Modern yönetim uygulama ve yaklaşımlarında
yaşanan ilerlemeler müşteri odaklı felsefe temelinde
organize edilmektedir.

İşletmeler yerine getirilen süreçlerde değer
ekleyen süreçlerin geliştirilmesi, değer eklemeyen
süreçlerin de elimine edilmesi yoluna gidilerek değer
analizleri çalışmalarına ağırlık verilmektedir.

Lojistik faaliyetler, lojistik yönetimi içerisinde
işletme faaliyetleri için değer yaratan faaliyetler olup ve
önemi giderek artan faaliyetlerdir.

Lojistik genel olarak, pazarlama ve üretim gibi
işletme fonksiyonları için destekleyici bir rol oynamakla
beraber işletmelerde rekabet avantajı sağlamak için kritik
bir faktör olarak görülmektedir.

Lojistik, doğasında tahminleme, planlama,
örgütleme, organizasyon, koordinasyon ve kontrol
unsurlarını taşımaktadır.

Lojistik süreç, bir ürün veya hizmetin üretilmesi,
dağıtılmasıyla ilgili olarak tüm faaliyetleri sevk ve idare
etmektedir.

Lojistikte amaç, firmanın varlığını sürdürebilmesi
için organizasyonu kalite, fiyat, zaman ve hizmet gibi
hayati pazar değişkenlerine karşı dayanıklı hale
getirmektir.

Lojistik faaliyetlerin belirlenmesinde, pazar
koşulları, rekabet durumu, çalışılan endüstri kolu gibi
faktörler önem göstermektedir.

Genel olarak işletmeler açısından lojistik
faaliyetlerinin amacı, hammadde, yarı mamul ve
mamullerin doğru zamanlarda, doğru yerlerde, doğru
miktarlarda ve kullanılabilir biçimlerde en düşük maliyet
ve en hızlı yöntemlerle alıcıya teslimidir.

Lojistik faaliyetler merkezleri ve perakendecileri
kapsamakta, hammaddeden nihai ürüne kadar olan akışta,
zincirdeki tüm faaliyetleri düzenlemeye çalışmaktadır.

Lojistik faaliyetler ürünlere konum, zaman ve
yapı işlemleriyle değer eklemektedir.

Ürünlerin, müşteri açısından daha düşük değerli
olduğu yerlerden, daha yüksek değerli olduğu yerlere
taşınması ve bu sayede konum değerinin artırılmasıdır.

Ürünlere ihtiyaç oluncaya kadar bunların
depolanması ve tüm süreçlerin daha verimli yapılması ile
gerçekleşmektedir.

Ürünlerin istenilen miktarlarda ve özelliklerde
düzenlenerek, bunlara sipariş değeri eklenmesidir.

Üzerinde görüş birliği sağlanan lojistik faaliyetler
şu şekilde sıralanmaktadır:

• Talep tahmini
• Stok yönetimi
• Depo Yönetimi
• Müşteri hizmetleri
• Elleçleme
• Taşıma
• Ambalajlama

Talep, belli bir dönemde belli bir fiyat düzeyinde
insanların piyasada satın alabileceği mal miktarıdır.

Tahmin, akla, sezgiye veya bazı verilere
dayanarak gelecekte olması muhtemel olayların
öngörülmeye çalışılmasıdır.

İşletmeler talep tahminiyle, ürünleri; ne miktarda,
hangi zaman aralığında, ne kadar maliyetle, nasıl elde
edebilecekleri sorularına cevap aramaya çalışmaktadırlar.

Zaman aralığı kriterine göre tahminler; çok kısa
vadeli, kısa vadeli, orta vadeli ve uzun vadeli tahminler
olmak üzere dört çeşittir.

Talep tahmin yöntemleri, genelde kalitatif ve
kantitatif olmak üzere 2 temel grupta incelenmektedir.

Kalitatif yöntemler, gözlem, görüşme ve
doküman analizi gibi kalitatif veri toplama yöntemlerinin
kullanıldığı, algıların ve olayların, doğal ortamda gerçekçi
ve bütüncül bir biçimde ortaya konmasına yönelik nitel bir
araştırma sürecidir.

Talep tahmininde genellikle pazar analizi, uzman
görüşleri ve delphi tekniği olmak üzere üç kalitatif yöntem
kullanılmaktadır.

Bu analizde pazarı oluşturan alıcılar, potansiyel
talebi oluşturmaktadır. Bu nedenle işletmenin hedeflediği
pazarı kesin hatlarla ortaya koymak gerekmektedir.

Pazar analizi yöntemi kısa dönem için iyi talep
tahmini sonuçları verirken, uzun dönem tahminleri için
elverişli değildir.

Delphi tekniği kısaca, uzman görüşleri esas
alınarak fikirlerin toplanması ve sentezlenmesini sağlayan
anket çalışması anlamına gelmektedir.

Delphi tekniğinin genel olarak katılımda gizlilik,
tekrar, geri besleme ve grup cevaplarının istatistiksel
analizi gibi özellikleri bulunması gerekmektedir.

Bu süreçte üç tür kişi rol almaktadır. Bu kişiler
cevaplayıcılar (konu uzmanları), süreci yürüten personel
ve karar vericilerdir.

Bu yönteme göre, tecrübeli kişilerin, konu
uzmanlarının görüşleri alınarak, bu görüşler
birleştirilmekte ve sonrasında tahmin yapılmaya
çalışılmaktadır.

Uzman görüşü yöntemi, kolay, her ortamda
uygulanabilir ve sonuçlara kısa sürede ulaşılabilir
özelliktedir fakat hata payı oldukça yüksektir.

Kantitatif tahmin yöntemleri, temel olarak
geçmiş verileri kullanmaktadır. Tekniğin uygulanabilmesi
için geçmiş verilerin doğruluğu ve matematiksel olarak
ölçülebilir olması önem taşımaktadır.

Kantitatif yöntemler, zaman serileri analizi ve
karma yöntemler olmak üzere iki temel gruba
ayrılmaktadır.

Zaman serileri analizinde, geçmişe ait verilerden
yararlanılarak, geçmiş veriler yardımıyla geleceğe yönelik
tahminler bulunmaya çalışılmaktadır. Analizde saat, gün,
hafta, ay, yıl vb. zaman ölçüleri eşit aralıklı şekilde
değişken olarak kullanılmaktadır.

Zaman serileri analizinde hareketli ortalamalar,
üstel düzeltmeler tekniği ve trend analizi yöntemleri
kullanılmaktadır.

Karma yöntemler, nedenselliği araştıran modeller
ile yapay zekâ tabanlı yöntemlerden oluşmaktadır. Bunlar
şu şekilde sıralanmaktadır:

• Regresyon analizi
• Yapay zekâ ve sezgisel algoritmalar
• Yapay sinir ağları
• Genetik algoritmalar
• Destek vektör makineleri

Yapay zekâ, insanın düşünme yapısını anlayarak,
insan zekâsının taklidini sağlayan yazılımlarla
bilgisayarlara düşünme yeteneğini sağlama girişimidir.

Yapay zekâ tahmin teknikleri geleneksel
yöntemlerle çözülmesi zor olan problemleri çözmek için
kullanılan ve ilgi gören yöntemlerdir.

İşletmeler ürünleri veya hizmetleri için, miktar,
zaman, maliyet vb. unsurlara ilişkin sorulara cevap
aramaktadırlar. Talebe yapılan tahminler sayesinde bu
soruların cevapları netlik kazanmaktadır.

Lojistik tahminleri firma tarafından üretilen bir
ürünün pazarlara ne kadarının ne şekilde dağıtılmasının,
özellikle müşterilerden gelecek talebin belirlenmesini
sağlamaktadır.

Lojistik hem pazarlama ve imalat tahminleriyle
hem de planlama ile bağlantılı olmaya ihtiyaç
duymaktadır.

Stok yönetimi, stok seviyesini istenilen düzeyde
tutabilmeyi hedeflerken, hedefe yönelik kontrol sisteminin
kurulmasını amaçlamaktadır.

Stok, tedarik edilerek veya üretilerek elde edilen,
kullanılmadan veya müşteriye arz edilmeden önce belirli
bir süre atıl durumda tutulan ekonomik bir değere sahip
malzeme ve mallar olarak tanımlanmaktadır.

Temel stok sınıflandırılması şu şekildedir:

• Hammadde
• Yarı mamuller
• Mamuller
• Hazır parçalar
• Yardımcı malzemeler

Fonksiyon özelliklerine göre stoklar şu şekilde
sınıflandırılmaktadır:

• Çevrim stoku
• Emniyet stoku
• Mevsim stoku
• Promosyon stoku
• Spekülatif stok

Etkin uygulanan stok yönetimi sayesinde,
işletmeler müşteri kaybına uğramadan, talep edilen
tarihlerde, mevsimsel ve bölgesel özellikleri de dikkate
alarak satışla orantılı stok bulundurmayı
başarabilmektedirler.

Talep-arz dengesinin sağlanmasında önemli rol
oynayan stok, işletmeler için önemli bir maliyet kalemi
olmakla birlikte, işletmeler sürdürülebilirlikleri için stok
bulundurmak zorundadırlar.

İşletmelerin stok ihtiyacının nedenleri şunlardır:

• Müşteri talebini hızla karşılayabilme imkânı ile
  lojistik üstünlük sağlaması
• Stokların, işletme varlıkları içinde önemli paya
  sahip olmaları ve stokların kontrol edilebilir
  olduğunun düşünülmesi
• İşletmelerin karşılaştıkları belirsizlikleri ortadan
  kaldırmak amacıyla stok bulundurma gereği
• Sistemde meydana gelebilecek verimsizlikler
• Stok kontrol sisteminde oluşacak bakım
  maliyetleridir.

İşletmelerde belli başlı dört çeşit stok maliyeti
bulunmaktadır. Bunlar şu şekilde sıralanmaktadır:

• Elde bulundurma maliyeti
• Sipariş verme maliyeti
• Satın alma maliyeti
• Stoksuzluk maliyeti

İşletmeler stok kontrolü yaparken şu yöntemleri
uygulamaktadır:

• Gözle kontrol yöntemi
• Çift kutu metodu
• ABC yöntemi
• Sabit sipariş periyodu yöntemi

Stok yönetimi ile işletmeler stok yatırımlarını
minimize etmekte, müşteri hizmet kalitesini maksimize
etmekte ve etkin üretim sağlamakta ayrıca düşük birim
maliyetler elde etmek, yüksek devir hızına ulaşmak, etkin
tedarikçi ilişkileri kurmak ve devamlı tedarik imkânı
bulmak gibi faydalarda sağlamaktadır.

Stok yönetiminin amacı kısaca kaynakları
optimum kullanarak maliyeti minimize etmektir.

Depolar, tedarik zinciri içinde yer alan ürünlerin
korunması, stoklanması ve en verimli şekilde ilgili yerlere
ulaştırılması amacıyla konumlandırıldığı alanlardır ve bu
ürünlerin geçici olarak saklandığı, dizildiği, ürün tipine
göre tasarımı yapılmış yardımcı işletmelerdir.

Depolama işlevinin temel amacı, büyük
miktarlarda ve müşteri siparişlerine göre düzenlenmiş
mamullerin depoya ve depodan pazara olan hareketlerinde
kolaylık sağlamaktır.

Depolar genel olarak şu kriterlerine göre
sınıflandırılmaktadır:

• İşleyişine göre depolar
• Ürün şekline göre depolar
• Mamul tipine göre depolar
• Mülkiyet sahipliğine göre depolar

İşleyişine göre depolar işletme deposu ve dağıtım
deposu olmak üzere iki şekilde sınıflandırılmaktadır.

Ürün şekline göre depolar dökme yük depoları ve
parça yük depoları olmak üzere iki şekilde
sınıflandırılmaktadır.

Stoklanan mamul tipine göre depolar ticari ürün
depoları, dökme yük (akışkan ürün) depoları, ev eşyası
depoları, genel eşya depoları ve mini depolar olmak üzere
beş şekilde sınıflandırılmaktadır.

Mülkiyet sahipliğine göre depolar özel depolar,
genel depolar, karma depolar, taşıt depoları ve soğuk hava
depoları olmak üzere beş şekilde sınıflandırılmaktadır.

Etkin bir depolama yönetimi sayesinde depoda en
az alan/hacim kullanımı, en fazla depolama imkânı,
talepleri hızla karşılayabilme, en az fire, etkin güvenlik
sağlayabilme, veri güvenilirliği ve en az hatalı sevkiyat
imkânı sağlanabilmektedir.

İşletmeler şu dört ana nedene bağlı olarak
depolama faaliyetlerini gerçekleştirmektedirler:

• Ulaştırma ve üretim maliyetlerini düşürmek
• Arz ve talep dengesini sağlamak
• Üretim sürecine destek olmak
• Pazarlama sürecine yardım etmek.

Lojistik süreci etkileyen depolama kararları
deponun yerinin seçimi, depo iç düzeninin hazırlanması ve
etkin kullanımı, depo içi operasyon şeklinin seçimi,
eleman sayısının ve niteliğinin seçimi ve son olarak da
bilgi teknolojisinin seçimidir.

Depo yer seçimi kararını çevresel etmenler,
taşıma maliyetleri ve depolama maliyetleri gibi
değişkenler etkilemektedir.

Doğru operasyon şeklinin seçimi şu avantajları
sağlamaktadır:

• Optimum personelle çalışan depo
• Envanter açığını, ürün kayıpları ve hasarlarını
  azaltacak kontrol mekanizmalarının kurulması
• Bilgi teknolojileri desteğinin nerede, nasıl, ne
  amaçla kullanılması kararının verilmesinin
  sağlanmasıdır.

Depo yönetimi sistemi depoda gerçekleşebilecek
tüm operasyonları etkin ve verimli şekilde yönetmek,
operasyonların kâğıtsız, en kısa sürede, en az insan ve
makina kaynağı ile hatasız tamamlanmasını sağlamak,
karar vermek üzere gerçekleştirilen operasyonları on-line
izlemek ve gerçekleştirilmiş işlemlerin bilgilerini raporlar
halinde sunmak üzere tasarlanmış bir sistemdir.

Depolama süreci temel olarak aşağıdaki beş
adımdan oluşmaktadır:

• Giriş süreci mallar bir üretim deposunda veya
  dağıtım merkezinde muhafaza edilir.
• Mallar niteliklerine göre tahsis edilmiş ilgili depo
  bölümlerine yerleştirilir.
• Siparişlerin alınması, malların depolandıkları
  bölümden hareketini tanımlar.
• Ürün birleştirme ve kalite kontrol testinden geçen
  mallar her türlü depo riskine karşı ambalajlanır.
• Yükleme, depodan çıkışı planlanan ürünlerin
  taşıma araçlarına taşıma üniteleri ile
  gruplandırılarak yerleştirilmesidir.

Depolama sürecinin üretimi destekleme,
stoklama, konsolidasyon, yığın bölme ve ürün birleştirme
gibi görev ve rolleri bulunmaktadır.

Konsolidasyon, depolarda konsolidasyon, farklı
üretim veya tedarik merkezlerinden teslim alınan
malzemelerin farklı talep makamlarına sevk edilmesi için
depolanması anlamına gelmektedir.

Lojistikte yığın bölmenin iki anlamı vardır,
bunlar:

• Transit geçiş yapan bir aracın hızı ya da
  muhtevasının boşaltılması, tasnif edilmesi ve
  yeniden yüklenmesi
• Tek bir yüke ait büyük bir sevkiyatın muhtelif
  alıcılara dağıtılmak üzere birçok küçük sevkiyata
  bölünmesidir.

Ürün birleştirme, farklı merkezlerden teslim
alınan ürünlerin, farklı merkezler adına teslim alınarak
depolanmasını sağlamaktadır.

Müşteri, belirli bir mağaza ya da kuruluştan
düzenli alışveriş yapan kişi ya da kuruluşlar olarak
tanımlanmakla beraber, ticari amaçla ürün/hizmet satın
alanlara ise "ticari müşteri" denilmektedir.

Müşteri hizmetleri işletme ile müşteri arasında,
satın alma eylemine ilişkin tüm süreci kapsayan ve bu
süreç içinde ihtiyaçların tatminini kapsayan hizmetler
bütünüdür.

Lojistik tanımı içinde yer alan; "Doğru Ürün,
Doğru Miktar, Doğru Biçim, Doğru Zaman, Doğru
Kaynak, Doğru Yol ve Doğru Fiyat" kavramlarından
oluşan bu doğrular müşteri hizmetlerinin de temel
faktörleridir.

Lojistik kapsamda müşteri hizmet bileşenleri üç
gruba ayrılmıştır. Bunlar ön-işlem bileşenleri, işlem
sırasındaki bileşenler ve işlem sonrası bileşenleridir.

Ön-işlem bileşenleri; yazılı müşteri hizmetleri
politikası, sipariş personel erişebilirliği, siparişe tek
noktadan erişim, örgütsel yapı, sipariş metodu, sipariş
miktarına ilişkin kısıtlar ve işlem elemanları olarak
sınıflandırılmaktadır.

İşlem sırasındaki bileşenler; sipariş döngü
elemanı, sipariş hazırlığı, mevcut stokların bulunurluğu,
teslimat zamanı, aktarma, teslimat güvenirliliği,
mamullerin durumu ve sipariş statü bilgisi olarak
sınıflandırılmaktadır.

İşlem sonrası bileşenleri yedek parça elverişliliği,
mamul izleme, faturalama işlemleri ve doğruluğu, müşteri
şikâyetleri ve geri iadeler ve geri alma politikası şeklinde
sınıflandırılmaktadır.

Konum, Ürünlerin, müşteri açısından daha düşük değerli olduğu yerlerden, daha yüksek değerli olduğu yerlere taşınması ve bu sayede konum değerinin arttırılmasıdır. Bu işlem, taşıma maliyetlerini de kapsamaktadır.Zaman, Ürünlere ihtiyaç oluncaya kadar bunların depolanması ve tüm süreçlerin daha verimli yapılması ile gerçekleşmektedir. Bu işlem, envanter bulundurma maliyetlerini de kapsamaktadır. Yapı, Ürünlerin istenilen miktarlarda ve özelliklerde düzenlenerek, bunlara sipariş değeri eklenmesidir.

Talep tahmini

Stok yönetimi

Depo yönetimi

Müşteri hizmetleri

Elleçleme

Taşıma

Ambalajlama

Talep, belli bir dönemde belli bir fiyat düzeyinde insanların piyasada satın alabileceği mal miktarıdır.Bir isteğin ekonomik anlamda talep olması için yeterli satınalma gücü ile desteklenmiş olması gerekmektedir. Tahmin ise sözlük anlamı ile akla, sezgiye veya bazı verilere dayanarak gelecekte olması muhtemel olayların ön görülmeye çalışılmasıdır. Geleceği tahmin etmek veya tahmin etmeye çalışmak sosyoekonomik gelişmenin bir unsurudur.

Çok kısa vadeli tahminler: Haftalık, hatta günlük olarak parça, malzeme ve mamul stoklarının kontrolü veya montaj hattı iş programlarının hazırlanması amacı ile yapılır. Daha çok işletme içi verilerden yararlanılır.

Kısa vadeli tahminler: En uygun imalat parti hacimlerinin, tedarik zamanlarının ve sipariş büyüklüğünün saptanması amacına yöneliktir ve 3-6 aylık bir süreyi kapsar.

Orta vadeli tahminler: Tedarik süresi belirsiz veya uzun olan malzeme alımlarının, üretim prosesi karmaşık mamullere ait imalat faaliyetlerinin, talebi mevsimsel dalgalanma gösteren mamul stoklarının planlanması amacına hizmet ederler. 6 ay ve 5 yıl arası bir süreyi kapsar.

Uzun vadeli tahminler: İşletme tesislerinin genişletilmesi, yeni makineler alınması gibi yatırım planlamasını ilgilendiren konulara veri sağlama amacını taşırlar. Beş yıl ve daha uzun süreleri kapsayan zaman dilimleri için yapılır.

Pazar analizi: Bu analizde pazarı oluşturan alıcılar, potansiyel talebi oluşturmaktadır. Bu nedenle işletmenin hedeflediği pazarı kesin hatlarla ortaya koymak gerekmektedir.

Uzman görüşleri: Talep tahmini uzman görüşleri yöntemine gore yapılacaksa, yönteme göre, tecrübeli kişilerin, konu uzmanlarının görüşleri alınarak, bu görüşler birleştirilir ve sonrasında tahmin yapılmaya çalışılmaktadır.

Delphi tekniği: Uzman görüşleri esas alınarak, fikirlerin toplanması ve sentezlenmesini sağlayan anket çalışmasıdır.

Katılımda gizlilik: Gizlilik katılımcı uzmanların soruları kimsenin etkisinde kalmadan cevaplanmasıyla sağlanmaktadır.

Tekrar: Bir dizi turdan oluşan görüş bildirme formları yoluyla katılımcı uzmanların görüşlerini değiştirebilme olanağı sağlanmaktadır.

Geri besleme: Tekrarlar yoluyla tüm grup üyelerinin diğer üyelerin görüşlerinden haberdar edilmesidir.

Grup cevaplarının istatistiksel analizi: Grup cevapları uygun istatistik teknikleriyle analiz edilerek ortalamalar ve eğilimler bulunur.

Çevrim stoğu, emniyet stoğu, mevsim stoğu, promosyon stoğu, spekülatif stok

Gözle Kontrol Yöntemi: Bu işlem subjektif ölçülere dayanan bir yöntemdir. Bu yöntemde bir ambar memuru stokları gözden geçirir.

Çift Kutu Metodu: Sistem, yedek gözü olan bir benzin deposuna benzetilebilir. Herhangi bir cins

stok iki bölmeli bir kutuda muhafaza edilir. Birinci kutu tamamen tükendiği zaman yeni sipariş verilir.İkinci kutudaki miktar, sipariş teslim alınıncaya kadar ihtiyacı karşılayabilmelidir.

ABC Yöntemi: İşletmeler stoklarını, önem ve parasal değerleri açısından gruplandırmaktadır.

Sabit Sipariş Periyodu Yöntemi: Bu yöntemde, stoktan her mal çekilişinde elde kalan stok miktarı, önceden belirlenen sipariş noktasına göre kararlaştırılır. Yani stok belirli bir düzeye indiğinde toplam stok maliyetini minimum yapacak şekilde önceden belirlenmiş sabit bir miktar sipariş edilir.

Depolama, belirli nokta/noktalardan gelen ürünlerin/yüklerin teslim alınıp, belirli bir süre korunup, belirli nokta/noktalara gönderilmek üzere hazırlanmasıdır. Depolama esas olarak kontrol, teslim alma, yerleştirme, sayım, toplama, kontrol ve gönderme faaliyetlerini kapsamaktadır.

İşleyişine göre: işletme deposu, dağıtım deposu

Ürün şekline göre: dökme yük depoları, parça yük depoları

Stoklanan mamul tipi durumuna göre: ticari ürün depoları,dökme yük depoları, ev eşyası depoları, genel eşya depoları, mini depolar

Mülkiyet sahipliğine göre: özel depolar, genel depolar, karma depo, taşıt depoları, soğuk hava depoları

Depoda en az alan/hacim kullanımı,

En fazla depolama imkânı,

Talepleri hızla karşılayabilme,

En az fire,

Etkin güvenlik sağlayabilme,

Veri güvenilirliği,

En az hatalı sevkiyat imkânı gibi faydalar sağlanır.

Ulaştırma ve üretim maliyetlerini düşürmek

Arz ve talep dengesini sağlamak

Üretim sürecine destek olmak

Pazarlama sürecine yardım etmek

Çevresel etmenler: Altyapı, iletişim, sosyal ve ekonomik yapı, yasal ve politik altyapı, pazar, teknoloji.

Taşıma maliyeti etmeni: Taşıma ücretleri, taşıma maliyetleri

Karar etmeni

Depolama maliyetleri etmeni

Beş adımdan oluşur:

Giriş süreci hammadde, yarı mamul veya mamul stokları, bir üretim deposunda veya dağıtım merkezinde muhafaza edilir.

Hammadde, yarı mamul veya mamul stokları niteliklerine göre tahsis edilmiş ilgili depo bölümlerine yerleştirilir.

Siparişlerin alınmasıyla, hammadde, yarı mamul veya mamul stoklarının depolandıkları bölümde belirlenen teknikler ile hareketini tanımlar.

Hammadde, yarı mamul veya mamul stokları, ürün birleştirme ve kalite kontrol testinden geçirildikten sonra, her türlü depo riskine karşı ambalajlanır.

Depoda çıkışı planlanan hammadde, yarı mamul veya mamul stoklarının taşıma araçlarına taşıma üniteleri yardımıyla gruplandırılarak yerleştirilir.

Doğru Ürün, Doğru Miktar, Doğru Biçim, Doğru Zaman, Doğru Kaynak, Doğru Yol ve Doğru Fiyat.

Yazılı müşteri hizmetleri politikası,

Sipariş personel erişebilirliği,

Siparişe tek noktadan erişim,

Örgütsel yapı,

Sipariş metodu,

Sipariş miktarına ilişkin kısıtlar,

İşlem elemanları.

Sipariş döngü elemanı,

Sipariş hazırlığı,

Mevcut stokların bulunurluğu,

Teslimat zamanı,

Aktarma,

Teslimat güvenilirliği,

Mamullerin durumu,

Sipariş statü bilgisi.

istenilen zamanda, istenilen miktarda, istenilen yerde, istenilen kalitede malzemenin sağlanabilmesi için ne zaman ne kadar malzeme tedarik edilebileceği sorularına cevap aramaktadır.

Optimum personelle çalışan bir depo sağlar.

Envanter açığını ve ürün kayıpları ve hasarlarını azaltacak kontrol mekanizmalarının kurulmasını sağlar.

Bilgi teknolojilerinin desteğinin nerede nasıl ne amaçla kullanılması kararının verilmesini sağlar.

Üretimi destekleme

Stoklama

Konsolidasyon

Yığın bölme

Ürün birleştirme