Ülkemizde en yoğun faliyet alanına ve işlevselliğe sahip olan sivil toplum örgütlerinin başında vakıflar gelmektedir. Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün kayıtlarına göre, günümüzde Türkiye’deki vakıf sayısı 4494’dir. Bu rakam, sosyal yardımlaşma ve çevre alanlarındaki vakıflarla, yeni kurulan vakıfları da içermektedir (TÜSEV, 2006: 53).

Sömürgecilik, emperyalizm, savaş, ulus-devletlerin oluşumu ve sanayileşme göç çağının birinci aşamasını ortaya çıkarırken II. Dünya Savaşı ve küreselleşmenin
hız kazanmasıyla göç çağının ikinci aşamasına geçilmiştir

Türkiye’de sivil toplum, gönüllülük kavramı ile birlikte gelişmiştir.

İnternet 1995 yılından itibaren daha kitlesel düzeyde kullanılmaya başlayan bir ağ haline gelmiştir.

Modern eğitimin tarihi de bir anlamda eğitim üzerinde egemenlik kurma mücadelesi olarak görülebilir. Örneğin 19. yüzyıl İngilteresi’nde olduğu gibi kimi zaman eğitim, açık bir şekilde yönetici ve orta sınıfların çıkarlarını güden bir eğitim sisteminin büyük ölçüde istilası altındadır. Toplumsal hareketlerin modern yaşamın ve endüstrileşmenin ortaya çıkardığı sorunlara karşılık olarak gelişimine benzer biçimde, eğitim alanındaki egemenlik mücadelesinin yarattığı sorunlar farklı tepkilerin gelişmesine yol açmıştır. Radikal eğitim anlayışı buna örnek olarak verilebilir. Zorunlu, genel ve yaygın bir okul eğitimi talebi ile toplumsal hareketler ortaya çıkarken zorunlu ve resmî eğitime karşı çıkan alternatif yaklaşımlar da gözlenmiştir. Bu durum, 19. ve 20.yy’da devlet tarafından verilen kitlesel zorunlu okul eğitiminin ortaya çıkmasının yanı sıra bu gelişmeye tepki olarak radikal eğitim yaklaşımın ortaya çıkmasında da önemli rol oynamıştır. William Godwin ve Francisko Ferrer ve Ivan Illich gibi radikal eğitimciler siyasal ve toplumsal sistemin buyrukları karşısında itaatkâr ve otoriter olmayan bireyler yaratacak bir eğitim sürecini savunmuşlardır. Bu noktada eğitime ilişkin talepler ve bu taleplere dayalı toplumsal girişimler aynı dönemde gelişen toplumsal hareketlere de kaynaklık etmiştir.

Loand (1996) ise başka bir açıdan toplumsal hareketlerin tanımlayıcı dört temel elementini belirlemiştir

Öznel Kimlik: Bireyin kendine ilişkin algısına dayalı tanımladığı kimlik. 

Toplumsal hareketler kendilerini çevreleyen toplumdaki derin ve köklü değişimlerin sonucu olarak modern yaşamın artırdığı rasyonelleşmeye tepki olarak ortaya çıkmıştır .

1971’de ortaya çıkan San Fransisko Kadınlar Hareketi, cinsiyetçiliği ve Ortodoks eğitim yöntemlerini aşmayı hedeflemiş, kadınların ezilmelerine ve sömürülmelerine karşı kendi okullarını açmaya karar vermiştir.

Çevre hareketine yöneltilen önemli eleştirilerden biri, 1970’li ve 80’li yıllarda sahip olduğu ekonomik ve siyasal düzen karşıtı eleştirel kimliğini ve dilini yitirerek sisteme uyum göstermiş olduğudur. Sistemi, dışında kalarak değiştirme idealinin yerini içinde yer alarak düzeltme anlayışının aldığı belirtilmektedir. Modern kitlesel doğa koruma örgütleri hiyerarşik, bürokratik kurumsal yapıları içinde profesyonel baskı grupları gibi çalışmaktadır. Gönüllülerin yerini profesyonel çalışanlar almıştır. Modern kitlesel çevre örgütlerindeki kurumsal­laşma üç yönde gerçekleşmiştir.  Her şeyden önce üye sayılarının ve gelirle­rinin artması bu gruplarda örgütsel büyümeye yol açmıştır. Örgütsel büyümenin sonuçlarından biri kendi içinde ku­rumsallaşma olmuştur. Büyüyen örgütlerin üyele­riyle bağları zayıflamış ve temsili nitelikleri zayıfla­mıştır. Bürokratik bir yapıya bürünen örgütlerin karar alma süreçleri ve iç işleyişleri demokratik olmaktan uzaktır. İkinci sonuç da örgütün dışarıy­la ilişkilerindeki kurumsallaşmadır. Bunun başlıca görünümü ise doğrudan eylem gibi geleneksel ol­mayan etkinlik ve eylemlerin yerini giderek daha fazla lobi gibi geleneksel uzlaşmacı eylemlerin al­masıdır. Fakat  kurumsallaşma çevre örgütlerinin etkilerinin azaldığı anlamına da gelmemektedir.

Mersin Akkuyu’da nükleer güç santrali kurulması kararı verilmesinin ardından 1977-79 döneminde daha çok yöre halkının öncülüğünde gelişen “nükleere hayır” kampanyası, 1992’de santralin yeniden gündeme gelmesiyle yerel halkın, ekolojik grupların, meslek örgütlerinin içinde olduğu, Greenpeace gibi uluslararası çevre örgütlerinin destek verdiği nükleer karşıtı harekete dönüşmüştür.

Türkiye' de Sivil Toplum Örgütleri ile ilgili A, B, C, D şıklarının hepsi doğrudur. 

Göçmen hakları ve göç yasası protestosu için yürüyüş: ABD’nin Latin Amerika’ya yaptığı ekonomik ve siyasi müdaheleler ABD’ye göçü tetikleyici yönde bir rol oynamıştır. Latin Amerikalı göçmenler ağırlıklı olarak Kaliforniya, Teksas, Arizona ve New Mexico eyaletlerinde yerleşmiş ve buralarda yoğun göçmen dayanışma ağlarının kurulmasına öncülük etmişlerdir. Aile ve hemşehrilik bağları üzerinden örgütlenen dernekler göçmenlerin toplumsal hayatında ve varoluş stratejilerinde önemli roller oynamaktadırlar.Doğru cevap B'dir.

Hemşehri dernekleri maddi kaynakların toplanmasında ve göçmen örgütlerinin deneyim, bilgi ve insan gücünden faydalanarak toplumsal eylemlerin örgütlenmesinde önemli roller oynarlar.

Bu anlamda radikal medya diye tabir edilen kitle iletişim oluşumları muhalif ideolojinin savunduğu değerleri demokratik bir biçimde anlatabildiği ve ezilenlerin sesini duyurmalarına katkıda bulunan bir mecralar bütünüdür

Entosantrik yaklaşım, bir olayın ya da olgunun başka toplumlardaki yapılanma ya da uygulanma biçiminin, kendi toplumdakinden daha geri olduğunu varsaymak anlamında kullanılır.

Toplumsal hareketlerin tarihsel olarak sadece Batı toplumlarındaki sosyoekonomik değişimlerle açıklanmaya çalışılması genel bir yaklaşım olarak gözlenmektedir. Gerçekte 20. yüzyıl öncesindeki küresel toplumsal hareketlere ilişkin dünya tarihi çalışmaları oldukça eksiktir ve bu durum küreselleşen kapitalizme karşı gelişmiş hareketlerin tam olarak çözümlenmesini zorlaştırmaktadır. Türkdoğan’a göre Osmanlı toplum yapısı sistemli bir biçimde toplumsal hareketler kapsamında incelenmemiştir. Örneğin Celali isyanları, toplumsal tabanını köylülerin oluşturduğu bir toplumsal hareket olarak değerlendirilebilir.

Weber’in bakış açısına göre Marks üretimi vurgularken grup özdeşleşmesinin ve toplumsal davranışların diğer temellerini göz ardı etmiştir. Weber kolektif davranışın grup özdeşleşmesinin üç özgün kaynağından temellendiğini öne sürer; sınıf, statü ve parti.

Derin ekoloji kavramı ilk kez Norveçli felsefeci Arne Naess tarafından kullanılmıştır. Derin ekoloji insan doğa ilişkisini derinlemesine sorgular ve temelden değiştirilmesi gereğine inanır.