Schultz (1963) eğitimin faydaları üzerine üçlü bir yaklaşım sergiler, bunlar; şu anki tüketim bileşeni, geleceğe dair bir tüketim bileşeni, yatırım bileşenidir. Doğru cevap B'dir. 

A şıkkı hariç diğer şıklar, Firmaya O¨zgü İşyerinde Eğitim ile ilgilidir.

Denge ücreti:  Emek arz ve talebini eşitleyen ücrettir. İşsizliğin olmadığı bu ücret düzeyine piyasayı temizleyen ücret de denir.

Geleneksel ücret teorileri arasında 18. ve 19. yüzyıl arasında klasik iktisatçıların oluşturdukları üç teori yer almaktadır. Bu teoriler arasında bazı yaklaşım farkları olsa da, aslında tümü ücretlerin o dönemde yoksulluk düzeyinin üstüne neden bir türlü çıkamadığını açıklamaya yöneliktir.

Tam rekabet piyasası işçilerin ve işverenlerin piyasadaki açık iler ve çalışma koşulları hakkında tam bilgiye sahip olduklarını varsayar.

Emeğin fiyatı olan ücretin temel belirleyicileri emek arzı ve talebidir

Telafi edici ücret farklılıklarının uygulamada iki yararlı fonksiyonu vardır. Birincisi istenmeyen işlerde gönüllü çalışmayı teşvik etmek, ikincisi ise kötü koşullarda çalışmayı kabul eden kişileri ödüllendirerek ücret sistemini daha adil hale getirmektir.

Küçük firmalarda büyük firmalara oranla işçi sayısı daha az iken  ücretler daha düşüktür. Bu nedenle II. ifade yanlıştır.Sendika üyeliğinin ücret avantajı sağlaması genelde sendikalı işyerlerinde çalışma kuralları ve temposunun daha sıkı olması ile ilgilidir. Bu nedenle III. ifade yanlıştır.

Etkin Ücret Teorisi, işçiyi denetlemenin ve performansını ölçmenin zor olduğu, işçinin hatalı üretim yapmasının maliyetli olduğu, işin belirli bir süre spesifik işyerinde eğitim gerektirdiği durumlarda işverenlerin istekli olarak piyasa denge ücretinin üstünde ücret (etkin ücret ödemesi) verdiklerini söylemektedir. Etkin ücret ödemeleri işleri birbirinden farklı (heterojen) hale getirerek emek piyasalarında ücret farklılıklarına neden olabilmektedir.

Etkin Ücret Teorisi’ni savunan iktisatçılar piyasa denge ücretinin üstünde ödenecek ücretlerin verimliliği nasıl arttıracağını beş model yardımıyla açıklamışlardır. Bu modeller Beslenme Modeli, Kaytarma Modeli, İşçi Devri Modeli, Seçim Modeli ve Sosyolojik Model olarak adlandırılmıştır.

Kötümser bir demografi teorisi olan Malthus’un Nüfus Teorisi insanlardaki üreme içgüsünün insan iradesinden ve menfaat duygusundan daha kuvvetli olduğunu ileri sürer. Malthus, 18. Yüzyıl sonlarına doğru yapılmış gözlemleri dikkate alarak, nüfusun kaydedeceği uzun dönemli gelişmenin, gıda maddeleri üretimindeki artıştan daha hızlı olacağını savunmuştur. Malthus’a göre nüfus artışının 1. 2. 4. 8, 16, 32, 64, 128 ve 256 şeklinde geometrik bir dizi izleyerek çoğalmasına karşılık, tarım ürünleri üretim artışının en iyimser tahminlerle 1, 2. 3. 4, 5, 6, 7, 8 ve 9 gibi aritmetik bir dizi temposu izleyecektir. Bu durum doğal olarak zaman içinde ciddi bir beslenme sorunu doğuracaktır. 

Klasik doğal ücret teorisi gibi19. yüzyılın ‘karamsar’ işgücü piyasası koşullarından türetilen bir başka teori de Karl Marx’ın formüle ettiği ‘Artık Değer Teorisi’ dir. Teori, doğal ücret teorisine eleştiri amaçlı olmakla birlikte, klasik iktisat ekolü ile aynı varsayımlardan hareket etmiştir.

Ürün piyasasında tekelci bir firmanın emek talep eğrisinin tam rekabetçi bir firmanın emek talep eğrisinin sol tarafında yer aldığı ve daha dik olduğu görülmektedir. Bu farklılığın temel nedeni tam rekabetçi bir firmada marjinal gelirin malın fiyatına eşit olmasına karşılık, tekelci bir firmada marjinal gelirin fiyattan küçük olmasıdır.

İşsizliğin arttığı ve piyasada emek arz fazlasının bulunduğu dönemlerde işsizler zor, tehlikeli, pis işleri TEÜF farkı olmaksızın kolay, tehlikesiz ve temiz işlere verilen ücretler karşılığında; hatta ondan daha düşük ücret düzeylerinde yapmaya istekli olabilmektedir. Bunun tersine ekonomide işsizliğin düşük olduğu genişleme dönemlerinde işgücü piyasasında iş bulma imkanları daha fazla olduğu
için insanların zor ve tehlikeli işlerde çalışmayı kabul etmeleri için TEÜF ödenmesi gerekebilmekte ve ödeme miktarı işgücü talebinin şiddetine bağlı olarak artabilmektedir

Aynı analiz emek piyasasına uyarlanıldığında, tam rekabetçi bir emek piyasasında piyasa dengesinin emek arz (SL) ve talep (DL) eğrilerinin kesiştiği X noktasında kurulduğu görülmektedir. X noktasında denge ücreti olan WTR ücretine razı olup çalışmak isteyen herkes (LTR kadar işgücü) işverenler tarafından talep edileceğinden, piyasada işsizlik olmayacaktır.

Ücret Fonu Teorisi;  ücretin işverenlerin bu amaçla daha önce ayırdıkları fonun bir fonksiyonu olduğunu savunan klasik ücret teorisidir.

Çalışma ekonomisine ait çeşitli kavramlar ve bu kavramların içerikleri kadar, bu kavramlar tarafından temsil edilen emek piyasasına ait kategorilerin ölçülmesi de oldukça sorunlu bir alandır. Her şeyden önce emek piyasasındaki kategorilerin uluslar arası düzeyde kabul edilmiş bir standarda oturtulması konusunda 
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) bu anlamda genel kabul görmüş standart tanımlar oluşturmaktadır.

 Klasik iktisadi görüşleri savunan başlıca iktisartçılar A. Smith, D. Ricardo, J. B. Say, R. Malthus, J. S. Mill ve F. Lasalle’dir. Doğru cevap D'dir. 

Çağdaş Ücret Teorilerinden biri olan Pazarlık Gücü Teorisine göre ücretlerin alt ve üst sınırları vardır. Doğru cevap D'dir.