Rekabet ortamında firmalar, sadece varlıklarını sürdürmek için değil ayakta kalmak, farklılaşmak, hedef kitle tarafından tercih edilmek adına kurumsal iletişimi etkin bir şekilde kullanmak zorundadır.

Kurum, bir sosyal grup ya da toplumda belli amaçları gerçekleştirmeye yönelik temel işlevleri karşılayan, süreklilik kazanmış, diğer kurumsal yapılarla ilişkili, ancak kendi alanında tek olan ve kendine özgü değerler taşıyan sistemdir (Özdemirci, 1999:367).

Kurumun başlıca özellikleri şu şekilde sıralanabilir (Aktan ve Vural, 2006):
• Kurumlar bir arada yaşayan insanların davranışları ve eylemleri sonucunda oluşur.
• Kurumlar uzun yaşamlıdır ve zaman içerisinde değişir.
• Kurumların oluşmasında, kabul edilmesinde ve yaygınlaşmasında bilgi, öğrenme ve
tecrübe önemli rol oynar.
• Her toplumun kendine ait farklı alışkanlıkları, gelenekleri, değerleri ve inançları bulunduğundan kurumlar toplumlarda farklılık gösterir.
• Kurumlar hem formel hem de informel
kurallar bütünüdür.

“İletişim, birbirlerine ortamlarındaki nesneler, olaylar ile ilgili değişmeleri haber veren bunlara ilişkin bilgilerini birbirlerine aktaran, aynı olgular, nesneler ve sorunlar karşısında benzer yaşam deneyimlerinden kaynaklanan, benzer duygular taşıyıp bunları birbirine ifade eden insanların oluşturduğu topluluk ya da toplum yaşamı içinde gerçekleştirilen tutum, yargı, düşünce, duygu bildirişimleridir (Oskay, 1992: 15).

Yönetim, belirli amaçları gerçekleştirebilmek için planlama, örgütleme, yöneltme ve denetim süreçleri vasıtasıyla kaynakların koordineli bir biçimde kullanılabilmesidir. Toplumsal hayat içerisinde biçimsel niteliğe sahip olan veya olmayan tüm gruplarca belirli amaçları gerçekleştirebilmek için yürütülen faaliyetlerin genel adıdır. Diğer bir ifade ile yönetim, değişmekte olan çevre koşullarında kaynakları verimli şekilde kullanarak kurumun amaçlarına etkin bir şekilde ulaşmak için başkalarıyla iş birliği yapmaktır.

Kurumsallaşmış işletmelerin özellikleri incelendiğinde;
• Stratejik plana,
• İnsan kaynakları uygulamalarına,
• Bilgi sistemine,
• Kendine has kimlik yapısına,
• İç kontrol sistemine,
• Örgüt kültürüne sahip oldukları söylenebilir

Kurumsallaşma, kuruluşların faaliyet gösterdikleri çevreleriyle (örgütsel çevre/örgütsel alan) olan uyum sürecini ve bu kuruluşlarda zamanla
oluşan ilerlemeyi açıklamaktadır.

Bir toplumda yaşayan bütün insanları ilgilendiren davranışları düzenleyen kurumlara “genel kurumlar” denir. Piyasa, hukuk, ahlâk ve din kurumu bu sınıflandırma içerisine girmektedir.

Kurumlar işlevsel açıdan “temel kurumlar” ve “yardımcı kurumlar” olarak ikiye
ayrılabilirler.

“Mihver (başat ) kurumlar” kurumlar hiyerarşisinde en üst noktada bulunan kurumlardır. Mihver kurumlar, toplumda kişilerin anahtar rolüne benzer, diğer kurumları da kendi işlevi doğrultusunda yönlendirir. Örneğin, tarihsel olarak
Roma’da siyaset, Çin’de aile, Hindistan’da din, Amerika’da ekonomi mihver kurum örnekleridir. Mihver kurumlar diğer kurumları etkilemektedirler.
Bu bağlamda günümüzde sanayileşmiş ve sanayileşme yolundaki tüm toplumlarda ekonomi mihver kurum niteliği taşımaktadır (Aydın, 2000: 24).

Kurumsal iletişimde temel amaç, kurumun değerlerine sahip çıkmak, çalışanları motive etmek, güçlü marka yaratmak için güçlü kurum kültürü yaratmayı desteklemek ve aynı zamanda kurumsal varoluş anlamında bir kurumun kapsadıklarını bir araya getirmektir (Bat, 2012: 110). Kurumsal iletişimin
diğer bir amacı ise, ilişkide olduğu tüm kitlelerde şeffaf, güvenilir, sürekli ve güçlü bir kurum algısı yaratmak, bu algıyı korumak ve güçlendirmektir.

Kurumsal iletişimin, gerçekleştirmesi beklenen dört amacı bulunmaktadır (Okay, 2005: 9):
1. Kurum içi ve kurum dışı faaliyetleri desteklemek
(düzenleme),
2. Kurum ve ürün yönetimine kimlik oluşturmak
(ikna etmek),
3. Kurum içi ve kurum dışı hedef kitleye bilgi
vermek (bilgiyi verme),
4. İyi bir kurum vatandaşı olarak bireyleri sosyalleştirmek
(bütünleştirme).

Stratejik kurumsal iletişimin aşağıdaki hususlar tarafından doğrudan etkilendiği düşünülmektedir (Vural ve Bat, 2013: 44).
- Araştırmalar aracılığıyla, çeşitli kitlelerin algısını
ölçme

- Farklı gruplarda, gönderilecek mesajları geliştirmede
bu algıları kullanma
- Hız ve kesinlik isteyen farklı müşteriler için
zengin bir algı yaratma
- Çeşitli kurumsal değerler üzerine görüşler ve
haberleri etkilemek için önleyici çalışmalar
aracılığıyla iletişim mesajlarını yönetme.

Bir kurum felsefesi iki şekilde ortaya çıkmaktadır
( Okay, 2013: 97):
1. Yazılı olarak. Kurum temellerinde /kurallarında ve/veya yönetim temellerinde / kurallarında temel davranışları yönlendirici bir biçimde, çalışma prensiplerini tespit etmek için saptanmış olabilir.

2. Veya daha çok sözlü olarak mevcut olabilir ve bu şekilde kurumsal düşünce ve davranışı belirleyebilir.

Kurumsal imaj, bir kurumun genel olarak kamuoyunda canlandırdığı kanaat, bir firmanın çevresel aktörlerinin o firmaya ilişkin görüşü, kuruluşun hedef kitlelerin zihninde oluşturduğu resim, firmanın hedef kitleleri tarafından algılanan
resmi, şirkete, örgüte veya işletmeye ilişkin bir algılama olarak tanımlanmaktadır (Bakan, 2005: 36-37).

Kurumsal davranış, birinci olarak kurumun tüm akla gelen düşünce tarz ve tepkilerini; ikinci olarak da mümkün olan etkileşim ortakları (kamuoyu,
hedef grubu)’na karşı tüm bu davranış tarzlarını kapsamaktadır. (Okay, 2013: 180)

Kurum ikliminin niteliğini belirleyen faktörler aşağıdaki şekilde ortaya konulmuştur (Okay, 2013: 189):
• Çalışma faaliyetlerinin kendisi: İçerik ve çevre koşulları
• İletişim imkânları
• Sosyal alan ve ilişki kurma imkânları
• Personel geliştirme imkânları
• Eğitim imkânları
• Geniş anlamda çalışma koşulları.

Kurumsal iletişimi engelleyen faktörler genel olarak;
• Kişisel faktörler
• Fiziksel ve teknik faktörler
• Dil engelleri
• Statüden kaynaklanan engeller
• Zaman engeli
• Sosyo- kültürel ve psikolojik engeller
• Aşırı bilgi yükü şeklinde ifade edilebilmektedir.

Şirketlerde gruplar ve insanlar arasında iletişim farklı ağ modellerine göre olur. Buna göre kurumsal iletişim modelleri; dairesel model, zincir modeli,
merkezi model, serbest model ve “ Y” modeli olarak beş gruba ayrılabilir.

Yazılı İletişim Araçları:

Kurum gazetesi ve dergisi, Broşür, bülten ve el kitapçıkları, afişler ve pankartlar, ilan-duyuru panoları, mektuplar, yıllık raporlar, rozetler ve damgalar.

Sözlü İletişim Araçları:

Görüşme ve toplantılar, konferans ve seminerler, telefonla görüşme