Verimliliğin bir kültür hâlinde toplumun bütününe yayılabilmesi için aşağıdaki ilkelerin hem aile hayatında hem de toplumsal ve ekonomik hayatta karşılık bulması gerekmektedir.
• Doğru işi yapmak (doğruluk ilkesi)
• Yapabileceğinin en çoğunu ve en kalitelisini yapmak (iyilik ilkesi)
• Yapılanın toplumsal yararını sorgulamak (toplumsallık ilkesi)
• Sonucun toplumsal maliyetini çıkarmak (toplumsal maliyet ilkesi)
• Kendini, toplumu, ülkeyi, dünyayı ve doğayı tanımak (bilmek ilkesi)
• Mevcut potansiyel kaynakları tanımak, tanımlamak (farkında olmak ilkesi)
• Kaynakları doğru kullanmak (teknik olmak ilkesi)
• Kaynakları tam kullanmak (ziyan ve israf etmemek ilkesi)
• Kaynakları zamanında ve yerinde kullanmak (uygunluk ilkesi)
• Kaynakları gerektiği kadar kullanmak (ekonomiklik ilkesi)
• Her kaynağın fayda- maliyet analizini yapmak (analitik olmak ilkesi)
• Girdi seçimini doğru yapmak (en uygun bileşim ilkesi)
Verimlilik kavramının geçtiği yerlerde sıklıkla iki kavramda göze çarpar. Bunlar etkililik ve etkinlik kavramlarıdır. Verimlikle birlikte kullanılan çeşitli kavramları öğrenmek,
verimliliği daha iyi anlamamıza yardımcı olacaktır

İş yeri koşullarının çalışanlara uygun hâle getirilmesi konusunda ilk çalışmaları başlatan Robert Owen olmuştur. Endüstri devrimi’nin İngiltere’de yarattığı olumsuz çalışma koşullarına karşı, kendi işletmelerinde çalışanlarına sunduğu insancıl çalışma koşullarının daha verimli sonuçlar verdiğini, böylece çalışanların iş başarısının arttığını kanıtlamıştır. Örneğin, bir otomobil sanayindeki montaj hattı ile unlu gıdalar sanayinde pişirme fırınının bulunduğu yerlerin fiziki şartları birbirinden farklıdır. Bir döküm atölyesi ile bir bilgisayar merkezi, bir boya atölyesi ile dikiş atölyesi farklı şekillerde fiziki şartlara sahiptir. Bu sonuca göre şartların uygunluğunun, yetenek ve gücün etkili kullanılmasıyla ilişkili olduğu anlaşılmıştır.

Kuru ve temiz bir hava içerisinde 

toz bulunmaktadır. İnsan sağlığı açısından izin verilen maksimum değeri ise 

olarak belirtilmiştir. Buna göre Doğru Cevap E seçeneğidir.

Sinirsel yorgunluk: Psikomotor fonksiyonların tek yönlü zorlanmasından kaynaklanan yorgunluk şeklinde tanımlanmaktadır.

Toplam faktör verimliliğinin parasal olarak hesaplanabildiği parasal verimlilik ölçülerinde çıktı ve girdiler toplamının her zaman aynı fiziksel birimle ölçülememesi dezavantajı bulunmazken; karşılaştırma yapabilmek için fiyatlar üzerindeki enflasyon etkisinin ortadan kaldırılması gerekliliği göz önünde bulundurulmalıdır.

İş gücü verimliliğinde en önemli unsur insandır. Bu nedenle bir işletmede çalışanın motivasyonu buna bağlı olarak da çalışanın işletmeye katkısı azalırsa verimlilik büyük oranda etkilenecektir. Bu nedenle iş gücü verimliliğini etkileyen faktörleri bilmek ve dikkat etmek gerekir. Bu faktörler; örgütün işleyişi ile ilgili faktörler, psiko - sosyal faktörler, fizyolojik faktörler ve çalışma koşullarıdır. İklimsel koşullar ise direkt etken değildir.

Önceki çalışmalardaki sonuçların karşılaştırılması VZA'nın amaçlarından biridir.

İngiltere’de Derek Pugh başkanlığındaki bir grup bilim adamı tarafından yürütülen araştırmada örgüt yapısı ile teknoloji arasındaki ilişkiler ele alınmıştır. Aston grubuna göre örgüt yapıları; örgütün amaç, kaynak, teknoloji, çevre ve sahiplik durumu gibi faktörler tarafından etkilenmektedir.

İşçilerin veya işverenlerin çalışma ilişkilerini, ortak ekonomik ve sosyal hak ve menfaatlerini korumak ve geliştirmek amacıyla faaliyet gösteren tüzel kişiliğe sahip kuruluşlara “sendika” denilmektedir.

Hem çıktı hem de girdi için fiziki birimlerin kullanıldığı fiziksel verimlilik ölçüleri, en basit verimlilik oranlarıdır.

Örgütün misyon ve stratejisinin fiziksel ölçüler hâline dönüştürülerek ifade edilmesidir. Balanced scorecard yöntemi; örgütün bütününü inceleme imkânı vermekte, örgütün geleceği hakkında uzun vadeli bakışı, bilgi birikimini ve işletmenin gelecek stratejilerine yön verilebilmesini sağlamaktadır.

Bir işletmede 8 saat çalışan bir işçi çalışma süresinin %40-50’sini dinlenme, yeme, içme, sohbet etme, telefonla görüşme gibi kişisel işlere ayırıyorsa burada çalışma saatlerinin verimli kullanıldığını söylemek imkânsızdır. Uluslararası literatürde 8 saatlik vardiya için tanımlanan Gold Standard %20 olmakla birlikte %15-25 oranı normal kabul edilmektedir.

Düşük olarak planlanan işletme kapasitesi ise her ne kadar verimli çalışırsa çalışsın piyasanın talebine yetişemeyeceğinden pazar paylarını kaybetme riskini doğuracaktır. Bu nedenle birim üretim maliyetinin en düşük düzeyde tutulduğu bir işletme büyüklüğü planlamak gerekmektedir ki bu büyüklüğe kıvamlı büyüklük adı verilir.

Ergonomi son yıllarda olağan dışı derecede genişletilmiş ve boyutları tam bir açıklık kazanamamıştır. Bazı kaynaklarda ergonominin “makroergonomi” ve “mikroergonomi” olmak üzere ikiye ayrılmış olduğu görülmektedir. Sosyal
bilimci ve endüstri mühendislerinin iş akışının sistematik düzenlenmesi (iş organizasyonu) iş etüdü, zaman etüdü, iş değerlendirme, personel yönetimi vb. çalışmalar makroergonomi içerisinde gerçekleştirilen çalışmalara örnek olarak verilebilir. Mikroergonominin konularını ise endüstri ve makine, iş, çevre koşulları ve insan-makine etkileşiminin analizi oluşturmaktadır.

Seçeneklerde verilen türlerin ilk dördü seçilen ortağa göre, stratejik benchmarking ise odaklanılan noktaya göre örnek edinmeyi açıklamaktadır. Diğer seçenekler seçilen ortağa göre değerlendirilmektedir.

Bir organizasyonu karakterize eden yapısal ve davranışsal unsurlarla teknoloji arasındaki ilişki Joan Woodward tarafından araştırılmıştır. 1950’lerde İngiltere’de South Essex’de yapılan araştırma, organizasyon ile teknoloji ilişkileri konusunda önemli bir adım teşkil etmiştir. Woodward araştırmasından sonra bu alandaki çalışmalar artmaya başlamıştır. James Thomson 1967’de bu konuda kuramsal katkı sağlayan Örgütler Çalışırken adlı kitabını yayımlamıştır.

Ekonomiklik: İşletme faaliyetleri sonucunda elde edilen gelir ile söz konusu gelirin elde edilebilmesi için katlanılan üretim faktörlerinin parasal ifadesiyle ortaya çıkan maliyetlerin oransal sonucudur.

Peters ve Waterman’ın “Mükemmeli Arayış” isimli çalışmalarında işletmeleri başarıya götüren temel kültürel değerleri sekiz maddede toplamışlardır. Bu sekiz temel madde şu şekildedir; (1) eylemden yana olmak, (2) müşteriye yakınlık, (3) özerklik ve girişimciliği destekleme, (4) insanlar aracılığıyla verimlilik, (5) işin içinde olmak ve değerlerle yönlenmek, (6) en iyi bildiği işi yapmak, (7) yalın biçim, az kurmay ve (8) gevşek ve sıkı özelliklerin birlikte bulunmasıdır. Sıralanan bu sekiz maddede görüldüğü gibi işletmeler müşterilere mesafeli değil, tam aksine yakın olmalıdır.

Kalitenin boyutları arasında performans, özellikler, güvenirlilik, uygunluk, dayanıklılık, hizmet görme yeteneği, estetik ve algılanan kalite var. Bu boyutlar arasında rahatlık yoktur.

Çalışma süresi, işçinin sorumluluklarını yerine getirebilmesi için gerekli olan süredir. Bu süre her işletmede aynı değildir. İşin mahiyetine, yönetici uygulamalarına, teknolojik gelişmeler ve iş gücüne bağlı olarak farklılık gösterir. Bu bağlamda, gelir dağılımı çalışma süresini etkileyen faktörler arasında yer almaz.