Konsantre yemler enerji ya da protein bakımından zengin, hacimce fakir, selüloz
düzeyi düşük yem maddelerine verilen genel addır. Konsantre yemler çoğunlukla bitkisel kaynaklıdır.

Tane yemler; buğdaygil tane yemleri ve baklagil tane yemleri olarak iki grupta
incelenmektedir.

Buğdaygil tane yemlerinden buğday, arpa, yulaf, mısır, çavdar ve tritikalenin yanı
sıra sorgum, darı ve pirinç de hayvan beslemede enerji yemleri olarak kullanılmaktadır.

Mısırın ham selüloz miktarı düşük (%2), sindirilebilir besin maddeleri ve enerji düzeyi çok yüksektir. Buna karşılık protein değeri düşük (%8) olup protein kalitesi iyi değildir. Özellikle lizin ve triptofan bakımından çok fakirdir. Mısır %3-6 arasında yağ kapsamaktadır. 

Nişasta endüstrisi yan ürünleri, mısır, buğday, darı, patates gibi nişasta bakımından zengin yemlerden nişasta elde edildikten sonra geriye kalan kısımlardır.

Mısır tanesinden nişasta üretiminde çeşitli ürünler elde edilmektedir. Bunlardan mısır ıslatma suyu, mısır embriyo küspesi, mısır embriyo unu, mısır kepeği, mısır gluteni ve mısır melası yem maddesi olarak kullanılabilmektedir. Bu yan ürünlerden mısır embriyo küspesi ve gluteni hayvan yemi olarak tek başlarına ya da birbirleriyle karıştırılarak kullanılabilir.

Şeker üretimi sırasında, şekerli suyun buharlaştırılması ve şekerin kristalleştirilmesi sonunda geriye kalan pekmez rengi ve kıvamındaki maddeye melas adı verilir.

Malt çili, su emici özellikte olduğundan hayvanlara verilmeden önce ıslatmak, buharla yumuşatmak ve diğer yemlerle karıştırarak vermek gerekir. Tane yemlerle karıştırılıp öğütülerek te verilebilir. Malt çili, süt ve besi sığırlarına günde 1 kg’a kadar önceden ıslatılmak suretiyle verilebilir. Malt çili bu miktarlarda verildiğinde süt verimi üzerine olumlu etki yapar. Yüksek miktarlarda verildiğinde ise sütün tadını bozar.

Gerek saf alkol ve gerekse alkollü içeceklerin üretiminde, yapısında fermente olabilen şekerler veya uygun işlemler sonucunda şekere dönüşebilecek maddeler bulunan yem maddeleri kullanılabilir. Bunlar, şeker pancarı, melas ve meyveler (incir, üzüm, elma) gibi şekerli yem maddeleri, patates ve tahıl taneleri gibi nişastalı yem maddeleri, odun işleme artıkları gibi selülozlu yem maddeleridir.

Ekmek mayası üretiminde ham madde olarak başlıca karbon kaynağı olarak şeker endüstri yan ürünü olan melas, azot kaynağı olarak amonyak, amonyak tuzları ile fosfor kaynakları kullanılır.

Yağlı tohumların yağı alındıktan sonra geriye kalan proteince zengin ürüne küspe
adı verilir. 

Küspelerin besleyici değerini, kullanılan ham maddenin kalitesi (küspedeki yağ miktarı, kabuk miktarı) ve küspe üretim yöntemi (sıcaklık, ısıtma süresi)  etkilemektedir.

Kolzanın ıslah edilerek glikosinolat ve erüsik asit içeriği azaltılmış varyetesine kanola adı verilir.

Biyodizel üretiminde bitkisel yağlar, hayvansal yağlar ve atık kızartmalık yağlar ile alkol olarak metanol, katalizör olarak alkali katalizörler (sodyum hidroksit, potasyum hidroksit) kullanılmaktadır.

Biyoetanol endüstrisinde kullanılan hammaddeler tahıl taneleri (mısır, buğday, sorgum, arpa, çavdar, yulaf, pirinç), patates, şeker pancarı, şeker kamışı ile odun ve
tahıl hasılları gibi selülozca zengin yem maddeleridir.

Hayvansal kökenli yemler aşağıdaki gibi dört grupta sınıf­landırılır:
• Et ve et ürünleri.
• Kanatlı ve kanatlı ürünleri.
• Süt ve süt ürünleri.
• Balık ve balık ürünleri.

Mineral yemler paketlenmiş hazır ürünler, doğal mineral kaynakları ve ticari amaçlı mineral kaynakları olmak üzere 3 katagoriye ayrılır.

Tuz, potasyum klorit, kalsit, kalsiyum karbonat, çöktürülmüş tebeşir, dolomit taşı, öğütülmüş kemik unu, kaya fosfatı doğal mineral kaynaklarına örnek verilebilir.

Sodyum bikarbonat, kalsiyum karbonat, kalsiyum klorit, kalsiyum oksit, kalsiyum sülfat, amonyum fosfat, di­kalsiyum fosfat, magnezyum karbonat, potasyum karbonat, potasyum iodat, sodyum selenit ve çinko asetat sentetik mineral kaynaklarına örnek verilebilir.

İç Yağ (Don Yağ), Tavuk Yağı, Bitkisel Yağ, Kullanılmış Yağlar, Karışık Yağlar, Asit Yağlar, Korunmuş Yağlar