Projeler, tek kullanımlı planlara en iyi örnek oluşturur.

Örgütleme ile bir işletmenin amaçlarını gerçekleştirmek için gerekli faaliyetleri personeli bulma, kadrolama ve personelin görevlerini yerine getirmelerinin gerçekleştirilmesi başarının temel faktörüdür. Planlama fonksiyonunun tamamlanmasından sonra işletmenin yapacağı en önemli iş temel aşamalar dikkate alınarak harekete geçmesidir.

Uygulama, planda yer alan adımların hayata geçirilmesi sürecidir. Örgüt düşünme işlevinden yapma işlevine geçer. Plan, hangi adımların alınacağı ve bunların nasıl uygulanacağını tanımlar. Özellikle planda, her adımda hangi kararlar alınacağı ve bu kararlar alınırken hangi bilgilerin kullanılacağı belirlenir.

Örgütleme fonksiyonunda temel olarak yapılacak işler şunları kapsar:
İşlerin tanımını yapmak ve bu tanımlara uyan kişileri işe almak; insanların ve işlerin belirlenmesi sonucunda ana bölümleri belirlemek (finansman, üretim, pazarlama, tedarik, insan kaynakları vb.) bu bölümlerin yatay iletişim imkânları sağlamak için koordinasyon içinde çalışmalarını sağlamak; yeni ekipler kurmak ve proje yönetimi geliştirmek.

Bilimsel Öncesi Dönem

Kolaylık İlkesi: Örgüt yapısında en önemli işlerden birisi ilişkilerin açık bir şekilde belirlenmesi gerekir. Temel ilişkilerde açıklık olmalıdır. Kimin kimden emir alacağı, ast üst ilişkilerinin belirlenmesi şüphe yaratmadan ortaya konması gereklidir. İş tanımları çok iyi yapılmalıdır ayrıca iş akımı çok iyi planlanmalıdır. Şemalara bakıldığında kumanda, kurmay, komite ilişkileri, fonksiyonel ilişkiler görülebilmeli, el kitapları okunduğunda görev, yetki ve sorumluluklar raporlama ile bilgi ve talimat verme ilişkiler açıkça anlaşılabilmelidir.

Müşteri memnuniyet anketiyle, faaliyet sonuçlarına ilişkin veriler elde edilmekte, elde edilen veriler analiz edilmekte ve sonuçlar sürece ilişkin düzeltici tedbirlerin alınabilmesi için ilgili yerlere iletilmektedir. Bu geçmiş odaklı bir denetimdir.

Gelecek odaklı denetim türünde, denetimin amacı herhangi bir sorunun ortaya çıkmadan önce önlenebilmesidir. Faaliyet sonuçlarının beklenmesi ve bu sonuçların standartlarla karşılaştırılması yerine, yöneticiler faaliyetlere ilişkin çeşitli yönetsel kararlar alarak, olası sapmaların önüne geçmeye çalışmaktadırlar. Bu noktada, gelecek odaklı denetim kavramı yerine önleyici denetim kavramının da kullanılabildiği
bilinmelidir.

Yetki kavramına ilişkin üç temel özellik bulunmaktadır. Bunlar;
Yetki örgütsel mevkiden kaynaklanmaktadır.
Yetki astlar tarafından kabul edilmektedir .
Yetki dikey hiyerarşi içinde yayılım göstermektedir.

Doğru cevap A şıkkıdır. Kişiye örgüt tarafından verilmiş olan başkalarının davranışlarını biçimsel ilişkiler çerçevesinde belirleme hakkına yetki denir.

Çapraz ilişkiler ilkesi ile uzun zaman alan basamaksal sistemin katı ilkeleri azaltılır, verim ve zaman tasarrufu sağlanır. Alt basamaktaki bir yönetici kendi sorumluluk ve yetki alanındaki bir konuda başka bir yöneticiden yardım alabilir. Bu ipuçları altında çapraz ilişkiler ilkesinin bir diğer adının kısa devre ilkesi olduğu çıkarımında bulunulabilir.

Monitör ve sözcü haberleşme rolleri arasındayken, arabulucu ve sorun çözücü; karar verici rolleri ise arasındadır. Fakat irtibat sağlayıcı bireylerarası rollerin arasındadır. Bu nedenle  İrtibat sağlayıcı seçeneğinde verilmiştir.

Herhangi bir işletmede etkili bir denetim sisteminin var olmamasına neden olan temel etkenler şu
şekilde sıralanabilir (Bateman ve Snell, 2007, 520);
• Üst Yönetimin Umursamazlığı: Üst düzey yöneticiler denetime gereken önemi vermemekte veya
bu konuda astlarına karşı olumsuz örnek oluşturmaktadır.
• İşletme Politikalarının Belirlenmemiş Olması: İşletmenin faaliyetlerine yön veren temel
beklentiler yazılı bir şekilde ortaya konmamıştır.
• Başarı Standartlarının Belirlenmemiş Olması: İşletme çalışanları ulaşılması gereken hedefler
hakkında bilgi sahibi değildirler.
• İletişim Kanallarının Kapalı Olması: Çalışanlar işletmeye ilişkin olumsuz bilgileri üstleriyle paylaştıkları zaman, işletmedeki geleceklerinin tehlikeye gireceğini düşünmektedirler.
• Düzenli Olarak Değerlendirme Yapılmaması: Yöneticiler, genel ve bireysel başarıları belirli zaman aralıklarında, düzenli olarak denetlememekte ve geribildirimde bulunmamaktadır.
• Bilgi Sistemlerinin Etkili Olmaması: İşletme için oldukça önemli olan çeşitli veriler ya elde edilmemekte ya da ihtiyaç halinde erişilememektedir.
• Etik Olmayan Örgüt Kültürü: İşletmede çalışan bireyler dürüstlüğü önemli bir erdem olarak algılamaktadırlar.

Planlamanın faydaları, örgüttekileri odaklanmayı sağlama, faaliyetleri ve insanları koordine etmeye yardımcı olma ve çalışan ve yöneticileri motive etme olarak sıralanmaktadır. Bu bağlamda koordinasyon ve motivasyon planlamanın yararları arasındadır.

İşletmelerde denetim fonksiyonu temel olarak üç tür denetim yaklaşımıyla yürütülmektedir. Bu yaklaşımlar; bürokratik denetim, piyasa denetimi ve klan denetimidir. Bürokratik denetimde kurallar, düzenlemeler, hiyerarşi ve yetki ilişkileri aracılığıyla durum değerlendirmesi yapılır. Piyasa denetiminde, fiyat mekanizması, ekonomik veriler ve rekabet işletmecilik faaliyetleri üzerinde denetleyici bir güçtür. Klan denetiminde ise, denetim fonksiyonu daha çok gelenekler, değerler, normlar, ortak hedefler temelinde ve karşılıklı güven esasına dayalı olarak yürütülür.

İşletmede çalışanın harekete geçmesini sağlayan unsur, üstün asta emir vermesidir. Burada ilk olarak ele alacağımız konu emir kavramının açıklanmasıdır. Emir, bir örgütte üstlerin astlara bir işi yapmaları veya işi yönlendirmeleri ya da işi durdurmaları için ilettikleri mesajdır. Yöneltme fonksiyonunun yerine getirilmesi için gerekli şartlardan biri daha önce de belirttiğimiz gibi emir vermedir. Emir verme biçimi yöneltmenin başarısını doğrudan etkilemektedir.

Yönetici

Etkin bir iletişim için İletişimin gerçek amacı (iletişim bilgi amaçlı mı, birini harekete geçirmek için mi, yoksa birisinin davranışı mı değiştirilmek isteniyor) belirlenmelidir.

Stratejik planlama, gelecek birkaç yılda, örgütün nasıl büyüyeceği, rekabet edeceği, müşteri isteklerini nasıl karşılayacağı gibi bütün örgütün yön ve amaçları ile ilgilenir.Taktik planlar, stratejik planlara göre daha kısa süreli ve daha dar kapsamlıdır. Eylemsel planlar günlük, haftalık, aylık olarak yapılması gereken işlerle ilgili planlardır. Sürekli planlar; işe alım , kredi kullanımı ve gerekli malzemelerin nerelerden temin edileceği ile ilgili planlardır. Tek kullanımlı planlar, projeler gibi, bir defaya mahsus ihtiyaçtan doğan planlardır.

Stratejik planlama yapan yöneticiler, çevrenin örgütü nasıl etkilediğini anlamalıdırlar. Başka bir ifadeyle, örgüt ile çevre arasındaki ilişkiyi görebilmelidirler. Bu da, kavramsal yeteneği kullanmayı gerektirir.