Sıra, içeriğin mantıksal bir düzen içinde verilmesidir. İlk önce öğrenilmesi gerekenler önce, bunların bilinmesine gerek duyulan etkinlikler sonra yer almalıdır. Bu mantıksal sıranın bozulması, anlamayı engeller, kaygı, şaşkınlık, ürküntü yoluyla derse karşı olumsuz tutumlar yaratır. Bu örnekte de öğretmen, toplama ve çıkarma işlemlerinin çarpma ve bölme işlemlerinden önce öğrenilmesini planlamıştır. Çünkü bölme işleminin öğrenilmesi için toplama işleminin öğrenilmesi gereklidir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Hedef davranışlar, öğrencilerde, öğretim uygulamasından sonra görülmek istenen davranışlardır. Bunların çeşitli düşünürlerce sınıflamaları yapılmıştır. Günümüzde en yaygın bilineni, bilişsel, devinsel ve duyuşsal şeklinde gruplananıdır. Bu ayırım, incelemeyi kolaylaştırmak içindir, yoksa aynı hedef davranışın, hem bilişsel, hem duyuşsal hem de devinsel yanı vardır. Uygulamada buna göre hedef ve davranış yazılırken, bilişsel basamaklar esas alınarak, duyuşsal ve devinsel yanlarla bütünleştirilerek yazılır.

Övgü, güçlü bir güdüleme aracıdır. Herkesin övünülecek yanları vardır. Bunların olumlu sonuçlarla ilişkilendirilerek kullanılması, hem o yanların güçlenmesine, yinelenerek kullanılmasına, hem de övülenin yeni övülme yanları aramasına yardımcı olur.

Eğitim yönetimi, merkez, il, ilçe, okul yönetimi olarak basamaklandırılabilir. Bu
basamakların öğrenciye en yakın ucunda Sınıf Yönetimi bulunur.

Fiziksel ortam, eğitsel amaçlar için gerekli araçlardan ve bunların düzenlenişinden oluşur.

Etkili bir sınıf yönetiminin dönümcül (kritik) ögesi öğretmendir, çünkü sınıf orkestrasının şefi odur.

Ailedeki Çocuk Sayısı, Ailenin Gelir Durumu, Ailenin Eğitim Durumu, Ailede Bireylerin İlişki Biçimi sınıfı etkiler.

Yapıp gösterme veya örnekleme aşaması, soru-yanıtla tamamlanmalı, izleyici nelerin, hangi sırayla, nasıl yapıldığına ilişkin sorularıyla veya yapıp gösterenin, örnekleyenin sorularıyla, bu kavramayı tamamlamalıdır. Yapıp göstermeyi yar­dımla yaptırma, örnekletme izlemelidir. Öğrenen, öğretmen gözetimi ve yardı­mıyla eylemi yapmalı, örneği vermeli, öğretmen işe olabildiğince az karışarak, kendisi yapmayıp, söylemeyip, göstermeyip, yapanın bulmasını sağlayarak bu sü­reci işletmelidir.

Sınıf, uzun süre bir arada bulunulan bir ortamdır. Farklı özellik ve kişilikteki öğrencilerin sürekli birlikte olmaları, hoşgörüyü, özür dilemeyi, barış içinde birlikte yaşamayı gerektirir. Demokrasi kavramı bu bağlamda geçerlidir.

"Olumsuz örnekler olumlu davranışları çağrıştırır."

öğrencilerde istenen davranışları çağrıştırmak için yapılması gerekenler arasında yer almaz.

Otoriter bir tavır sergilemek uygun öğretmen davranışları arasında yer almaz 

Millî Eğitim Bakanlığı, program hazırlanırken nelerin nasıl yapılabileceğini, öğretmenlere tanınan program esnekliklerini belirlemiştir. Program hazırlanırken, onun öğrenciye göre olma esnekliği gözetilmelidir. Bu yapılmayıp gereksiz zorlamalara gidilirse, öğrenci önüne konan hedeflere ulaşamayacağını düşünürse, ilgisini yitirir, dersine yönelmez, okula gelmemeyi seçebilir, dersten kopabilir. Dolayısıyla müzik dersinde bir öğretmenin sınıfındaki tüm öğrencilerden kusursuz bir solfej yapmasını beklemesi bu esneklikler kapsamında değerlendirilemez. Bakanlıkça gönderilen ders programındaki ünite ve konularla bunların sıralarına da uyma zorunluluğu yoktur. Bunlardaki her konunun programa alınması gerekmeyebileceği gibi, programlara alınanların süreleri de kitap ya da bakanlık programındaki genişlikte olmayabilecektir. Yani öğrencilerin bilgisayar kullanma konusunda hazır bulunuşlukları yeterliyse, öğretmen başlangıç seviyesindeki konulara daha az zaman ayırabilir. Öğrencilere, bir süre sonra değişebilecek, herhangi bir kaynakta bulunabilecek, sahip olunması bir yarar sağlamayacak gereksiz bilgiler vermek yerine, hedef davranışlara götürücü bir eğitim esas alınmalıdır. Kitaplarda yer alan çok konu ve bilginin ezberlenmesi yerine az konu ve bilgi, birbirinden kopuk ve yararsız bilgiler yerine gerçek yaşamla ve birbirleriyle ilişkilendirilmiş bilgi, zihinde saklanmaya değil, kullanılmaya dönük bilgi yeğlenmelidir. Bu açıdan D ve E seçeneklerindeki örneklerde de öğretmenin söz konusu esneklikleri dikkate aldığı söylenemez. Yakından uzağa ilkesi gereği, programda başlangıç noktası olarak yakın çevre alınmalı, onun tanınıp geliştirilmesine öncelik verilmelidir. B seçeneğindeki örnek bu kapsamda değerlendirilebilir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Öğretmen, istenmeyen davranışlara karşı eylemlerin seçiminde:

• Davranışın türünü, şeklini ve yoğunluğunu,
• Öğrencinin, ailenin ve ortamın özelliklerini,

• Eylemin amaçlarını, sonuçlarını ve başkaları üzerindeki etkilerini göz önünde bulundurmalıdır.

Renkler, fiziksel ve davranışsal durumlarımızı etkiler. Farklı renklerde, kan basıncımız, nefes alıp verişimiz, kaslarımızın etkinliği farklılaşmaktadır. Açık mavi renk gevşetici ve rahatlatıcı, koyu mavi uyarıcı, kırmızı kışkırtıcı, heyecan verici, gerilim yaratıcı, açık sarı ve portakal renkleri uyarıcı olabilmektedir. Sınıf içi renkler için, dokuzuncu sınıfa kadar, sıcak renklerden sarı, pembe, şeftali rengi, daha sonraki yıllar için mavi ve mavi-yeşil tonlar önerilmektedir. Elbette bir sınıftaki herşeyin renginin aynı olması düşünülmemelidir. Duvar ve eşyaların renkleri, onların farklılığını belirtecek şekilde, uyumlu tonlardan seçilmelidir.

Sınıfta belirlenen eğitim amaçları hedef alınarak, görevlerin ve bu görevlerle ilgili ilişkilerin düzenlenmesi, sınıf yönetimi süreçlerinden örgütlemeyi kapsamaktadır.

Sayı arttıkça bazı yöntemleri seçmek de oldukça zorlaşır. 

Düzen: Amaca yönelik olarak, eldekilerin uygun şekle sokulmasıdır. Doğru cevap B'dir. 

Öğrencilerin göstermeleri beklenen hedef davranışlarla gösterdikleri hedef davranışlar arasındaki fark, kazandırılması gereken hedef davranışları gösterir. Doğru cevap B’dir.

Tutarlı ve açık davranışlar, kaygıyı azaltır.

Aile bunun dışında, çocuğun ilk eğiticisi olarak görsel, sözel, yaptırımsal açılardan insan davranışı üzerinde çok önemli rol sahibidir. Doğru cevap C'dir.