Çin ve Hindistan, dünyada en önemli lahana üreticisi ülkelerdir. 

Lahana yaprakları; renk, şekil, büyüklük, kalınlık ve yaprak yüzeyleri bakımından büyük farklılık gösterirler. Lahanada gövdedeki boğum aralarının kısalması ve yaprakların birbirlerinin üzerlerini örtmesi sonucunda baş oluşumu meydana gelir. Yaprak şekli, lahanalarda baş şeklini belirleyen önemli bir faktördür.

Lahana çiçekleri, aynı çiçekte erkek ve dişi organı bulunduran erselik çiçek yapısındadır.

Baş lahana yetiştiriciliğinde serin iklim koşulları tercih edilmektedir. Lahanaların baş oluşturabilmesi için en uygun sıcaklıklar 15-20°C’dir.Bitkiler soğuklara dayanıklıdır.

Toprak yönünden fazla seçici değildirler. Yüksek verimli ve kaliteli ürün elde edebilmek için toprağın derin, organik maddece zengin, pH’sının 6.0-6.5 arasında, nemli ve tınlı topraklar olması tercih edilmelidir. Lahana bitkileri üst üste aynı toprakta yetiştirilmemelidir. Lahana üretimi için daha önce baş lahana, yaprak lahana, Çin lahanası, brokoli, karnabahar, turp ve alabaş yetiştirilmemiş araziler seçilmelidir.

Bitkiler 5-10 yapraklı döneme geldiğinde ilk çapa işlemi yapılır. Bitkinin izdüşüm çapı 30 cm’ye ulaştığında ise ikinci çapa işlemi yapılır.

Karnabaharın anavatanı, Girit adası, Kıbrıs ve doğu Akdeniz bölgesi’ dir.

Bu yapraklar taç kısmının üzerini örterek tacı güneş ışınlarından ve sıcaktan korur.

Sıcaklık faktörü çok önemlidir. Karnabaharlar, bitki gelişiminin ilk başlangıç döneminde sıcak, taçların gelişmeye başladığı dönemde ise daha düşük sıcaklıklarda en iyi gelişmeyi gösterirler. Karnabaharlarda taçın oluşabilmesi için gelişmenin belli bir devresinde düşük sıcaklıklara (soğuklama) ihtiyaç vardır.Taç oluşum dönemi için en uygun sıcaklıklar 15-20°C’dir.

Karnabaharda dikimden 2-3 hafta sonra birinci, bundan 15-20 gün sonra ikinci çapa ve yabancı ot durumuna göre gerekirse üçüncü çapa yapılmalıdır.

Karnabaharın hasat olgunluğuna gelip gelmediği; taç iriliği, taç rengi ve tacın sıkılık durumuna bakılarak belirlenebilir.

Brokoli; orta verimli, yüksek su tutma kapasitesine sahip, iyi drene edilmiş, pH değerleri 6.0-7.0 aras›nda, hafif bünyeli kumlu tınlı toprakları sever. Brokoli, nemli topraklardan hoşlanır.

Sıra aralarının daraltılması yan taç sayısını artırır, ancak taçlar küçük ve taç gelişimi de yavaş olur.

Brokolide hasat, olgunlaşmamış çiçek taslakları üzerinde bulunan çiçek gözleri açılmadan önce yapılmalıdır. Çiçek sürgünlerinin iyi geliştiği dönem, hasat için en uygun dönemdir. Brokoli taçları, dikimden 90-110 gün sonra, yan taçlar ise 120-130 gün sonra hasat edilebilir.

Yaprak maydanozları ve kök maydanozları olmak üzere iki gruba ayrılır.

Maydanoz yaprakları düz ve kıvırcık olmak üzere iki formdadır. Düz yapraklı çeşitlerde yapraklar 3 - 5 parçalı, kenarları dişli ve uçları hafif sivridir. Yaprakları düz olan çeşitlerin kokuları çok hoştur. Bazı çeşitler ise kıvırcık yapraklıdır. Bu tiplerin yaprakları daha etli ve çok daha verimli oldukları gibi görünüşleri de çok çekicidir.

Nem oran› yüksek ve ılıman iklime sahip bölgeleri sever. Soğuktan hoşlanmaz. Ancak soğuk bölgelerde, bölge şartlarına göre ilkbahar ile soğukların başladığı sonbahar dönemi arasında da yetiştirilebilir. Ilıman iklime sahip Akdeniz, Ege ve Marmara Bölgelerinde bütün yıl boyunca maydanoz yetiştirilebilir. Sıcaklığın 20 - 25°C olması yeterlidir.

Tarla ekim tarihinden 1 - 2 ay önce dekara 3 - 5 ton çiftlik gübresi ile gübrelenir ve derince sürülür. Arkasından çapalama yaparak veya diskharrow, freze geçirilerek toprak güzelce ufalanır. Bu ekilen tohumların çıkışı açısından son derece önemlidir. Böylece arazi düz tarla ekimine veya tava şeklindeki üretime göre hazırlanır. Tavalar, düz tarla düzeyinden 10 - 15 cm afla¤›da kalacak şekilde 100 - 120 cm genişliğinde ve isteğe bağlı uzunlukta hazırlanır. Maydanoz ekimi bahçe işletmelerinde tavalara yapılır. Tarla tarımında yağmurlama sulama yapılabiliyorsa tavaya gerek kalmaz, ekim düz araziye yapılır.

Çeşide ve mevsime bağlı olarak, tohum ekiminden 2 - 3 ay sonra bitkiler hasat edilecek duruma gelirler. Hasat sabahın erken saatlerinde ve toprağın 1 - 2 cm üzerinden bitkilerin biçilmesi suretiyle yapılır. İlk biçimden 20 - 25 gün sonra ikinci biçim yapılır. Yılda 6 - 7 biçim yapılabilir.

Göbekli (baş) salatalar, kıvırcık yapraklı salatalar, marullar ve kuşkonmaz salataları olmak üzere dört başlık altında toplanabilir.

Yapraklar renk, şekil, irilik, uzunluk, genişlik, düz veya kıvırcık yapı, etlilik gibi karakterler bakımından çeşitler arasında değişik formlar gösterir ve buna göre sınıflandırılabilir.

Salata ve marullarda çiçeklenme gün uzunluğu (fotoperiyodizm) ile yakından ilişkilidir. Vegetatif gelişme döneminde kısıtlanan gövde uzaması gün uzunluğunun artması, sıcaklığın yükselmesi ile ortadan kalkmakta ve bitki çiçeklenmeye yönelmektedir.

Uzun gün salataları ve gün uzunluğuna nötr olan salatalar olmak üzere iki gruba ayrılabilir.

Ilıman iklim sebzesi olan salatalar, kışları sert olmayan bölgelerde bütün bir yıl boyunca yetiştirilebilir. Yaz aylarında sulamanın düzenli olarak yapılması gerekmektedir. Salata tohumlarının çimlenmesi için toprak sıcaklığının 4 - 25°C’ler arasında olması gerekir.

Fide halinde yetiştiricilik, ürünün daha erken yetiştirilmesini, tarlada ve serada bitkilerin daha az süre kalarak bu alanların başka bir kültüre ayrılmasını mümkün kılar. Ayrıca daha kaliteli ürün elde edilmesini sağlar.

Kıvırcık salatalarda olgunluk ve hasat için gerekli süre 40 -50 gün, baş salata ve marullarda 55-70 arasında değişir. Sıcaklık ve yetiştirme dönemine bağlı olarak hasat süresi 140 güne kadar çıkabilir.