ST stratejileri, dış tehditlerin etkisini bertaraf etmek ya da azaltmak için örgütün güçlü yönlerini kullanır. Örneğin bir işletme güçlü sermaye yapısını kullanarak kendisi için çok kritik olan hammadde kaynaklarını elde ederek rakip işletmenin büyüme olanaklarını durdurabilir ya da üretmiş olduğu ürünlerinin fiyatlarını düşük tutmak yoluyla pazarı yeni işletmeler için daha az cazip bir hale getirebilir.

Çekicilik, stratejilerin
örgütün tatmin etmek zorunda olduğu kişi ve gruplar için cazip olmasıdır.

SWOT matrisini yapmanın en iyi tek bir yolu yoktur ve stratejistler birbirinden farklı ikili matrisler oluşturabilirler. SWOT Matrisi de yöneticilerin dört farklı tip strateji geliştirmesine yardımcı olur. Bunlar:
SO (güçlü yönler ve fırsatlar),
WO (zayıf yönler ve fırsatlar),
ST (güçlü yönler ve tehditler) ile
WT (zayıf yönler ve tehditler) dir.

Yenilik stratejisinin öğeleri,
teknolojik yenilik, stratejik
pazar analizi, pazar nişleri ve
ürün tasarımından oluşur.

Nakit Depoları (Bölge III): Bu bölgedeki iş birimleri yüksek göreceli pazar payına sahiptir ancak düşük bir büyüme hızına sahip bir sektörde rekabet etmektedirler. Nakit depoları olarak adlandırılmalarının nedeni, ihtiyaç duyduklarından daha fazla nakde sahip olmaları ve şirketin nakde olan ihtiyaçlarını bu iş birimleri üzerinden sağlamalarıdır. 

İnsan kaynakları ile ilgili stratejiler; işgücü planlaması, yönetici yetiştirme ve geliştirme, performans ve yetenek değerlemeleri, eğitim, kariyer geliştirme vb.dir.

A, B, D ve E seçenekleri örgüt kültürüne sahip olmanın getirdiği önemler ve avantajlardır. Fakat örgüt kültürü hızlı karar alımını sağlamaz. Onu sağlayan başka faktörler vardır.

Net Nakit Akışı: Net nakit akışı, amortisman öncesi kâr eksi stratejiyi uygulayabilmek için gerekli çalışma sermayesine yapılan periyodik yatırımdır. Bu hesaplamanın önemi negatif nakit akışının bir işletmenin iflasına sebep olabileceği ihtimalinde yatmaktadır. Uzak gelecekte önemli kârlar edilmesi mümkündür; bu nedenle sermaye kârlılığı iyi görünecektir. Buna rağmen kısa dönemde önemli nakit çıkışları söz konusu olabilir. İşletme uzun dönemde elde edeceği kârları beklerken bugünkü faturaları ödemekten aciz olabilir.

Uygunluk, strateji alternatifinin hem içsel hem de dışsal olarak örgütün içinde bulunduğu bağlam için müsait olması anlamına gelmektedir.

Strateji alternatiflerinin pek çoğu gelecekle ilgili çeşitli varsayımlara sahip olacaktır. Bu varsayımların geçerli ve mantıklı olup olmadıkları sınanmalıdır. Geçerlilik, stratejik alternatifin dayandığı hesaplamalar ve diğer varsayımların bir temelinin ve anlamının olduğu anlamına gelmektedir.

Dış çevre tek tek işletmelerin geleceğini belirlediği gibi bir bütün olarak ilgili sektörün de geleceğini etkiler, belirler. Dış çevre işletmelerin ve diğer örgütlerin uygulayacağı stratejiyi de etkiler. Bu etki dört şekilde ortaya çıkar: • Fırsatlardan yararlanma ve tehlikeleri kontrol etme. Dış çevre fırsat ve tehlikelerin kaynağıdır. Bu yönüyle strateji hem fırsatları hem tehlikeleri dikkate alır. • İşletmelerin nasıl rekabet edeceğini belirler. İşletmeler uygulayacakları stratejilerle içinde bulundukları sektörün rekabetini etkilerler. • Kritik faktörlerin bulunabilirliliğini etkilerler. Uygun müşteri bulma, yetkin insan kaynağı bulma vb. • İşletmeler elde edeceği finansal sonuçlardan etkilenir. Dış çevreye işletmelerin vereceği cevaplar ya da tepkiler finansal sonuçları etkiler.

Strateji uygulaması aşağıdakilere benzer çalışmalar yapmayı gerektidir ;

• Satış alanları geliştirme
• Yeni bölümler ekleme
• Donanımı geliştirme
• İşgörenlerin uzmanlıklarından yararlanma
• Fiyat stratejisini değiştirme
• Bütçeleri geliştirme
• İşgörenlerin işe katkılarını geliştirme
• Maliyetleri kontrol prosedürleri oluşturma
• Stratejilerin tanıtımını geliştirme
• Yeni tesisler kurma
• İşgörenleri yetiştirme
• Bölümler arasında yönetici değişimi yapma
• Daha iyi bir yönetim bilgi sistemi kurma

Doğru cevap E'dir.

Yenilik, yenilik faaliyetleri, yenilikçi firma gibi temel yenilik kavramlarını sistematik bir şekilde tanımlayan Oslo Klavuzu, Eurostat ve OECD tarafından ortaklaşa geliştirilmiştir. Oslo Kılavuzu, bilim, teknoloji ve yeniliğe yönelik verilerin ölçümü ve yorumlanmasına adanmış olarak sürekli geliştirilen Ar-Ge, küreselleşme göstergeleri, patentler, bilgi toplumu, bilim ve teknolojide insan kaynakları ve bioteknoloji istatistiklerini kapsayan kılavuzların bir parçasıdır. Oslo Kılavuzu, yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması ilkelerini sunmaktadır. Yenilik, bir işletmenin en genel anlamda üç temel faaliyetinin (işlevinin) yönetimine etki yaparak değişiklik yaratır, değişikliğe neden olur:

1. Ürün çeşitleri ve işletmelerin ürün ve/veya hizmet tarzı

• Ürün tasarımı
• Üretim sistemleri
• Teknik beceriler
• Malzeme ve sermaye donanımı

2. İşletmenin hizmet ettiği müşteri ve pazar türleri

• Müşteri tabanı
• Müşteriye yönelik uygulamalar
• Dağıtım ve hizmet kanalları
• Müşteri bilgileri ve iletişim tarzları

3. İşletmenin yönetimine yönelik faaliyetler

• Yeni örgütsel yapı
• Ekip çalışması
• Yalın örgüt
• Araştırma kurumlarıyla iş birliği
• Biçimsel/biçimsel olmayan ekipler
• Bilgiye erişim yöntemleri
• Pazarlama ve üretime yeni bilgi akış sistemleri

Bu sınıflandırmadan da anlaşıldığı gibi doğru cevap D’dir. Seçenekler I, II, III ve IV’de yer alan faaliyetler, yeniliğin yönetimine etki yaparak değişiklik yarattığı işletmenin yönetimine yönelik faaliyetlerdendir. Seçenek V’de yer alan “Malzeme ve sermaye donanımı” faaliyeti ise işletmenin “Ürün çeşitleri ve işletmelerin ürün ve/veya hizmet tarzı” kapsamındadır.  

İşletmelerin çevreyi korumaya yönelik olarak örgütsel yapılanması ve üretim süreçleri ile ilgili faaliyetleri bir temiz üretim stratejisi olduğundan III. madde yanlıştır.