Feminist etik, cinsler arasındaki eşitsizliğin giderilmesi amacıyla yol almayı temsil etmektedir.

Doğru sıralama I- II- III- IV- V şeklindedir.

Çatışmaya dayalı uzlaşı bu kapsamda değildir. Birlik ve dayanışma içinde çalışma bu kapsamdadır. Sosyal hizmet uzmanları, sosyal dışlanmaya, damgalamaya ya da boyun eğdirmeye katkıda bulunan sosyal koşullarla mücadele etmekle ve herkesi kapsayıcı bir toplum için çalışmakla yükümlüdür.

O¨zellikle Im-manuel Kant ve önde gelen faydacıların (Jeremy Bentham ve John Stuart Mill gibi) düşünceleri sosyal hizmet etiğinin ilkelerinin belirlenmesinde yol gösterici olmuşlardır.

Kaynakların eşit dağıtımı. Sosyal hizmet uzmanları, yönettikleri kaynakların hakkaniyetli ve ihtiyaçlarla orantılı bir şekilde dağıtılmasına özen gösterirler. Dolayısıyla kaynakların gelir düzeyine göre dağılımı söz konusu olamaz.

Kuçuradi (1999, s.16-17) doğru değerlendirme yapabilmenin aşamalarına ve koşullarına ilişkin oldukça önemli bir çerçeve sunmaktadır. Bu çerçeve, kişi olması dolayısıyla sosyal hizmet uzmanının değerlendirmelerine de genişletilebilir. Hizmet alanın eylemlerini değerlendirirken sosyal hizmet uzmanının doğru değerlendirme yapabilmesi için ilk olarak hizmet alanın niçin o eylemde bulunduğunu yani niçin başka türlü değil de, öyle davrandığını anlaması ve o eylemin yol açtıklarını görmesi gerekmektedir.

İnsani hizmetler alanında öne çıkan bir disiplin ve meslek olarak sosyal hizmetin hangi değerleri temel alacağı üzerine yapılan tartışmalar, köklü bir geleneğe sahiptir. Bu gelenek, Kant’ın insanı amaç olarak görme ilkesine ilişkin tartışmalarına kadar uzanmaktadır.

Sosyal hizmet etiğini ele alırken dikkat edilmesi kavramlar arasında etik meseleler, sorunlar ve ikilemlerdir. Etik sorunlar, Sosyal hizmet uzmanının alacağı mesleki kararın zorlayıcı bir etik değer gördüğü zaman oluşmasını kapsamaktadır.

Thompson (2009) ve Schon (1992) tarafından geliştirilen düşünümsel/dönüşümsel (reflective) uygulama modeli, “iyi” uygulamanın ancak sosyal hizmet uzmanlarının eylemleri sırasında ve sonrasında eleştirel olarak düşünmeleri ile mümkün olabileceğine dayanmaktadır.

Woodside ve Mc Clam’ın (1994) yaptığı genel kabul gören değerler sınıflamasında kabul, tolerans, bireysellik , gizlilik yer almaktadır.

Bahsi geçen sorular meslek etiğinin temel sorularıdır. Oysa etiğe dair temel sorular meslek etiği dışında daha geniş kapsamda değerlendirilmelidir.

Hizmet alanların herhangi bir baskı altında kalmadan, özgürce duygularını dışa vurmalarına fırsat verme gerekliliği üzerinde duran ilke duyguların anlamlı dışa vurumudur.

Yukarıda tanımlanan hedefe toplumsal refah adı verilir.

Sosyal hizmet uygulaması, insanların duygularını dikkate alabildiği ölçüde başarılı olabilecektir. Bu nedenle sosyal hizmetlerden yararlanacak olan kişilere duygularını ortaya koyarak tartışma fırsatı verilmesi oldukça önemlidir.

Değerler, bireyler ya da gruplar tarafından, neyin istenir, uygun, iyi ya da kötü olduğu hakkında benimsenen düşüncelerdir. Soyut bir kavramdır ve kanıtlanması mümkün olmayan inanışlarımızdandır.

Üstetik de denilen metaetik, en genel anlamda, ahlaki yargıların doğasını inceleyen etik dalıdır.

Zastrow (2013) Sosyal Hizmet Mesleğinin Etik Kuralları’ içinde yer alan altı değer tanımlamıştır. Bunlar, hizmet sosyal adalet, saygınlık ve kişinin değeri, insan ilişkilerinin önemi, bütünlük ve yetkinliktir. Yukarıda belirtilen hepsi bu kurallar içindedir.

Etik ne yapmak veya yapmamak gerektiğine dair birey veya grubun meslek inde kullanmak üzere benimsediği kurallar, standartlar ve ahlaki ilkeler bütünüdür.

Gulligan’ın kadınlara özgü ahlaki ilkeler olarak belirlediği ilkeler, bakım etiği yaklaşımına göre, mesleklerini icra ederken sosyal hizmet uzmanları tarafından önemle dikkate alınmalıdır.

Birlik ve dayanışma içinde çalışma. Sosyal hizmet uzmanları, sosyal dışlanmaya, damgalamaya ya da boyun eğdirmeye katkıda bulunan sosyal koşullarla mücadele etmekle ve herkesi kapsayıcı bir toplum için çalışmakla yükümlüdür Bu sorumluluğu sosyal adaletle bağlantılıdır.