Teklif eğrileri F.Y. Edgeworth ve A. Marshall tarafından geliştirilmiştir. Bu yüzden Marshall-Edgeworth teklif eğrileri veya Marshall eğrileri olarak da bilinirler. Teklif eğrisi, bir ülkenin ithal ettiği mal miktarları birer birim artırılırken, ithal ettiği her birime karşılık kendi malından teklif edeceği mal miktarlarını gösterir. Bir teklif eğrisi hem ihraç malı arzını hem de ithal malı talebini gösterir.

Posner (1961)’in geliştirdiği teoriye ilişkin varsayımlar ise şöyledir:
• Teknoloji, dış ticareti belirleyen en önemli faktördür.
• Üretim fonksiyonu, ülkeler arasında farklıdır.
• Faktör donatımı ticareti değil, ticaret faktör donatımını belirler.
• Emek faktörü homojen değildir.
• Faktörler ülkeler arasında mobildir (hareketlidir).
• Beşerî sermaye (iş gücüne yapılan yatırım) dış ticarete konu olan malları belirlemektedir.
• Karşılaştırmalı üstünlüğe ülkeler değil, ülkelerin sanayileri sahiptir.
• Teknik bilgi kolayca elde edilememektedir.
• Teknolojik yenilik açısından taklit ve talep gecikmeleri önemli belirleyicilerdir. Ayrıca, teknolojik yeniliği ilk yapan üretici, söz konusu teknolojinin diğer ülke üreticilerinde olmaması nedeniyle yeni malların üretiminde tekel konumuna sahiptir.

Gümrük Birliği, bir diğer ekonomik birleşme şeklidir. Gümrük Birliği’nde birlik içinde yer alan ülkeler kendi aralarında malların serbest dolaşımını sağlarken, mal ticaretinde üçüncü ülkelere karşı ortak gümrük tarifesi (OGT) uygulamaktadırlar.

Rybczynski Teoremi, 1955 yılında T.M. Rybczynski tarafından ortaya atılmıştır. Teoreme göre, emek ve sermaye faktörlerinden birinin arzı artarken diğerinin arzı sabit kalıyorsa arzı artan faktörü yoğun olarak kullanan üretim dallarında üretim mutlak olarak artar, arzı sabit kalan üretim faktörünün kullanıldığı üretim dalında ise üretim azalır.

Olumlu Üretim Etkisi (Ticaret Yaratıcı Etki): Viner (1950)’ın ifade ettiği ticaret yaratıcı etki (olumlu üretim etkisi), iki veya daha fazla sayıda ülke arasında gümrük birliğinin kurulması sonucunda, herhan­gi bir malın üretiminin nispi (göreceli) olarak düşük maliyetli üretim yapan birlik ülkesine kaymasıdır. Viner (1950)’a göre gümrük birliği sonucu ticaret yaratıcı etki oluşuyorsa, birliğe üye ülkelerden en az birinin refah seviyesi yükselecektir. Bu ise dünya refahını artıracaktır.

Stolper-Samuelson Gelir Dağılımı Teoremi, Wolfgang F. Stolper ve Paul A. Samuelson tarafından 1941-1948 yıllarında ortaya atılmıştır. Teoreme göre, serbest dış ticaret ülkede bol olan üretim faktörünün gelirini yükseltirken, kıt olan üretim faktörünün gelirini düşürür.

Günümüzde ekonomik birleşmenin (entegrasyonun) en başarılı örneği Avrupa Birliği (AB)’dir. Avrupa Ekonomik Topluluğu’ndan (AET) AB’ye kadar geçen süreç ne kadar başarılı olsa da AB üyesi bazı ülkeler (İngiltere gibi) bütünleşmenin derinleşmesine mesafeli durmuşlardır. İngiltere Euro (Avro) Bölgesi’nin dışında kalarak bütünleşmenin ekonomik ve parasal birliğine kısmen katılmıştır.

Klasik dış ticaret teorisine göre bir ülke her iki malın üretiminde de mutlak üstünlüğe sahipse o zaman mutlak üstünlük yerine karşılaştırmalı üstünlüğe bakılmalıdır.

Kindleberger’e göre ekonomik entegrasyon faktör fiyatlarının eşitlendiği bir süreçtir.

Fizyokratların görüşleri tıp doktoru Quesnay’ın hazırladığı Ekonomik Tablo ile açıklanmaktadır. Fizyokratlar, sadece tarım sektörü ile ilgilenmişlerdir. Fizyokratlara göre dış ticaretten sadece fayda sağlanır, değer sağlanmaz. Fizyokratlara göre, dış ticaret olmaması gereken bir olaydır. Eğer ekonomi dengede ise üretilen mallar ülke içinde tüketilir. İthalat ve ihracata gerek kalmaz. Fizyokratlara göre, dış ticaretin serbest olması Tanrı’nın buyruğudur. Fizyokratlar, çok fazla kilisenin ve dinin etkisi altında kalmışlardır. Fizyokratlara göre dış ticaret bilançosunun sürekli fazla vermesi imkânsızdır. Dış ticaret, malların uluslararasında değiş tokuşudur. Alınan mal karşılığında eş değerde mal verilmektedir.

David Ricardo’nun Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisi ülkeler arasındaki emek verimliliği farklarının nedenlerinin ortaya konulamamasından ötürü eleştiri almıştır. Bir mal, aynı miktarda emek harcandığında, iki ülkede farklı miktarlarda üretilmekteydi. Bunun nedeni olarak, iki ülke arasındaki emek verimliliğindeki farklılıklar gösterilmekteydi. Ancak teoride ülkeler arasında emek verimliliğinin neden farklı olduğu açıklanamamıştı.

Yetişkin iş gücü Teorisi, Faktör Donatımı Teorisi ile önemli bir benzerliğe sahiptir. Üretiminde yoğun olarak nitelikli (yetişkin) iş gücünün kullanıldığı mallar sermaye yoğun mallardır. Nitelikli iş gücünün olduğu ülkeler sermaye yoğun mallarda uzmanlaşırken diğer ülkelerde emek yoğun mallarda uzmanlaşmaktadırlar. Yetişkin iş gücü Teorisi, H-O Faktör Donatımı Teorisi’nin farklı bir yorumu olduğundan, bu teoriye “Neo-Faktör Donatımı Teorisi” de denmektedir.

Ürün dönemleri teorisine göre, yeni ürünlerin ortaya çıkışı daha çok enformasyon ve bilgi düzeyinin yüksek olduğu ABD gibi sanayileşmiş ülkelerde yoğun bir şekilde görülmektedir. Ayrıca bu modelde, ürün gelişim süreci; yeni ürün, olgun ürün ve standart ürün olmak üzere üç aşamada ele alınmıştır.

A, B, C ve D şıkkında verilen bilgiler merkantlislere göre açıklamalardır. 

●Gümrük Birliği’nde birlik içinde yer alan ülkeler kendi aralarında malların serbest dolaşımını sağlarken, mal ticaretinde üçüncü ülkelere karşı ortak gümrük tarifesi (OGT) uygulamaktadırlar. ●Gümrük birliğindeki mevcut yapıya ek olarak emek, sermaye ve girişimci (müteşebbis) gibi üretim faktörlerinin birliğe (ortak pazara) üye ülkeler arasında serbestçe dolaştığı ekonomik bütünleşme şekline Ortak Pazar (Common Market) adı verilir.

Doğrudan yabancı sermaye yatırımlarındaki artışa bağlı olarak dış ticaretin yönünde meydana gelen değişiklikler, yeni sanayi örgütlenmesi, ülkelerin aynı ürünü hem ihraç hem de ithal etmesi (endüstri-içi ticaretin yaygınlaşması), ölçek ekonomilerinin varlığı ve eksik rekabet şartları yeni dış ticaret teorilerinin geliştirilmesini zorunlu hale getirmiştir.

“Dış ticaretin kazançlarından her üretim kesimi aynı şekilde olumlu etkilenir mi?” sorusuna Stolper ve Samuelson açıklık getirmiştir. Serbest ticaret, ülke içinde bol olan ve ihraç endüstrilerinde yoğun olarak kullanılan üretim faktörü sahiplerinin lehinedir. Çünkü ülke dış ticarete açıldıktan sonra, kendisinin zengin olarak sahip olduğu üretim faktörünü yoğun olarak kullanan üretim dallarında uzmanlaşacaktır. Serbest ticaretin tam tersi korumacılıktır. Dış ticarete konulan ithalat yasakları, ithalat ve ihracat kotaları, gümrük tarifeleri vb. kısıtlamalar korumacılığın araçlarıdır. Korumacılık yapılması ülkede bol olan faktörün aleyhine, kıt olan faktörün lehinedir. Çünkü ithal mallarına gümrük vergisi konulduğunda, ithal mallarının iç piyasadaki satış fiyatları gümrük tarifesi kadar yükselir. Doğru