Küreselleşme temel olarak soyut ve somut sınırların ortadan kalkmasıdır

Yönetim tüm örgütler için geçerli olan temel konulardan biridir. Örgüt içerisindeki islerin ne şekilde yerine getirileceğinin planlanması, örgütsel etkinliğin ve etkililiğin sağlanabilmesi için gerekli örgütleme faaliyetlerinin yerine getirilmesi, personelin motivasyonunun sağlanması, çalışanlara örgütsel hedeflere uygun olarak çalışmalarının sağlanması ve nihayet örgütün planlanan sonuçlara ulaşma sürecinde göstermiş olduğu performansın izlenmesi ve değerlendirilmesi yönetim kavramı içerisinde düşünülmesi gereken faaliyetleri özetlemektedir. Yönetim kavramına ilişkin çok sayıda tanım yapılmış olmakla birlikte, en temel tanımlardan birine göre yönetim “Başkaları vasıtasıyla örgütsel faaliyetlerin yerine getirilmesinin sağlanması” olarak düşünülebilir.

Deneyin ilk aşaması olan aydınlatma ve verimlilik arasındaki ilişkilere ilişkin çalışma araştırmacının beklentilerinin aksine sonuçlanmış ve verimlilik ile aydınlatma koşulları arasında net bir ilişki kurulamamıştır. Deneyin ikinci kısmında işçilerin çalışma koşullarına ilişkin farklı değişkenler üzerinde durulmuştur. Bu değişkenler arasında çalışma saatleri, dinlenme molaları, özendirici ücret sistemleri, işletme tarafından sağlanan yiyecek ve içecekler gibi değişkenler sayılabilir. Bu deneyin sonunda ise bahsedilen değişkenlerde yapılan iyileştirmelerin işçilerin çıktı miktarını ve motivasyonunu arttırdığı görülmüştür. Ayrıca test grubunda güçlü sosyal bağlar gelişmiştir. İşçiler; tanınırlık, güvenlik ve ait olma gibi faktörlerden etkilenmişlerdir. Daha sonra yapılan deneylerden birinde grup verimliliği ile ücret sistemi arasındaki ilişkiler araştırılırken grubun verimliliği üzerinde ücretten çok grup baskısı, kabul ve güvenlik gibi faktörlerin etkili olduğu tespit edilmiştir. Böylece sonuç olarak araştırmacılar, bireylerin işle ilişkili davranışları üzerinde sosyal normların ve grup standartlarının etkili olduğu sonucuna ulaşmışlardır. Böylece Hawthorne araştırmalarının sonucunda iş yerindeki psikolojik ve sosyal faktörlerin önemi anlaşılmıştır.

Dikey sınıflandırmada yöneticilerin düzeylerinin belirlenmesindeki en temel kriter yöneticinin örgüt içinde sahip olduğu hiyerarşik konumdur. Bu bağlamda, üst yönetim, orta kademe yönetim ve alt kademe yönetim olmak üzere üç temel düzeyden bahsedilmektedir.

Henri Fayol’un yönetim ilkeleri 14 adet ilkeyi kapsamaktadır:

Yönetici, örgüt içerisindeki bireylerin faaliyetlerini koordine eden, denetleyen, böylece örgütsel amaçlara ulaşılmasını sağlamakla sorumlu olan kişidir.

Sistematik yönetim yaklaşımı, örgütsel faaliyetleri düzenleyen ve koordinasyonu kuvvetlendiren belli prosedürlerin ve süreçlerin geliştirilmesi girişiminde bulunmuştur.

Tatmincilik bir problemin yeterince iyi olarak nitelendirilebilecek çözümü ile yetinilmesidir.

Örgüt kültürü birçok ögeden oluşmaktadır.  Temel varsayımlar;  örgütte uygulanmakta olan teoriler ve felsefelerdir. Temel varsayımlar, insan doğa ilişkileri gibi nitelikte olabilir.

Mon­tör rolüne göre yönetici­ yönetmekte olduğu örgütü ve çevreyi­ daha ­iy­i anlayabilmek ­içi­n gerekli­ b­ilgi­ler­ arar ve bu bilgiyi­ elde eder. Günümüzde bu rolün yerine gerilmesi­ son derece zor ve karmaşıktır. Çünkü günümüz yönetici­ çok farklı bi­lgi­ kaynaklarından, çok yüklü mi­ktarda ve karmaşık bi­lgi­ ­ile karsı karsıya kalmaktadır. Örgütü ve çevres­ini­ anlayabilmek i­çi­n hangi­ bi­lgi­n­in daha gerekli­ ve yararlı olduğu ayrımını yapabi­lmek günümüz yöneticilerinim moni­tör roller­ kapsamında karsı karsıya olduğu güçlüklerden biridir.

Klasik yönetim yaklaşımı tarihsel açıdan bakıldığında kimi yazara göre 19. yüzyılın ortalarında baslarken kimi yazarlara göre ise 20. yüzyılın hemen ilk yıllarında başlamaktadır. Bu yaklaşımın etkileri 1950’li yılların baslarına kadar uzanmaktadır. Zamansal düzlemde böylesine bir döneme yerleştirebileceğimiz klasik yönetim yaklaşımı aslında birden fazla temel yaklaşımdan oluşan bir bütünü temsil etmektedir. Klasik yönetim anlayışını temsil eden yaklaşımları sistematik yönetim yaklaşımı, bilimsel yönetim yaklaşımı, bürokrasi yaklaşımı, yönetim süreci yaklaşımı olarak isimlendirebiliriz.

Belirlilik ortamları, geçmiş deneyimlerle ilgili tam bilgi sahibi sahibi olunup, gelecek dönemlerdeki çevresel gelişmelerin ve sonuçlarının net olarak görülebildiği koşulları ifade eder.

Senaryo Planı: Geleceğin kesin verilerle tahmin edilemez oluşu ve bir örgütün geleceği üzerine birden fazla plan yapılması gerektiği gerçeği üzerine kuruludur. Senaryo planlama, ya böyle olursa tipi senaryolara dayanan planların formüle edilmesini ifade eder.

İşletmeye ham madde, yarı mamul, enerji gibi her türlü girdiyi temin eden kişi, işletme ya da kuruluşlara tedarikçi olarak adlandırılmaktadır