Ağların her yerde bulunması mümkündür. Bu ağlarda biyolojik, sosyal, finansal ağlar ile ulaşım, enerji ve iletişime ilişkin ağlar olabilmektedir

Steve Milgram bir sosyal psikologtu. 1961-1962 yıllarında Yale Üniversitesi’nde otoriteye uyum testleri yaptı.

Çoğu zaman bir ağdaki en önemli aktörlerin ve grupların kimler olduğunu bilmek isteriz. Bunu bilmenin yolu “merkezîlik” ölçülerinden geçer. Çok farklı merkezîlik ölçüleri olmakla birlikte şu üç tanesi en sık kullanılan merkezîlik ölçüleridir: Derece (degree),Yakınlık (closeness) ve Arasındalık (betweenness).

Yapısal eş değerlilik modeli 1982 yılında Burt tarafından oluşturuldu. Bu modele göre kişi, yeniliği kendine yapısal olarak eş değer olarak algıladığı kişiler kullandığında kullanıyordu. Ağdaki yapısal eş değerlilik ağdaki o kişinin pozisyonu ile ilgiliydi. Kümelerinde durumda olan iki kişi arasında yapısal eş değerlilik vardı ve bu kişiler birbirlerini olarak referans noktası alıyorlardı. Ona göre rekabet, yayılma sürecini başlatan güçtü.

B düğümü A-C, A-D ve A-E düğümleri arasında yer aldığı için 3 değerini alır.

“Select vertex number or vertex label” (Düğüm numarasını veya etiketini seç) penceresinde “1” değerinin yazılı olmasının anlamı bağlantının 1 düğümünde başlayacağıdır.

En yakın komşu yöntemi (nearest neighbor method) adını da alan tekli bağlantı yönteminde, iki küme arasındaki uzaklık bir kümedeki gözlem ile diğer kümedeki gözlem arasındaki minimum uzaklıktır. Tekli bağlantı yöntemi kümeler birbirinden açık bir şekilde iyi bir tercihtir.

Büyük bir ağın içindeki yoğun ağlara Topluluk adı verilir.

Ağlarda düğümlerin ve bağlatıların önemi ile merkezilik kavramı ilgilenir.

Bir küçük dünya ağı oluşturmak için Network->Create Random Network-> Small World izlenir.

File->Partition->View/Edit yolu ile oluşturulan Partition ağının düğüm ve bağlantılarıyla ilgili özellikleri programa girilebilir.

Bu işlem sonucunda elde edilen çizgeye ait verilerin bulunduğu çalışma sayfasında “Group Vertices” tıklandığında hangi düğümün hangi grupta yer aldığı görülebilir.

Altı çalışma sayfası NodeXL’in temel şablonunu oluşturur: Edges (bağlantılar tablosu), Vertices (düğümler tablosu), Groups (gruplar tablosu), Group Vertices (düğüm grupları tablosu) ve Overall Metrics (genel ölçüler tablosu).

Hiyerarşik kümeleme oldukça eski bir yöntemdir.

Yakınlık Merkeziliği Derece Merkeziliği ile bir düğüme birinci dereceden komşu olan düğümlerle ilgilidir.

Diğer seçeneklerde yer alan ifadeler düğüm ve bağlantının önemini kavrayan açıklamalardır. Grup içinde geçirilen zamanın çokluğundan ziyade kalitesi önemlidir.

Network-> Create vector->Centrality->Betweenness->Input dizisinin izlenmesiyle ağ için düğümlerin girdi bağlantıları için merkezî arasındalık ölçüsü elde edilir.

Le Bon’un bulaşma teorisi belki de sosyal uyum kavramının ilk şekliydi. 1897 yılında bir Fransız olan Emile Durkheim da sosyal uyum ve intihar arasındaki ilişkiyi inceledi. Ona göre, sosyal dayanışmanın türü ve derecesi intiharları belirliyordu. William 1921 yılında grubun, içindeki bireylerin toplamından fazla olduğunu öne . Grubun bir hayatı ve aklı vardı ve bireyler birbirleri hakkında ortak bir duygu sahipti. Yine 1921 yılında Sigmund Freud, bireyin kimliğinin, kuvvetli bağlarla olduğu gruptaki yoğun duygusal bağlardan geldiğini gözledi. 1909 yılında Charles Cooley, yüz yüze görüşen, yakın, iş birliği yapan, çatışan, büyük ölçüde zamanı geçiren ve birbirlerini iyi bilen “birincil grupları” formüle ettiler. Bollen and Hoyle , bireylerin kendilerini belirli sosyal grupların üyeleri olarak hissettiklerini gözlediler ve olarak sosyal uyum kavramını ortaya attılar

7. Kuvvet yasasının gerçek hayatta yapılan ilk gözlemi 1800’lü yıllarda Pareto tarafından yapılmıştır.

Ölçekten bağımsız ağı Kamada-Kawai algoritması ile çizmek için Layout->Energy->Kamada-Kawai->Separate Components komutları uygulanarak çizilebilir.