Markowitz, değişik risk ve getiri düzeylerindeki etkin portföyleri birleştiren
eğriyi “Etkin Sınır” olarak tanımlamış ve portföy yöneticisinin amacını “etkin sınır üzerindeki noktaları belirlemek” olarak ifade etmiştir.

Portföy 1: 0,15*0,50+0,25*0,50=0,20

Portföy 2: 0,15*0,55+0,25*0,45=0,195

Portföy 3: 0,15*0,60+0,25*0,40=0,19

Portföy 4: 0,15*0,40+0,25*0,60=0,21

Portföy 5: 0,15*0,30+0,25*0,70=0,22**

Portföy teorisine ilişkin günümüze kadar geliştirilmiş iki temel yaklaşımdan bir tanesi olan geleneksel portföy teorisi, portföy performansı ile menkul kıymet sayısı arasında doğrusal bir ilişki olduğunu savunmaktadır. Diğer bir ifade ile yatırımcıların sadece portföydeki menkul kıymet sayısını artırarak risk faktörünü azaltabileceği öngörülmektedir.Her sanat dalı gibi bu sanat dalının da kendine özgü kuralları ve ilkeleri mevcuttur. Bunlar yatırımcı açısından önemlidir ve dikkatli bir çalışmayı gerektirir. Ancak söz konusu teorik araçları etkin bir biçimde kullanabilme yeteneği, kişiden kişiye değişen bilgi ve deneyime bağlıdır. Bu nedenle, geleneksel portföy analizinin sezgi, içe doğuş gibi sübjektif yaklaşımlar içerdiği söylenebilir. 

Basit çeşitlendirmede, portföyde yer alan menkul kıymetlerin getirileri arasındaki ilişkilere dikkat edilmeksizin portföydeki menkul kıymet sayısını arttırarak risk faktörünün azaltılacağı öngörülmektedir.Basit çeşitlendirmede, portföyde yer alan menkul kıymetlerin getirileri arasındaki ilişkilere dikkat edilmeksizin portföydeki menkul kıymet sayısını arttırarak risk faktörünün azaltılacağı öngörülmektedir.

Markowitz yatırımcıların bazı portföyleri aynı getiriyi sağlamakla birlikte, daha riskli oldukları için, bazı portföyleri de aynı risk düzeyinde olmakla birlikte, daha az getiri sağladıkları için tercih etmeyeceklerini, dolayısıyla bazı portföylerin diğerlerine göre daha üstün olduklarını ifade etmiştir. Bu durumu üstünlük ilkesi olarak adlandırmıştır.

Sharpe oranı= (0,125-0,05)/0,08= 0,9375

kıncaları olduğunu da belirtmek gerekir. Söz konusu sakıncalar şunlardır:
1. Satın alınacak menkul kıymetler araştırılırken, taşıdığı riske bakılmaksızın, gerekli getiriyi sağlamayan menkul kıymetlerin de satın alınması söz konusu olabilir.
2. Çok sayıda menkul kıymeti kapsayan portföyün yönetimi güçtür.
3. Portföyde menkul kıymet sayısı fazla olduğu zaman, yapılması gereken analiz artar ve araştırma maliyetleri de yükselir.
4. Küçük miktarlardaki menkul kıymetlerin sık sık satın alınması, büyük miktarlarda daha seyrek satın alınmasına göre daha fazla komisyon ödenmesini gerektirir

Hazine bonoları devletin kısa vadeli kamu harcamalarını karşılamak üzere çıkarmış olduğu borçlanma senetleridir.

Riskten kaçınma dereceleri 0 olan yatırımcılar riske karşı kayıtsız yatırımcılardır.

Finansal piyasaların temel fonksiyonu, gelirlerinden daha az harcamada bulunarak tasarruf yaratan ekonomik birimlerle, gelirlerinden fazla harcama yapma eğiliminde bulunan tasarruf açığına sahip ekonomik birimler arasında fon transferini sağlamaktır. Yatırımcılar tasarruflarını finansal piyasalarda değerlendirerek gelir elde etmeyi amaçlarlar. Finansal piyasalar; para piyasası, sermaye piyasası, türev piyasası, altın piyasası ve döviz piyasasından oluşur. Para piyasası kısa vadeli fon arz ve talebinin karşılaştığı yerlerdir. Sermaye piyasası ise orta ve uzun vadeli fon arz ve  talebinin karşılaştığı yerler olarak tanımlanır. Türev piyasalar ise, forward, futures, opsiyon ve swap işlemlerinin yapıldığı piyasalardan oluşur. Türev piyasalar, spekülatif yatırımların yanı sıra riskten korunma (hedging) amacına da hizmet eden piyasalardır. Para, sermaye ve türev piyasaların gelişmişliği ile ülkelerin ekonomik gelişmişlikleri arasında önemli bir ilişki olduğu da bilinmektedir. 

Yatırımcı, yatırım uzmanına amacını ve genel yatırım planını açık şekilde anlatmalıdır. Bunun
için yatırımcı, yatırım öncesinde aşağıdakine benzer bazı kararları almış olması gerekir. Bu
kararlar yatırım planlamasının genel çerçevesini oluşturur.
• Ne kadar para yatırabileceği,
• Yatırımın kısa vadeli mi uzun vadeli mi olacağı,
• Ne kadar finansal risk alınacağı,
• Ne tür vergi yükümlülükleri olduğu gibi bilgiler ışığında kararlar alınması gerekir.

Aynı beklenen değere sahip finansal varlıklardan en düşük standart sapmalı olanı (riski en düşük) seçilmelidir. Bu bağlamda doğru cevap E'dir.

Menkul kıymet seçimi hem portföy seçimi hem de porföy revizyonu aşamalarında yapılmaktadır.

Değişik ülkelerin sermaye piyasaları arasındaki farklar, ülkelerin birbirleriyle olan ticaret hacimleri, aynı coğrafi bölgede bulunmaları, uzmanlaştıkları endüstriler, büyüme oranları, nüfus artış oranları, para ve maliye politikaları, bankacılık politikaları, liberalizasyon seviyeleri, politik istikrar ve hedefler gibi nedenlerden kaynaklanmaktadır. Yatırımcının farklı faaliyet alanları tasarrufların optimum bir dağıtıma tabi tutulması açısından önemlidir.

F= 30-(0,05*2*10^2)=30-10=20