Bir direnç oluşturarak (ağırlık vb) yapılan egzersizler temelde kuvvet gelişi ile ilişkilidir.

Yaşlıların zamanının büyük kısmı ev içinde geçmektedir. Yaşlıların önemli bir kısmı ev içerisinde hareket ederken ve ıslak zeminlere girip çıkarken düşüp yaralanmaktadır. Düş­me 65 yaş üzeri bireylerde esas yararlanma ve ölüm nedeni olarak tespit edilmiştir. Yaş­lıların yaklaşık yarısı, düşme sonrası yaralanmalar nedeniyle, evde bağımsız yaşayamaz hâle gelmektedir. Diğer kısmı ise hayatlarının kalan süresinde, yaşlı bakımevlerinde hiz­met almak zorunda kalmaktadır. Görmenin ve duymanın azalması, hareketlerde kısıt­lılık, dokunma duyusu azalması ve sıcağı hissetmeme, el melekelerinde kayıp ciddi risk yaratmaktadır. Bu nedenle ev içi ve ev dışı düzenlemeler yapılarak gerekli önlemler alınmalıdır. Yaşlılar büyük oranda görme ve algılama problemi yaşamaktadır. Bu durumda düşük şiddetli ışık kaynağı seçmek, görme alanını ve konforunu büyük oranda azaltacak ve kaza riskini yükseltecektir. Ancak gerçek aydınlatma düzeyinin optimum olması görme ve algılamanın daha iyi olmasını sağlar ve buna uygun ışık şiddeti seçilir.

Egzersizler kişinin günlük rutini sırasında yaptığı aktivitelerin dışında olmalı ve çeşitli egzersizleri içermeli. Bireyin pasif olduğu zaman dilimlerinin azaltılarak fiziksel aktivite düzeyini artıran bir planlama yapılmalı. Fiziksel uygunluk düzeyini korumak veya daha iyi düzeye getirmek için egzersiz miktarları aşamalı olarak artırılmalı. Dolayısıyla vücut ağırlığının kullanıldığı egzersizleri kapsamalı ifadesi sunulabilecek öneriler arasındadır.

Hastalığının son döneminde olan yaşlı bireylerin ağrı ile mücadelesinde ilaç ve ilaç dışı yaklaşımlardan yararlanılmaktadır. İlaçsız ağrı ile mücadele yaklaşımları içerisinde fiziksel aktivite, fizik tedavi programı, alternatif tıp (masaj, akapunktur, tai chi), bilişsel davranışsal terapi kullanılmaktadır.

Yaşlının ağrısını azaltmak argo terapi stratejileri arasında yer almamaktadır. 

Yaşlı bireyin yaşadığı binadan çıkabilmesi için bina içerisinde uygun basamak yüksekliği (örneğin 10 cm) olan merdiven ve asansörün bulunması, binadan çıkarken uygun rampa
ve eğimin olması (örneğin % 5), kaldırım yükseklikleri ve rampalarının uygun olması, bisiklet için işaretli ve ayrılmış yolların olması, yürüyüş ve bisiklet alanlarının yeterli aydınlatılması, fiziksel aktiviteyi teşvik edici parkların tasarlanması, toplu taşıma araçlarının (otobüs, metro) yaşlı bireylerin kullanabileceği şekilde kolaylaştırılması (yeterli işaret ve açıklamalar, yürüyen merdivenler, otobüse biniş ve inişte uygun basamak yüksekliği) fiziksel aktivite düzeyini artırıcı düzenlemeler olup bu düzenlemeler aynı zamanda bireyin
günlük yaşamında aktif olmayı motive edici dışsal unsurlardır. Doğru cevap D'dir.

Terminal dönem bakım hedeflerinden biri de hastalığının seyrini pozitif etkileyebilmektedir.

Aşağıdaki liste, yaşlıların akut dönemde yaşam kalitelerinin artırılması için bakım hizmeti gerektiren sağlık problemlerini göstermektedir:
1. İnme (felç-hemipleji)
2. Omurga ve omurilik yaralanmaları
3. Organ kayıpları (amputasyon)
4. Kalça kemiği kırıkları
5. Kafa ve beyin yaralanmaları
6. Nörolojik hastalıklar (multiple skleroz, motor nöron hastalıkları, polinöropatiler,
kas hastalıkları ve Parkinson hastalığı)
7. Yanıklar
8. Romatizmal hastalıklar
9. Damarsal hastalıklar (eklem iltihabı ile birlikte seyredebilir).
10. Eklem hasarına neden olan hastalıklar [eklem kireçlenmeleri (diz, omuz, kalça,
boyun)
11. Protez eklem ameliyatları (Diz ve kalça eklem değişiklikleri)

Hareketli Koltuklar; oturma kısmı yukarı-aşağı ve öne-arkaya eğilebilen bu koltuklar hareket güçlüğü ve ağrısı olan yaşlıların kolayca oturup kalkabilmeleri için tasarlanmıştır. Sabit oturma pozisyonu­na geldiklerinde yatar pozisyona da gelebilmektedir, uyumak için tekrar yatağa transfer gerektirmemektedir. Koltuk yanlarındaki ceplere su, ilaç, tv kumandası vb. koymaya ola­nak verir. Doğru yanıt A’dır.

En sık karşılaşılan kırıklar, ön kol kemiği kırığı (radius uç bölgesi) diğer bir ifade ile colles’ kırığı ve kalça kemiği (femur) kırığıdır. Ön kol kemiği kırığı kol dışa doğru ve el üzerine düşme sonucu gerçekleşir (özellikle kaygan zeminde ortaya çıkan denge kaybı sırasında gerçekleşen düşme durumlarında). Kalça üzerine düşme sonucu gerçekleşen femur kırıklarının görülme sıklığı 65 yaş sonrası bireylerde keskin bir yükseliş eğilimi göstermektedir.

Floresan aydınlatma ampulle sağlanan sarı ışığa göre daha net görüntü sağlar.  

Alt uzuv kasları (kalça, uyluk, bacak gibi) yeterli kuvvete sahip olmadığı durumlarda belli bir dirence karşı hareketi başlatması ve sürdürmesini içeren dirençli egzersiz eğitimine alınarak bu kaslar kuvvetlendirilir.  

Platform koltuk değneği bireyin ön kolunu yatay olarak destekleyen yükün elden çok kolda taşıtılmasını sağlayan cihazlardır. Ağrılı, el kaslarının çok zayıfladığı hastalıklarda ve dirseğini düzeltemeyen kişilerde tercih edilebilir.

Ofset Baston
Vücut yükü kollar vasıtası ile bu bastona aktarılmaya çalışılır. Diz ve kalça eklemindeki hastalıklarda ve sorunlarda kullanılır, tutacak kısmının ön tarafı kavislidir.

Yaşlı bireylere sınırları zorlayıcı ve yüksek risk içerdiğinden ekstrem sporlar önerilmemektedir.

Tanımlanan ağrı, akut veya kronik olabilir. Akut ağrı koruyucudur. Genellikle bir hastalık veya yaralanmanın sonucudur. Doku hasarı olduğu durumlarda uyarıcı ve yaşamı kurtaran önemi vardır. Kronik ağrı en az 3-6 ay devam eden, sürekli veya ara sıra tekrarlayan rahatsız edici bir durum olarak tanımlanır. Doku iyileşmesinin üç aydan daha fazla devam ettiği ve tamamlanamadığı durumlarda kronik süreç başlar. Tekrarlayan ağrı genellikle başlı başına özgün bir hastalık problemi olarak düşünülmelidir. Sosyal, psikolojik ve çevresel faktörler de kronik ağrının meydana gelmesinde önemli rol oynar. 

İdeal kalp atım hızı dakikada 70-75 atım civarı olasıdır.

A, B, D, E şıklarında yer alan ifadeler 65 yaş üstü bireylere yönelik dengeli bir fiziksel aktivite programı için sıralanan temel unsurlardır. Aerobik uygunluk ise dayanıklılık veya solunum-dolaşım sistemlerinin dayanıklılığı, yaşlı bireyin vücudunun atmosferden solunumla oksijeni alabilmesi ve bunu kullanabilme becerisidir.

A, B, D ve E seçenekleri mobilite araçlarıdır.