Cümlenin yeni harflere çevirisi: Sultân bunları görüp, gönli güşâde olup ferah oldı.

A‘zam: en büyük, çok büyük; Âl: sülâle, soy, hanedan; Kethudâ: kâhya; Muttali: haberli, bilen anlamındadır. İs: sahip, malik anlamında kullanılmaktadır. Doğru cevap C’dir.

Târîh-i mezkûr, Kesb-i vüs‘at, Sevk-i asker, Bahr-i ebyaz Farsça tamlamalara örnek olarak verilebilir. Bi’l-külliyye Arapça kameri tamlamadır. Doğru cevap B'dir.

İlgili metnin Türkçe latinizesi: "ve bunların râhibleri hâlâ Moskov Çarı sâhib-i hurûcdur ve İslambol’a mâlik olacak bu"dur. 

C şıkkında yer alan eşleştirme yani vâkı' kelimesinin okunuşu doğrudur.

"Osmân Gazî gayet sâlih müslimân ve dîndâr kişiyidi. Ve âdetiyidi, üç günde
bir ta‘âm bişirüp fukarâyı ve sulahâyı cem‘ idüp it‘âm ideridi." Cümlelerinin günümüz Türkçesi ile ifadesi: "Osman Gazi gayet Müslüman ve dindardı. Üç günde bir yemek yaptırıp fakirleri ve iyi insanları toplayıp yedirirdi." şeklinde olacaktır.

Vusûl, zuhur, hurûc, huzur masdarlarının aruz vezni Fu’ûl iken, da’vet masdarının vezni fa’let biçimindedir.

Eski harflerle verilen cümlenin doğru okunuşu "Çubukovası’nda buluşup Mehmed Bey münhezim olup mecrûh dutılup vefât itdi." şeklinde olacaktır.

Seçeneklerde Osmanlıca yazımı verilen sözcükler sırasıyla şöyledir: Tedârük ( sağlamak, elde etmek ), ta’lîk ( alakadar etmek, alakası olmak ), velhâsıl ( sözün kısası, kısacası ), şevket ( ululuk, azamet, yücelik ), vâkıf ( bir şeyi hakkıyla bilen )

Cümlede geçen "ba?zı evzâ? u etvâr-ı nâ-hemvârı zuhûr etmeğin" ifadesine göre azlin sebebi bazı hoş olmayan hareket ve davranışlarıdır. 

İbtidâ-yı Devlet-i Osmân

Nesih yazı türüyle yazılmıştır. Kufi, yazı, dik, yalın ve köşeli harflerle yazılan, Arapça hat sanatında yaygın olarak kullanılan bir yazı türüdür. Nesih, kufi yazıdaki harflerin yuvarlaklaştırılmış biçimidir.

Metinde tarih olarak "Yevmü’l-hamîs fî 14 şehr-i ramazân sene 1101" yani 1101 senesi Ramazan aynın 14. günü, Perşembe verilmektedir. 

Osmanlıcada  İzafet kesresi (-i veya -ı) ile isim tamlaması yapılmaktadır. Bu yapı Farsça'dan geçmiştir. Tamlanan önce, tamlayan ise sonra yazılır.    Devlet-i Osmâniyye ( Osmanlı Devleti ),      Şecâ’at-i harbiye (Savaşta gösterilen kahramanlık ), Vech-i mezkûr ( Adı geçen yer ), Bahr-i ebyaz ( Beyaz deniz ) İzâfet kesresi ile yapılan Farsça tamlamalardır. Sonda telaffuz edilmeyen ve “e” sesi verilerek okunan “ha” ? harfi geldiğinde, bu harfin üzerine “tamlama hemzesi” konularak “i” sesi verilir. Birinci kelimenin sonunda “i” şeklinde okunan “ya” harfi bulunursa, tamlama “yi” sesiyle ifade edilir ve “ya” harfinin üzerine izafet hemzesi koyulur. Vâsıta-i temevvül ( Zenginleşme aracı ) İzâfet hemzesi ile yapılan Farsça tamlamadır.

Edirneli Rûhî’nin “Tevârîh-i Âl-i Osmân” adlı eserinden alınan yukarıdaki metnin yazı türü "Nesih"tir.

"Mahlûl kalan hizmet-i fetvâ Ebû’s-su'ûd Efendi-zâde Mevlânâ Feyzullâh Efendi tarafına cilve-ger olmağın..." Cümlesinin günümüz Türkçesi ile doğru ifadesi:

"Boşta kalan şeyhülislamlık memuriyeti Ebussuud-zâde Mevlânâ Feyzullah Efendi
tarafına nasip olduğundan..." şeklinde olacaktır.

Bin yetmiş birde Mısır Eyaleti virilüp sonra ma'zûlen Âsitane'ye geldi.

Metinde altı çizilerek işaretlenen "yağı" kelimesi Farsça asıllı düşman kelimesinin Türkçesidir.

Üsküdârî Abdullah B. İbrahim’in Vâkı’ât-ı Rûz-Merre adlı eseri bir günlüktür, bir tarih düşürmedir. Her gün olanları yazmaktadır. Eserin Tebdîl-i müftî (şeyhülislamın değiştirilmesi) bölümünde Allah’a dua edilmektedir. Yukarıya alınan cümlede Osmanlı askerinin düşmanı yenmesi ve düşmanın yok olması istenilmektedir.