Sm­ilansky’ye göre oyunda görülen bilişsel gelişim aşamaları 4’e ayrılmaktadır. Bunlar:

- Duyusal-motor/Fonksiyonel oyun,

- Sembolik oyun,

- Yapı oyunları,

- Kurallı oyunlar olarak sıralanmaktadır.

Bunlardan sembolik oyun aşaması çocuğun duygularını veya düşüncelerini mimikleri, davranışları veya nesnelerle ifade ettiği hayali oyunlardır.

Paralel oyun: Bu aşamada çocuk başka çocukların yanında aynı tür oyuncaklarla oynar, fakat oyuncaklarla kendi istediği gibi oynar ve diğer çocukların oyunlarını etkilemeye çalışmaz. C¸ocuklar yan yana oynarlar, fakat birlikte oynamazlar.

Sembolik Oyun: Çocuğun duygularını veya düşüncelerini mimikleri, davranışları veya nesnelerle ifade ettiği hayali oyunlardır. Sembolik oyun çocukların yetişkin hayatını ve etkinlikleri anlamaya çalıştığı, diğer çocuklarla geçinmeyi, karşılaştırmayı, değerlendirmeyi, yarışmayı, iş birliği yapmayı, paylaşmayı, pazarlık yapmayı, vermeyi ve almayı öğrendiği bir oyun türüdür. 

Yapı Oyunları: Fonksiyonel oyunda olduğu gibi duyusal motor etkinlik etrafında odaklanır, fakat yapı oyunlarında bir ön planlama vardır. Artık oyununa daha iyi odaklanır ve materyalleri ve nesneleri önceden yaptığı plan çerçevesinde amaçlı olarak kullanır. Yapı oyunlarında yaratıcılık vardır. Oyunda çocuk fikirlerini bir ürün oluşturarak ifade eder.

Koşullu Uyarıcı: Nötr uyarıcının koşulsuz uyarıcı ile birlikte verilmesi sonucu koşullu uyarıcıya dönüşmesidir. Pavlov’un deneyinde zil sesinin ardından verilen et, nötr uyarıcı olan zil sesini koşullu uyarıcı yapmıştır.

Okul öncesi eğitim veren kurumlarda tüm çocukların kendilerini duygusal olarak güvende hissetmeleri gerekmektedir. Bunun için tüm çocuklara değer verilmeli ve hataları sabırlı ve hoşgörülü bir tutum ile düzeltilmeye çalışılmalıdır ki çocukların kendilerine olan güvenleri zedelenmesin. Bu nedenle doğru seçenek B seçeneğidir.

Değişen ve gelişen dünyada bilginin değişmediğini düşünmek imkansızdır. Her geçen gün yeni bilgiler, düşünceler ortaya çıkmaktadır. Eğitimin değişip gelişmesi ile birlikte günümüzde de farklı yaklaşımlar ve kuramlar ortaya çıkmaktadır.  Bilginin zihinde yapılanma sürecine odaklanan kuram ise bilgiyi işleme kuramıdır.

Diğer seçeneklerde verilen ifadeler yanlış bilgi içermektedir. Ergenin benmerkezci bir düşünce içinde olduğu bilgisi doğru bilgidir. Bu nedenle doğru seçenek c’dir.

Sosyal çevrenin etkisine değinen kuram, sosyokültürel gelişim kuramıdır.

Bu süreci gözlemleyecek bireyler şunları yapılabilir: Bazı kurum ve kuruluşlarla iş birliği yaparak bu çocukların ailelerine yeterli maddi ve manevi yardımlar yapılabilir. Çocukların okulla olan bağları güçlendirilebilir. Annelere ve çocuklara çocuk gelişimi ve ergenlerle iletişim becerileri ile ilgili eğitimler düzenlenebilir. Çocukları risk altında olan ailelere sunulan hizmetler ev ziyaretleri ile desteklenmelidir. Yetişkin erkek ve kadınlara yönelik mesleki eğitim programları uygulanabilir. Göç sürecinde oluşan sosyo-psikolojik sorunları bertaraf etmek için rehabilite edici çalışmalar yapılabilir.

Olgunlaşma: Biyolojik olgunluğa ulaşma olarak da tanımlanabilir. Burada önemli olan nokta bebeklik sürecinde bireylerin çevreye uyum sağlaması için var olan reflekslerin zaman içerisinde yerini bilinçli, istemli ve karmaşık hareketlere bırakmasıdır. Çocuğun kalemi tutmaya çalışması ancak doğru bir şekilde tutamaması onun parmak kaslarının biyolojik olgunluğa erişmemesiyle ilgili olabilir.

Sosyodramatik Oyun: Çocuk başkaları ile oynamaya başlaması ile birlikte dramatik oyunun gelişmiş bir formu olan sosyodramatik oyunu oynamaya başlar. Sosyodramatik oyun dramatik oyundaki özellikleri içermekle birlikte, bu özelliklere ek olarak aşağıdaki 2 özelliği de taşımalıdır. 1.Çocuk başkaları ile etkileşim içinde olmalıdır 2. Çocuk sözel alışverişte bulunmalıdır. Bir grup çocuğun birlikte hastane ortamını canlandırdıkları; doktor, hemşire, hasta, hastabakıcı, hasta yakını, danışmadaki memur, güvenlik ya da kantin görevlisi gibi rollerden birini üstlendikleri ve rollerinin gerektirdikleri davranışlarda bulundukları; oyunu etkileşim içerisinde en az 5 dakika sürdürdükleri sembolik oyun sosyodramatik oyuna örnek olarak verilebilir.

Mildred Parten’a göre 0-6 yaş arasındaki çocukların oyunu gözlendiğinde çocukların altı sosyal gelişim evresinden geçtikleri görülmektedir. Küçük çocuklar daha çok uğraşsız davranış¸, izleyici davranış¸ ve yalnız oyunla meşgul olurken daha büyük okul öncesi dönem çocukları daha çok iş birlikçi oyun oynama eğilimi göstermişlerdir.

Pavlov’un klasik koşullaması organizmanın bir uyarıcıya kendiliğinden, doğal olarak (koşullanmadan) gösterdiği bir tepkiyi o doğal uyarıcıdan hemen önce sunulan ikinci bir uyarıcıya (başlangıçta herhangi bir anlamı olmayan, nötr etkisi olan) karşı şartlanmanın sonucu olarak göstermesi esasına dayandığından doğru yanıt    B   seçeneğidir.

Çocuk gelişim uzmanları ve öğretmenler çocuklar hakkında doğru ve daha fazla bilgi toplayabilmek için her gözlemde bir çocuğa odaklanmalıdırlar. Aksi takdirde bir grup çocuk bir arada gözlemlenmeye çalışılırken çocuklarla ilgili pek çok özellik ve bilgi gözden kaçar. Bu nedenle doğru seçenek D seçeneğidir.

Döllenmiş yumurta hücresine zigot adı verilir. Döllenme sonrasında zigot, fallop borusundan rahime doğru ilerler. Bu süreçte hızlı bir şekilde bölünerek hücre sayısı artar. Bu hücre kümesine blastosist adı verilir. Blastosist rahime ulaştığında rahim duvarına tutunur ve bölünme sürecini rahimde de sürdürür. Blastosistin rahim duvarına yerleşmesi ile “embriyo” evresi başlar. 

Ellen Galinsky ve Judy David, çocuklarla boşanma hakkında iletişim kurmaya yönelik olarak bir dizi kural geliştirmiştir. Ayrılmanın nedeni çocuğa açıklanmalıdır, Ayrılmanın çocuğun hatası olmadığı açıklanmalıdır, Daha iyi hissetmenin zaman alabileceği açıklanmalıdır, Mümkün olduğunca tutarlılık sağlanmalıdır, Çocuklar ve kendileri için destek sağlanmalıdır.

Somut işlemler döneminde çocuk bilişsel gelişiminde önemli ölçüde değişiklik gösterir. Sorgulama?ve mantıksal analiz becerisi gelişmeye başlar. Aynı zamanda, soyut düşünmeye hazırlık dönemidir.

Doğum öncesinde oluşan genetik bozukluklar, cinsiyete bağlı bozukluklar, kromozom hataları, annenin geçirdiği hastalıklar, çevresel tehlikeler, bağımlılık yapan maddeler ve annenin yaşı atipik gelişime neden olabilmektedir.

Son aşama olan fetüs evresi, sekizinci ha anın sonundan başlayarak doğuma kadar devam eder. Bu evrede, embriyo evresinde oluşan bedensel sistemler ve organlar gittikçe büyür ve gelişir. Organların çoğu bu döneme kadar oluştuğundan fetüs evresi, önceki evrelere göre daha az kritik bir aşamadır.