Dönemin önde gelen isimleri arasında bilimsel yönetimin öncüsü olarak kabul edilen Frederick W. Taylor (1856-1915), Frank Gilbreth (1868-1924), Lillian Gilbreth (1878-1972), Henry Gantt (1861-1919) ve Harrington Emerson (1853-1931

Sistem genel olarak ortak bir amaca ulaşmak üzere karşılıklı bağımlılık ilişkisine sahip parçalardan oluşan bütün olarak tanımlanabilir. Sistem, dış çevreden girdileri alır; bu girdileri işler ve sonuç olarak yine dış çevreye çıktı verir. Sistemin temelde beş unsuru vardır. Bu unsurlar; girdiler, dönüştürme süreci, çıktılar, çevre ve geri bildirim olarak sıralanabilir.

Planlama ufku, bir planın uygulamasının ne kadar süreye yayılacağını ya da bir planın dikkate aldığı zaman süresini ifade eder.

Yönetim sürecinde temel bir işlev olarak planlamanın temel yararlarını gözden geçirdiğimizde; planlamanın örgüte yön ve amaç kazandırdığı, kıt kaynakları farklı faaliyetlere yönlendirdiğini, bütçeleme işlerini yürüttüğünü, kişi ve birimlere sorumluluk atadığını ve örgütü daha iyi kontrol edebilmek için olanak sunduğunu söylemek mümkündür. Oysa uzun bir hazırlık dönemine sahip olması, planlamanın yararı değil, maliyeti olarak düşünülmektedir.

Durumsallık yaklaşımına göre yöneticilerin gerçekleştirdiği uygulamalar, verili bir dizi duruma göre koşulsal ya da durumsal olarak belirlenmektedir. Temelde bu yaklaşım “eğer- ise (if-then)” ilişkisine dayanır. Diğer bir deyişle eğer belirli bir durumsal değişken mevcut ise yönetim o durumsal değişkene göre harekete geçer yaklaşımı bu ilişkiyi tanımlamaktadır. Genel olarak durumsaldık yaklaşımı çeşitli yönetim yaklaşımlarının en yüksek başarı olasılığına sahip olduğu koşulları ve durumları tespit etmeyi amaçlamaktadır.

Örgüt kültürünün özelliklerini aşağıdaki gibi sıralayabiliriz: • Örgüt kültürü organizasyon üyelerince paylaşılır. Örgüt kültürü organizasyon üyeleri tarafından birlikte oluşturulur ve paylaşılır. • Örgüt kültürü öğrenilir. Örgüt kültürü, organizasyon üyelerince, organizasyona girdikleri andan itibaren ve diğer bireylerle etkileşime geçerek öğrenilir. • Örgüt kültürü çeşitli ihtiyaçları giderme özelliğine sahiptir. Örgüt kültürü organizasyon üyelerinin maddi ve manevi ihtiyaçlarını giderir. Yani örgüt kültürü organizasyon üyelerinin psikolojik gereksinmelerini karşılayarak, bireylerin daha verimli olmasını dolayısıyla da maddi olarak daha fazla tatmin olmasını sağlar. • Örgüt kültürü değişebilir. Organizasyonun iç ve dış çevresinde meydana gelen değişim zamanla örgüt kültürünün de değişmesine neden olur. • Örgüt kültürü soyut bir kavramdır. Örgüt kültürü, organizasyonu bir arada tutan bir sistemdir. Gözle görülüp, elle tutulamaz, soyuttur. Ancak yansımaları görülebilir.

Karar verici roller dört farklı rol ile yerine getirilebilir. Bu roller: girişimci rolü, sorun çözme rolü, kaynak tahsis etme rolü ve ara bulucu rolüdür. Sözcü rolü ise yöneticinin haberleşme rolleri arasındadır.

Sayısal yönetim yaklaşımı, yönetsel karar alma süreçlerinde bilimsel metodolojiyi temel alan bir dizi yöntemin kullanılmasına ilişkin bakış açısını yansıtan bir yaklaşımdır.

Yöneticilik konumunda olan birinin akrabası olan birinin mesai saatlerine uymama davranışına göz yumması "ayrımcılık" olarak etik dışı davranış kapsamında ele alınmalıdır

Grup düşüncesi, bir grup karar alıcının konunun altında yatan varsayımları sorgulamadan bir hareket biçimi peşine düşmesi yaklaşımıdır. Tipik bir şekilde grup bir kişi veya fikir etrafında birleşir ve fikri sorgulamada kullanılabilecek bilgileri görmezden gelir veya bu fikri filtreler. Misyon ve hedeflere bağlılık doğru hareket biçiminin nesnel bir değerlendirmesinden ziyade duygusal bir temele bağlanmış hâle gelir. Buradaki sonuç ise başarısız kararların alınması olabilir.

Yönetici, örgüt içerisindeki bireylerin faaliyetlerini koordine eden, denetleyen, böylece örgütsel amaçlara ulaşılmasını sağlamakla sorumlu olan kişidir