Aşağıdaki yerlerden alınan toprak örnekleri, arazinin genel özelliklerini yansıtmayacak ve yanlış yorumlara yol açabilecektir.

• Hayvanların yattığı yerler,
• Harman yerleri, anızın veya yabancı otların biriktirildiği, yakıldığı yerler,
• Arazide tohum, gübre, ilaç vb depolanan, doldurulup boşaltılan yerler,
• Çukur ve tümsekler, böyle yerlerde gerekirse ayrı örnekleme yapılır.
• Yol kıyıları, tarla sınırları, demiryolu kıyıları, su kıyıları, bina yakınları, ormanlar ve meyve bahçeleri dışında ağaç altları. Her biri için güvenilir uzaklık 10 metredir.

Tohum yatağı, tohumun çimlenebileceği ve sürgünün köklerini geliştirebileceği fiziksel özellikleri taşıyan üst toprak katmanıdır.

Tane büyüklüklerinin yüzde oranlarını bulmak için, eleme ve hidrometre yöntemlerinin karışımı kullanılmakta olup, bu yöntemlere topluca mekanik analiz
denir.Doğru cevap ''E'' şıkkıdır.

Pedlerin şekli düzgün olmamakla birlikte, boyutları yaklaşık olarak birbirine eşittir, geometrik küpe benzer. Birikme horizonlarında bulunur. Ancak sık rastlanan bir yapı türü değildir.

Ahır gübresi büyükbaş ve küçükbaş hayvanlar ile, kümes hayvanlarının katı ve
sıvı dışkılarına yataklıklarıyla birlikte verilen addır. Çiftlik gübresi terimi ise ahırdaki bu organik gübrelerin yanı sıra mutfak artıkları, dökülen yapraklar, işletme sırasında açığa çıkan posa ve kabuklar gibi diğer organik ürünleri de kapsar, daha geniş bir kavramdır. Buna göre doğru cevap A'dır.

Toprak yorgunluğun nedenleri dört başlık altında toplanabilir. Bunlar sırasıyla;

Besin Maddesi Eksikliği veya Dengesizliği

Fitopatolojik Nedenler (Geçici Yorgunluk)

Biyolojik Dengenin Bozulması

Toksin (Bitki Zehiri) Birikmesi

Doğru cevap E'dir.

Yeterince verimli olmadığı düşünülen bir toprakta yağış, sıcaklık, rüzgâr gibi iklim koşulları yönünden sorun yoksa aşağıdaki ipuçlarından yararlanılarak, sorunun niteliği belirlenebilir.
• Su yolları,
• Oyuntular,
• Sert zeminler ve sert katmanlar,
• Bitki kümelerinin veya eğimli arazilerdeki ağaçların, parmaklıkların veya diğer engellerin çevresinde biriken topraklar,
• Düşük eğimli arazilerde görülen toprak birikmeleri,
• Açığa çıkmış kökler veya ana materyal,
• Kısa süreli sağanaklarla oluşan bulanık su veya çamur akıntıları,
• Akarsularda ve durgun sularda gözlenen sediment birikimi,
• Toz fırtınaları ve bulutları, toprak yüzeyinde kumlu katman görülmesi,
• Killi topraklarda birbirine paralel oyuntular veya kumların üzerinde dalgalar,
• Çıplak ve bitkisiz benekler,
• Suda dağılan toprak tanesi kümeleri,
• Elverişsiz pH değeri,
• Bitkilerde gözlenen besin eksikliği veya zehirlilik belirtileri,
• Azalan verimler,
• Bitki türlerindeki değişimler,
• Pulluk tabanı,
• Sınırlanan kök derinliği,
• Gübrelemeye yeterince karşılık alınamaması,
• Yapı bozulması ve sıkışma,
• Organik maddenin azalması ve toprak renginin daha açık olması,
• Sertleşme, kabuk bağlama ve yüzey akışı olaylarının artması,
• Toprağın normalden hızlı kuruması,
• Solucan, karınca vb toprak canlılarının sayılarının azalması, gözlenmesi gereken toprak özellikleri olarak özetlenebilir.

İyi bir tohum yatağı köklerin ilerlemesine engel olmamalıdır.

Humus, toprağa özgü, koyu renkli, ipliksi, suda çözünmeyen
ve uzun ömürlü organik bileşikler topluluğudur.

Toprakta organik maddenin etkileri, aşağıdaki gibi sıralanabilir:
• Toprak rengini koyulaştırması,
• Toprağın yapısını geliştirmesi,
• Su tutma ve su geçirgenliği yeteneğini artırması,
• Plâstikliği azaltması, esnekliği artırması,
• Katyon değişim kapasitesini büyük oranda artırması, toprağa anyon değişim yeteneği katması,
• Bitki besin elementlerini değişebilir formda veya kendi bünyesinde tutabilmesi, bitkilerin bunlardan yararlanabilmesi,
• Asit kökleri dolayısıyla, kimi elementleri minerallerden çözüp, bitkilere
sunması,
• Organik maddenin toprakta mikroorganizmalar, solucanlar vb canlılar için
başlıca besin kaynağı olması, onun toprak oluşumuna ve verimliliğine dolaylı etki yapar.

Alt toprakta:
Üst toprak bir kürekle alınıp, kenara konduğunda, aşağıdaki belirtiler gözlenir:
• İşleme derinliğinin altında sert bölüm (ancak nemli toprak sıkışmış olsa da
yumuşak kalabilir),
• Parçalanmaya çalışıldığında sert keseklerin oluşması,
• Toprakta belirgin bir yapının yokluğu,
• Yapı öğelerinin düz, donuk görünüşü,
• Eğri-büğrü kök sistemleri
toprakta sıkışma sorununun olduğunu gösteren belirtilerdir.

Toprak tanelerinin çeşitli çimento maddeleriyle bir araya gelmesiyle oluşan kümelere agregat, gözle görülebilen büyük agregatlara da ped denir.

Aktinomiset adı verilen mikroorganizma grubu başta olmak üzere çeşitli mikroplar, bir arada bulunan toprak tanelerini file gibi saran ve hif adı verilen uzantılarıyla, agregatlaşma sürecinin işlemesini kolaylaştırır.

Oluşan agregatlar da iri taneli organik çubuklar, hayvansal zamksı salgılar vb gibi çeşitli yollarla birbirine yapışıp daha büyük kümeleşme gösterirse, bu yapıya furda yapı denir.

Levhalı Yapı: Kalınlığı az, yatay boyutları fazla olan kümeleşme biçimidir.

Tarımda üst üste aynı bitkinin ekilmesi, bilinen en basit, bir o kadar da yanlış bir uygulamadır. Tek yönlü tarım adı verilen bu uygulamayla hastalık ve zararların artması, bitki besin elementi döngüsünün sınırlanması, gaz halinde bitki besin elementleri kaybı, bitki tür ve çeşitlerinin azalması ve değişmesi, erozyon artışı gibi çok sayıda sorunla karşılaşılır. Tarımcı, olanaklar elverdiğince ekim nöbeti adı verilen dönüşümlü ürünleri seçmeli, hatta olabildiğince aynı familyanın bitkilerini üst üste yetiştirmekten de kaçınılmalıdır. Bu durum Tek yönü tarım ya da Mono Kültür olarak adlandırılır.

Toprakta organik maddenin etkileri, aşağıdaki gibi sıralanabilir:

• Toprak rengini koyulaştırması,
• Toprağın yapısını geliştirmesi,
• Su tutma ve su geçirgenliği yeteneğini artırması,
• Plâstikliği azaltması, esnekliği artırması,
• Katyon değişim kapasitesini büyük oranda artırması, toprağa anyon değişim yeteneği katması
• Bitki besin elementlerini değişebilir formda veya kendi bünyesinde tutabilmesi, bitkilerin bunlardan yararlanabilmesi,
• Asit kökleri dolayısıyla, kimi elementleri minerallerden çözüp, bitkilere sunması
• Organik maddenin toprakta mikroorganizmalar, solucanlar vb canlılar için başlıca besin kaynağı olması, onun toprak oluşumuna ve verimliliğine dolaylı etki yapar.

İyi bir tohum yatağı:

- Suyun toprağa girişine ve yeterli yarayışlı suyun tutulmasına izin vermelidir.
- Yeterince havalanmalı, toprak havasıyla atmosferin gaz alışverişine olanak sağlamalıdır.
- Köklerin ilerlemesine engel olmamalıdır.
- Erozyona dirençli, sağlam, yüksek oranda agregat içermelidir.
- Yüzeydeki organik artıklar toprağa yeterince karışmış olmalıdır.
- Tohumla toprak arasında yeterli dokunma yüzeyi bulunmalıdır.
- Tekdüze ve dolgun çıkış sağlayabilmelidir.

Volkan püskürmesi, depremler, yer kabuğunun sıkışma, kıvrılma ve bükülmeleri gibi iç etmenler, dağları ve tepeleri, çukurları, vadileri oluşturur, yani yüzey şekillerinin kıvrımlılığını artırırlar.

Toprak oluşturan fiziksel olaylar, büzülme-genleşme, donma-çözünme ve mekanik aşındırmalardır. Dolayısıyla, B seçeneği dışında ifade edilen olaylar toprak oluşumu açısından önemli kimyasal olaylardır. Doğru cevap B’dir.

Egemen rüzgâr geliş yönlerine sık, uzun boylu bitkilerle veya mekanik duvarlar örerek set çekmek.

Açelya hafif asit ortamı seven bitkilerden biridir.

Alüvyalların başlıca özellikleri,

• Uzaklardan taşınıp geldikleri için, çoğu zaman altlarındaki jeolojik oluşumlara benzememeleri,

• Sonradan bir jeolojik hareket olmadıkça düz alanlara yayılmaları,

• Suyun durulması sırasında ortaya çıkan tabakalı çökelme ve

• İri tanelerin yok denecek kadar az olmasıdır.