Mercek, misket, silindir, küre, emme basma tulumba, rampalar, küçük patikalar, denge ve ağırlık materyalleri gibi materyallerle zenginleştirilerek keşif duygusunu tetikleyen bir ortam hâline getirilip fen ve matematiğe ilişkin bilgi ve becerilerin kazandırılmasına olanak sağlayabilir. Yapı-inşa oyunları için de serbest parçalar önerilmektedir. Fiziksel oyunlar için top, ip gibi malzemeler kullanılabilir. Öte yandan posta kutuları, küçük evler, amfi tiyatro, güverte, çardak gibi donanımlar ile kostümler, küçük yemek araç gereçleri gibi materyaller dramatik oyun başlatabilecek materyallerdir.

NCTM standartlarında yer alan beş ana öğe şunlardır: 1. Sayılar ve işlemler 2. Geometri 3. Ölçme 4. Cebir ve örüntüler 5. Veri analizi. Denklemler bu standartlar arasında yer almamaktadır.

II. ve IV. şıklardaki sorular öğretmene bu konuda yardımcı olan sorular değildir. Ancak I. ve III. şıklardaki sorular resmi değerlendirme sürecinde öğretmene yardımcı olacak sorulardır.

Oyun temasını en az 5 dakika devam ettirir. Bu sebep ile IV. ifade doğru değildir.

Parten’a göre oyundaki gelişim aşamalarının ilki Uğraşssız davranıştır.

Yüksek nitelikli olgunlaşmış oyuna fırsat yaratmak için öğretmenin yapabilecekleri:
• Uzun süreli oyun zamanı sağlamak.
• Oyunu destekleyecek bol miktarda kostüm ve araç gereçler sağlamak
• Yapılandırılmamış, açık uçlu materyaller sağlamak.

1. Jest/mimik ipucu,
2. İşaret ipucu,
3. resimli/iki boyutlu ipucu,
4. sözel ipucu,
5. model ipucu ve
6. fiziksel ipucudur.

İsviçreli eğitimci Johan Pestalozzi, Rousseau’nun görüşlerini hayata geçirebilmek için yönettiği iki okulda doğa yürüyüşleri ve doğa gözlemleri gibi etkinlikler düzenleyerek çocuklara doğadan öğrenebilecekleri özgür ortamlar yaratmaya çalışmıştır.

Keşif yoluyla fen eğitiminde öğretmenlerin üstlendikleri roller kolaylaştırıcı, Katalizör, danışman, Model.

Blakemore ve Frith (2005), egzersiz esnasında kan hücrelerince emilen oksijenin sadece kas, kalp ya da akciğerlere faydalı olmadığını aynı zamanda beyin fonksiyonlarını da güçlendirdiğini ve dolayısıyla öğrenme üzerinde etkili olduğunu ileri sürmüştür.

Parten 1932 yılında yaptığı klasik araştırmasında çocukların oyun sürecinde sosyal davranışlarını incelemiş ve sosyal oyunun yaş ilerledikçe daha karmaşık hale geldiğini bulmuştur. Çalışması sonucunda çocukların oyun sürecindeki sosyal davranışlarını altı kategoride gruplandırmıştır: Uğraşsız davranış, izleyici davranış, yalnız oyun, paralel oyun, birlikte oyun ve işbirlikçi oyun. Uğraşsız davranış: Bu aşamada çocuk oyun oynamaz ve bir amacı varmış gibi de görünmez. Yalnız oyun: Çocuk oyuncakları ile tek başına ve bağımsız olarak oynar. İzleyici: Çocuk zamanın çoğunu başka çocukların oyununu izleyerek geçirir. Çocuk oyun oynayan başka çocuklara konuşmalarını rahatça işitebileceği mesafede durur ve onların oyununu izler. Paralel oyun: Bu aşamada çocuk başka çocuklarla yan yana oynar ancak onlarla sözel iletişimde bulunmaz ve birlikte oynamaz. Birlikte oyun: Çocuk başka çocuklarla birlikte oynar, diğer çocuklarla oyunla ilgili sözel iletişimde ve oyuncak alışverişinde bulunur. İşbirlikçi oyun: Bu aşamada çocuklar ortak bir amaca yönelik oynarlar. Çocuklar işbirliği içinde blok ya da legolarla bir şey inşa edebilir ya da bir senaryo oluşturup sosyo-dramatik oyun oynayabilirler.

Değerlendirme yapmak için önce değerlendirmenin
amacının belirlenmesi gereklidir. Daha sonra değerlendirme amacına uygun yöntem ve
varsa araçlar belirlenmelidir. Çocuğun hangi oyunda değerlendirileceğine ve değerlendirmenin
amacına göre ürün değerlendirmesi mi yoksa gözlem mi yapılacağına karar verilmelidir.
Bazı durumlarda hem gözlem hem de ürün değerlendirmesi yapmak gerekebilir.
Örneğin, bloklarla oyunun değerlendirilmesinde çocuğun süreçte kullandığı stratejileri
değerlendirmek amacıyla gözlem, ortaya çıkan yapının değerlendirilmesi için ise ürün
değerlendirmesine başvurulmalıdır.

A ve E seçeneğindeki görüşler Piaget’ye aittir. B seçeneğindeki görüşler Hutt’a aittir. C seçeneğindeki serbest oyun ile ilgili ifade Bruce’un görüşüdür. D seçeneğindeki Yakınsal Gelişim Alanı ile ilgili görüş ise Vygotsky’ye aittir.

Çocuğun oyuncakları ile tek başına ve bağımsız olarak oynaması yalnız oyundur.

Yazıp çizebilecekleri alanlar dış mekn bileşenlerinden değildir.

Etkin bir fen-matematik eğitimi vermek isteyen bir erken çocukluk öğretmeni, öncelikle çocukların oyunları esnasında fen-matematik kavramları üzerine ilgili bir şekilde araştırma/inceleme yapabilecekleri zengin materyallerle dolu bir ortam hazırlar ve çalışmalarını sürdürebilmeleri için bol zaman tanır. Lakin oyun, ne kadar zenginleştirilmiş olursa olsun, fen-matematik eğitimi için tek başına yeterli değildir. Öğretmen tarafından dikkatlice planlanıp gerçekleştirilen ve çocukların dikkatini belirli bir kavrama veya kavram setine odaklayan büyük ve küçük grup etkinlikleri de etkin fen-matematik eğitiminin ayrılmaz parçasıdır. Özellikle küçük grup etkinlikleri esnasında öğretmen her bir çocuğun hangi gelişimsel basamakta olduğunu tespit edip seviyesine uygun öğrenme etkinliğini sunar ve gerekli olan bireysel desteği sağlar. Öğretmenlerin çocukların fen matematik kavram ve becerilerini hem oyun sürecinde hem de etkinlikler aracılığıyla destekleyebilmeleri için öncelikli olarak çocuklara erken çocuklukta kazandırılması hedeflenen fen ve matematik kavram ve becerileri bilmesi gerekmektedir. Doğru yanıt B’dir.

Hepsi özel eğitime gereksinim duyan çocuklardır.

Olgunlaşmış (yüksek nitelikli) Oyunun Yararları:
• Çocuklar arasında daha uzun süreli etkileşim
• Yüksek düzeyli katılım
• Daha çok işbirliği
• Deneyimlerin kontrolü
• Öz denetimin desteklenmesi.

I. maddedeki gün ışığı, çocukların D vitamini alımı ve kemik gelişimi için önemlidir. V. maddede belirtildiği gibi, bulaşıcı enfeksiyon hastalıklarının kapalı mekanlarda aynı havanın solunması ve ortak kullanılan eşyalar ile daha çabuk yayıldığı varsayılmaktadır. VII. maddede belirtildiği gibi temiz havada egzersiz daha fazla oksijen alımını sağlamakta, bu da büyüme, gelişme ve beyin sağlığı için önem taşımakta ve akademik başarıyı olumlu etkilemektedir. IX. maddede belirtildiği gibi, dış mekân oyunları büyük motor becerileri, koordinasyonu, denge gibi fiziksel becerilerin gelişmesine yardımcı olmaktadır. Bu dört seçenek fiziksel sağlıkla ilgilidir.

Hutt, çocukların araştırma ve öğrenme faaliyetlerinde bulundukları oyun etkinliklerini epistemik oyun olarak adlandırır.