Emek Saint-Simon'dan beri küçültücü olmaktan çıkmıştır.

Dünya tarihinde dört demografik devrim yaşandığını öne süren nüfus tarihçilerine göre, bu değişimlerin ilki insanların ateşi kullanmasıyla başlamış; ikinci demografik devrim ise büyük buzul çağının bitişiyle iklim koşullarının kısmi iyileşmesi ve besin kaynaklarının çoğalması sonucu gerçekleşmiştir. Üçüncü devrim, tarıma geçişle birlikte genişleyen gıda kaynaklarına ve doğa koşullarına karşı oluşan güvenlik ortamına bağlı olarak yaşanmıştır. Dördüncü demografik devrim ise, 17. ve 18. yüzyıllarda modern dönemin kapılarını açan sanayi dönüşümü ile gerçekleşmiştir. Doğru yanıt B’dir.

Spengler, evrimci ilerlerlemeciliği eleştirir ve döngüsel bir tarih anlayışını savunur.

Marx, empiristlerin aksine tarihi bir “ölü olgular toplamı” olarak almaz. Maddî gerçekliğin doğrudan gözlemlerle kavranamayan, ancak gözlem alanı içindeki görünür olayları, görünür yapıyı belirleyen daha temel dinamik güçlerin, uzun dönemli eğilimlerin, süreçlerin, derin yapıların önemini vurgular. Marx’a göre, tarih sadece dikkatli bir tarihçinin betimleyebileceği birbirini izleyen olaylar dizisi değil, aynı zamanda (doğa bilimlerinin araştırdığı olguları açıklayabilmesine benzer biçimde) bu olayları düzenleyen yasaları ortaya çıkararak açıklanabilecek olaylar bütünüdür. Marx, insan tarihinin daha az karmaşık toplumsal yapılardan daha kompleks olanlara doğru evrimci bir örüntü sergilediğine ve değişmenin bizzat toplumun içinden, iç dinamiklerinden kaynaklandığına inanır. Tarihsel değişmenin itici gücünün çatışma olduğu düşüncesini benimseyerek, değişmenin diyalektik bir çatışma, çözüm, yeniden çatışma ve daha üst, daha gelişmiş düzeyde çözüm örüntüsü içinde yapılandığını iddia eder.

Empirizm : Bilginin gözlem, deneme veya duyular ile elde edilebileceğini ileri süren geleneksel öğretidir 

Comte’un toplum ve yöntem anlayışı araştırma tekniklerinde bir işbölümüne dayanır. Ona göre toplumsal dünyayı açıklamak için dört temel tekniğe başvurulabilir: (1) insan duyumlarıyla (ve teorinin rehberliğinde) ‘gözlem’, (2) özellikle ‘toplumsal patolojiler’i anlamada ‘deney’; (3) toplumun doğasındaki -özellikle toplumsal düşüncelerin doğasındaki- düzenli değişme örüntülerini yakalamada ‘tarihsel gözlem’; ve (4) insan ve hayvan toplumları, bir arada bulunan insan toplumları ve aynı toplumun farklı unsurları olan özel değişkenlerin etkilerini soyutlayan bir gözle ‘karşılaştırma’.

Değişimin öncesi, toplumsal değişimin inceleme sınırlarından biri değildir.

Spencer’a göre homojen bir bedenin (daha ilkel veya askerî bir toplumun) dengesi bozulduğunda çok geçmeden yeni bir dengeye doğru evrimleşmeye başlar. Bu evrim adaptasyonla sonuçlanır; yani toplumlar (kuvvetlerin bombardımanı, sürekli etkileri sonucunda) ortaya çıkan değişimlerle tepki içinde evrimleşirken insanlar varlıklarını bu değişimlere adaptasyon sağlayarak sürdürürler.

Gerhard Lenski sosyolojide ekolojik evrimcilik olarak bilinen yeni evrimci teorinin kurucusu olan Amerikalı sosyologdur.

Durkheim’a göre, değişmeye yol açabilecek bir başka normal dışı biçim koordinasyon eksikliğidir. Görevlerde uzmanlaşmaya yeterli bir koordinasyonun eşlik etmediği durumlarda enerji boşa harcanır ve bireylerin kendilerini kollektif hayatın akışıyla yetersiz düzeyde bütünleşmiş hissettikleri bir durum ortaya çıkabilir.

Spengler, Toynbee ve Sorokin gibi isimler ilerlemeci tarih anlayışına yönelttikleri eleştirileri ile bilinirler. Döngüselci bir tarih yaklaşımına sahiplerdir.

Eğitim ile toplumsal değişme arasındaki ilişkileri inceleyen dört temel görüşten biri olan ve eğitimi toplumsal değişmeyi sağlayan en önemli kurum olarak gören yeniden oluşumcu ve modernist görüşün temsilcileri Count, Inkeles, Smith, Schultz, Harbison ve Myers olarak sıralanabilir. Doğru yanıt B’dir.

Descartes, Fransa'daki aydınlanma düşünürlerinden biridir.

Steward yeni-evrimciliğin önemli isimleri olan Marvin Harris, Eric Wolf, Marshall Sahlins ve Gordon Childe’ı oldukça etkilemiştir.

Weber, genelde toplumu ve özelde modern kapitalist toplumları anlamak için sosyal sınıfların yanı sıra statü grupları ve güç gruplarına odaklanmanın önemini vurgular, ayrıca toplumu anlamanın önemli iki ekseninin tabakalaşma ve meşru düzen olduğunu düşünür. Bu bağlamda tarihi bir anlamda geleneksel otoriteden karizmatik ve daha sonra rasyonel-hukukî otoriteye geçiş olarak yorumlar.

Arnold Joseph Toynbee’ye göre bir medeniyet ömrünü tamamlamadan önce gelişme çağı, kargaşa zamanı, evrensel devlet süreci ve parçalanma devresi olmak üzere dört temel aşamadan geçmektedir. Ancak Toynbee’ye göre tüm uygarlıklar nihayetinde yok olmazlar. Hatalarından ders alan ve diğer kültürlerden çözümleri ödünç alan uygarlıklar yeniden yükseliş dönemine girebilir. Dolayısıyla yükseliş her uygarlığın geçirdiği bir aşama değildir. Doğru cevap E seçeneğidir.

Modern medeniyet ve toplum fikrinin ana
kaynaklarından birisi olan ilerlemecilik ondokuzuncu yüzyılın tamamını kapsayan bir fikri çerçeve oluşturmuştur. Bu anlamda ilerleme fikri bir
tarihsel mesele olmaktan çıkarak geleceğe yönelik
ütopyacı bir vizyonun bir nişanesi olarak görülmüştür.