16 yaşında bir kızın boy ölçüsüne uzun demek için 1.75,3cm aynı yaşta erkek için 1.87,5 cm boy uzunluğuna erişmiş olması gerekmektedir. Doğru ölçüler A seçeneğindeki gibidir.

Seçeneklerden I ve III numaralı olanlar doğru, diğerleri yanlıştır. Doğru cevap D'dir.

Besinlerde bulunan protein, vitaminler ve minerallerde besin hazırlama ve pişirilmesi sırasında kayıplar olur.

 Bunun en az düzeyde olması o ürünün besin değeri açısından önemlidir. Makarna ve eriştenin suyu dökülmek ve süzülmek yerine içine çekmesi beklenmeli bu sayede vitaminlerin muhafaza edilmesi sağlanmalıdır.

Adolesan dönemi, erken dönem adolesan : 11-14 yaş,

orta dönem adolesan : 15-17 yaş

ve son dönem adolesan : 18-21 yaş olarak isimlendirilir.

Yaşları 14,5-18 arasında olan ergenler için yaşa ve cinsiyete göre beslenme planı yapılarak değerlendirilmelidir. Bu süreç kız ve erkeklere göre farklıdır. Yani bir fark olmadığını belirten D seçeneği hatalıdır. O halde işaretlenmesi gereken odur. 

Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından önerilen BKI değerlerinin yetişkinlerde ≥30 kg/m2 olması şişmanlık olarak tanımlanmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Adolesan yani ergenlik dönemi yukarda tanımı verilen terimdir.

Şişmanlığın saptanmasında en geçerli yöntem vücutta yağ miktarının saptanmasıdır. Doğru cevap B'dir.

Kuvaşiorkor: Enerji alımı yeterli, ancak protein alımı yetersizdir. Sorun kısa sürede

gelişir, ödem görülmesi temel özelliğidir. Kuvaşiorkorun belirgin özelliği ödem (vücutta su toplanması) olup çevreye ilgisizlik ve davranış bozuklukları ile karakterize edilir. Ödem; eller, ayaklar, gövde ve yüzde belirgindir, ağırlık kaybı ödemle maskelenmiştir.

Marasmus: Protein ve enerjinin aşırı yetersizliğinde görülen klinik duruma marasmus adı verilmektedir. Marasmus genellikle tek başına az miktarda olan anne sütü ile çok uzun süre beslenme veya yine uzun süre sulandırılmış süt ile beslenme sonucunda görülmektedir.

Marasmus genellikle büyümenin hızlı olduğu yaşamın ilk bir yılı içinde görülür.

Çocuklarda kas ve deri altı yağ dokusu azalır, “yaşlı yüz” görünümü vardır.

Saçlar ince, seyrek, cansız ve kurudur. Cilt ince, kıvrımlı, gevşek ve adeta vücuda

bol geliyor görünümündedir. İshal sıklıkla hastalığa eşlik eden bulgulardandır.

Malnutrisyon: Kötü beslenmeye denir. Anemi: Demir eksikliğidir. Demir yetersizliğinin belirtileri: Yorgunluk ve halsizlik, solunum güçlüğü, baş dönmesi, bulanık görme, baş ağrısı, uykusuzluk, titreme, iştahsızlık, deride ve göz kapaklarının iç kısmının çevresinde solukluk, elde avuç içi çizgilerinde solukluk görülür. İleri düzeyde kansızlıkta ise; çarpıntı, kalpte üfürüm, kalp genişlemesi, bacaklarda ödem (deri altında su toplanması), akciğerlerde ses, kaşık tırnak, toprak yeme (pika-her türlü besin dışı madde tüketimi, jeofaji-toprak yeme) veya buz yeme (pagofaji) görülür. Raşitizm: bebeklerde ve çocuklarda D vitamini yetersizliği sonucu görülür. D vitamini yetersizliği çocuklarda raşitizm, yetişkinlerde ise osteomalasiye neden olmaktadır. Önlenmez ve tedavi edilmez ise 2-3 yaşında kemiklerde şekil bozuklukları bırakarak iyileşme görülür. Bu çocukların bacakları eğri olur, bıngıldakları geç kapanır, geç yürürler, dişleri geç çıkar, hastalıklara kolay yakalanırlar. Kız çocuklarının kemiklerinde oluşabilecek bozukluklar ileride doğum güçlüklerine ve ölümlere neden olabilmektedir. Raşitizmde bebek ve çocuklarda ayrıca terleme ve huzursuzluk, uyurken başını sağa çevirme, tokmak diz, raşitik rozary (göğüste kaburgaların ucunda düğme gibi oluşumlar), kafada alın ve yan bölgelerde çıkıntı, güvercingöğsü, kunduracı göğsü, el ve ayak bilek genişliği vb. sorunlar da görülür. Göğüs kafesinde bozuklular akciğer sorunlarına, zatürreye duyarlılığı artırır.

Sabah öğle akşam öğünleri arasında kuşluk ikindi ve yatarken verilen öğünlerde mevcuttur. o halde öğün sayısı 3 ana 3 ara öğün toplamda 6 dır.

Okul çağı denilen dönem; 6-14 yaş grubundaki çocukları kapsar. Bu çağ, büyüme ve gelişmenin hızlı olduğu, yaşam boyu sürebilecek davranış kalıplarının büyük ölçüde oluştuğu bir dönemdir. En hızlı büyüme kızlarda 10-12, erkeklerde ise yaklaşık 11-14 yaş aralığında başlar.

Gelişme: vücudun ve organların ölçüm değerlerinin (vücut ağırlığı, boy uzunluğu vb.) düzenli olarak artmasıdır. Büyüme: vücudun yapabileceği beceri sayısının artması ve bu becerilerin giderek daha mükemmel yapılması sürecidir. Organların çalışma düzeninde yetişkinliğe doğru olan gelişmelerdir. Büyüme eğrisi: vücut ağırlığı, boy uzunluğu, beden kütle indeksi, baş çevresi, üst orta kol çevresi, deri kıvrım kalınlıkları ölçümlerinin değerleri büyüme eğrileri ile ortaya konulmuştur. Hem standartlar hem de referanslar çocuğun yaşına göre boy uzunluğunu, vücut ağırlığını, boy uzunluğuna göre vücut ağırlığını ve yaşa göre beden kütle indeksi değerlerini kıyaslama yapabilmek için uygundur. Malnutrisyon: kötü beslenmedir. Antropometrik ölçümler: Büyümenin izlenmesi ve değerlendirilmesi amacıyla boy uzunluğu, vücut ağırlığı, beden kütle indeksi, üst orta kol çevresi, bafl çevresi ve deri kıvrım kalınlıkları ölçümlerine denir. Vücudun boyutlarının ve bileşiminin ölçülmesine ise antropometri denir.

Adolesan Dönemi fiziksel, biyokimyasal, ruhsal ve sosyal yönden hızlı büyüme, gelişme ve olgunlaşma süreçleriyle çocukluktan yetşkinliğe geçiş dönemidir.

Bel çevresi erkeklerde 94-102 cm arasında, kasınlarda ise 80-88 cm arasında olmalıdır. 103 bu değerleri aştığı için risk teşkil eder. Doğru cevap E'dir.

Çocuklarda şişmanlık, zayıflık, kansızlık, demir eksikliği, vitamin eksikliği gibi sorunlar Dengesiz beslenmenin sonuçlarıdır

Sabah kahvaltısı günün en önemli ilk öğünüdür. Yeni bir günün başlangıcında, bütün gece aç kalan vücudun, çalışma gücünü kazanması için sabah kahvaltı yapmak çok önemlidir. Uzun süren bir açlık sonucu kahvaltı edilmediğinde genç kendini güçsüz hisseder, başı döner, yeterli enerjisi olmadığı için zihinsel faaliyetler özellikle dikkat, çalışma ve öğrenme yeteneği azalır. Okulda başarı seviyesi düşer. Kahvaltı öğünü beyin çalışması için gerekli enerjiyi sağlayarak öğrenmeyi olumlu yönde etkiler.

Sağlığın temeli yeterli ve dengeli beslenmedir. Yeterli ve dengeli beslenme sağlıklı beslenme olarak da tanımlanmaktadır. Bu doğrultuda yaşam boyu tüm bireylerin sağlığının korunması, iyileştirilmesi ve geliştirilmesi, yaşam kalitesinin artırılması ve sağlıklı yaşam biçimlerinin benimsenmesinin (sağlıklı beslenme ve fiziksel aktivite alışkanlığı, tütün kullanımının önlenmesi) amaçlanması gerekmektedir. Ayrıca, var olan ve yaşam kalitesini bozan beslenme sorunlarının (protein-enerji yetersizliği, demir yetersizliği anemisi, iyot yetersizliği hastalıkları, raşitizm, diş çürükleri, şişmanlık vb.) en aza indirilmesi veya yok edilmesi, beslenmeye bağlı kronik hastalıkların (kalp damar hastalıkları, hipertansiyon, bazı kanser türleri, diyabet, osteoporoz vb.) önlenmesine yönelik yaşam biçiminin iyileştirilmesi, çevre koşullarının düzeltilmesi ve geliştirilmesi, sağlıklı besine ulaşımın, tüketiminin sağlanması ile besin güvencesinin sağlanması, sağlığın geliştirilmesi amacıyla toplumun besin güvenliği, besin, beslenme ve sağlık konularında bilinçlendirilmesinin ve katılımının sağlanması büyük önem taşımaktadır.