خواجه kelimesindeki hı harfi, Farsça’ya özgü dudaksıl (labial) bir خ'dır. Bu nedenle doğru cevap D şıkkıdır.

Çeviriyazı alfabesi, yukarıda verdiğimiz alfabede görüldüğü gibi, kullanılmakta olan alfabeye eklenmiş birtakım işaret ve işaretli harflerin yer aldığı bir alfabedir. Daha önce de belirttiğimiz üzere, çeviri çeşitli anlayış ve amaçlara dayanır, dolayısıyla kullanılacak alfabe de değişir ve çeşitlenir.

Oğuz boylarının konuşma diline dayanan ve “Batı Türkçesi”, “Batı Oğuzcası”, “Türkiye Türkçesi” gibi adlarla anılan bu yazı dilinin ilk dönemine “Eski Osmanlıca”, “Eski Türkiye Türkçesi” ve “Eski Anadolu Türkçesi” gibi adlar verilmiştir.

Tecvit, “Har?eri ses yolunda oluştukları yere ve niteliklerine göre söylemek” anlamındaki tecvîdül-hurûf’tan kısaltılmış bir terimdir. Dilciliğin fonetik (ses bilgisi) alanıdır.

ط tı = t : Arapça’ya özgü bir sesin işaretidir. Birkaç Farsça kelimede de karşılaşılır. Türkçe’nin kalın sıradan kelimelerinde ت te ve د dal yerine de kullanılmıştır. Daha çok kelime başında görülen bu kullanım sesin tonlu ve tonsuz okunması konusunda farklı değerlendirmelere yol açmıştır.

 Harfin Türkçe karşılığı "ye"dir.

Arapça’da ا elif’ten başka, yalnızca kelime sonlarında bulunabilen ikinci bir uzunluk işareti daha vardır: üstünle okunan bir ünsüz harfin önüne gelen ى ye. Buna  elif-i maksûre yani kısaltılmış elif denir. دعوی da'vâ sözcüğü buna örnektir. Diğerlerindeyse elif ünsüz harfle beraber doğrudan gösterilmiştir.  

Alt çenenin aşağı düşürülmesi ya da yukarı çekilmesi ile biçimlenen ünlüler: Alt çenenin aşağı düşürülmesi ile yukarı çekilmesi ağız boşluğunu genişletir ya da daraltır. İşte bu iki duruma göre de ünlüler genişlik-darlık özelliklerini kazanır. Genişler, a, e, o, ö; darlar, ı, i, u, ü.

kibâr

Yaşayan bir dilin seslerini ve bu seslerle kurulmuş sistemini ortaya koymanın yolu dolaysız tanıma yoludur. Veri dilde canlıdır, tanıtıcı değeriyle yaşamaktadır ve kendisine kimlik kazandıran niteliği bütün ayrıntısıyla ele verir. Yapılacak şey ses birimlerini yaşamakta olan değerleriyle belirleyip sistemi ortaya koymak, sonra da kullanılmakta
olan işaretler sistemi, yani alfabe ile bu sistemi karşılaştırmaktır. Geçmişteki bir dil, ya da bir dilin belli bir dönemi söz konusu olduğunda durum değişir. Bu durumda yapılması gereken iş, dolaylı veriler elde etmek ve sistemi kurma yolunda bunların kılavuzluğuna dayanmaktır. Bu durumda başvurulacak iki ana kaynak vardır:
1. İlk kaynağı dış malzemeler oluşturur. Bu da o dönemde yaşayıp da söyleyişi dolaysız tanıma yoluyla tasvir etmiş kimselerin tanıklığına dayanır. 

2. İkinci kaynak, seslerin dilde iç gelişimi, belli seslerin yazıda gösterilmesindeki çeşitlilik ve edebiyatta kullanımından elde edilen delillerdir.

Osmanlı taliki İran talikinden çarpıcı biçimde farklıdır, bu yüzden İranlılar Türk talikine nestalik adını vermişlerdir

B, C, D, E şıklarındaki kelimelerde bulunan ortalama a'lar, Türkçe a’dan biraz farklı, kapalıca ve incelmiş bir a (= á) gibi seslendirilir. Yalnızca A şıkkında bulunan levha kelimesindeki ortalama a ünlüsü, diğer seslerle birlikte ise e’ye çok yakın bir ses verir.

Gelişme süreci içinde iki ayrı seviye bulunmaktadır. İlk seviye, yazı dilinin ilk seviyesidir. Konuşma dilinden oldukça farklıdır; ancak geniş bir okur-yazar kitlesi tarafından kolayca okunup anlaşılabilir. Anlatım dilini araç olarak gören bir anlayışa dayanır. İkinci seviye, sanat amaçlıdır. Yüksek kültürlü bir toplum kesimine, açıkçası zamanın seçkinlerine hitap eder. Bu nedenle yanıt B’dir.

diş ünsüzleri: d t c ç j ş z s n l r

D şıkkındaki K diş ünsüzü değil damak ünsüzüdür. Bu nedenle doğru cevap D şıkkıdır.

dudak ünsüzleri: b p m v f

C şıkkındaki S dudak ünsüzü değildir. Bu nedenle doğru cevap C şıkkıdır.

Klâsik Arapçada uzunları da bulunan üç ünlü vardır: a i u. Ortalama uzunlukta olanların yazıda harf karşılıkları yoktur. Gösterilmek istendiğinde hareke denilen yardımcı işaretler kullanılır. Daha önce gördüğümüz bu işaretlerin Arapçadaki adları fetha (üstün), kesre (esre) ve zamme (ötrü)dir.

Yazılışları aynı olan sözcüklerin doğru seslendirilmeleri metnin bağlamından tespit edilebilir. Doğru cevap D'dir.