır.

7 Mart 1802’de yapılan Amiens Antlaşması’yla İngiltere, Fransa ve Osmanlılar
arasındaki Mısır Meselesi çözülmüş oldu. Doğru cevap B'dir.

1825-1858 yılları arasında büyükelçilik yapan ve İstanbul'daki en etkili diplomat olarak tarihe geçen diplomat İngiltere büyükelçisi Stratford Canning'dir. Canning’in Sultan Abdülmecid üzerinde önemli derecede etkisi olmuştur. Doğru seçenek "B" şıkkıdır. 

1664 yılında imzalanmıştır.

Tanzimat döneminde dış siyaset ve diplomasiyi üstlenmiş sembol isimlerden biri 

Abdülaziz Paşa değildir. 

Belgrad antlaşmayla Avusturya Pasarofça’da kazandıkları tüm kazançları kaybetmiştir.

Yusuf Agâh’ın elçiliği başta olmak üzere
daimî ikamet elçilerinden amaçlanan görev, beklentiler ve hizmetler şöyledir:
a) Babıâli’yi diplomatik olarak temsil ederek mutad elçilik işlerini yürütmek.
b) Maiyet memurlarının görgü ve bilgilerini artırarak bunları hem Osmanlı
bürokrasisinde kullanmak hem de geleceğin Osmanlı hariciyesine eleman
yetiştirmek.
c) Batılıların Osmanlı ülkesinde uyguladıkları gibi, bulundukları ülkelerdeki
Osmanlı tebaası tacirlerin haklarını korumak.
d) Osmanlı Devleti’nin hizmetinde çalıştırılmak üzere, bulundukları ülke ve
diğer Avrupa ülkelerindeki uzman mühendisler ve askerî teknisyenleri ile
Osmanlı donanması ve kara ordusunda kullanılmak için gerekli hammaddeyi sağlamak.
e) Bulundukları ülkedeki ve Avrupa’daki gelişmeleri gözlemek, özelikle de basını yakından takip ederek, haberlerin ve söylentilerin çevirilerini düzenli
olarak İstanbul’a göndermek,
f) Atandıkları ülkenin idarî, malî, iktisadî, ticarî, askerî, siyasî, sosyal, kültürel
ve eğitim sistem ve kurumlarını incelemek,
g) Bulundukları ülkenin dilini öğrenmekle birlikte milletlerarası diplomasi
dili olan Fransızcayı öğrenmek,
h) Bulundukları ülkedeki diğer misyon şef­leriyle ilişkiye geçerek Osmanlı Devleti’nin dış dünyaya tam olarak açılmasını sağlamak, arabuluculuk yapmak ve onların Türkiye aleyhindeki propagandalarını çürütmek için karşı tezler üretmek,
ı) Babıâli’nin izlemiş olduğu haricî ve dahilî politikalar hakkında gerektiğinde tenkit ve uyarı babında görüş ve düşüncelerini iletmek,
j) Elçiye veya maiyet memurlarından birine yolculuklarına, bulundukları ülkenin siyasî, askerî, idarî, malî, sosyo- ekonomik ve kültürel sistem ve kurumları ile hatta başkentlerine dair edindikleri bilgi ve tecrübelerini toplu
olarak gösteren sefaretname hazırlatmak.