Organik maddelerden bazıları (karbonhidratlar ve yağlar) hücrede enerji, bazıları (proteinler, yağlar vb.) yapı malzemesi,
bazıları da (proteinler, vitaminler vb.) metabolizmada
düzenleyici (regülatör) madde olarak
görev yaparlar.

Prokaryot hücrelerin boyları 1-10 mikron kadardır. Doğru yanıt C'dir.

Whittaker’a göre Protistler, Bitkiler, Hayvanlar ve Mantarlar olarak dört aleme ayrılmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Verilen sınıflama kategorileri incelendiğinde, en büyük topluluğa denk gelenin şube olduğu görülür. 

Temel Taksonomik Kategoriler'in büyükten küçüğe sıralanması;
• Regnum (Alem)
• Phylum (Şube) veya Divisio (Bölüm)
• Classis (Sınıf )
• Ordo (Takım)
• Familia (Aile)
• Genus (Cins)
• Species (Tür)

Chlorophyta (yeşil algler) bitkiler alemi içerisinde yer alırlar. Doğru cevap D'dir.

Assimileme parankiması, daha çok bitkilerin ışık gören yapılarında bulunmaktadır. İçerdiği kloroplast sayesinde fotosentez yaparak organik madde sentezlemektedir. Yapraklarda bulunan silindirik formda palizat parankiması ve daha yuvarlak formda olan sünger parankiması assimileme parankimasına örnek olarak verilebilir. Aerankima (havalandırma) parankiması, bitkinin gaz alışverişini sağlayan bir dokudur. Bu fonksiyonunu yerine getirebilmek için geniş hücrelerarası boşluklara sahiptirler. Hücrelerarası boşluklar, özellikle su ve bataklık bitkilerinde iyi gelişmiştir. Bir su bitkisi olan Nyphaea alba (Nilüfer)’ın içerdiği havalandırma parankiması örnek olarak verilebilir. İletim parankiması, assimileme parankiması tarafından sentezlenen organik bileşiklerin diğer dokulara iletilmesi ve iletim sistemi aracılığı ile gelen su ve minerallerin fotosentez görevi üstlenen hücrelere iletilmesini sağlayan parankima dokusudur. Depo parankiması, fotosentez sonucu sentezlenen organik bileşikler ve suyu depo eden parankima dokusur. Besin depo eden parankima, daha çok rizom, soğan, yumru gibi toprakaltı organlarında ve tohumun endosperminde daha çok bulunur. Kurak ya da çöl ortamında yaşayan bitkilerde ise, su depo etmeye yarayan ve sukkulent parankima adı verilen bir tip depo parankiması da mevcuttur. Özellikle kaktüsgiller (Cactaceae) üyesi bitkiler, sukkulant parankimaya güzel bir örnek oluşturur.

Kloroplastlar, kromoplastlar ve levkoplastlar, bitkilerde bulunan farklı plastid tipleridirler. Kloroplast, bitkilerin yapraklarında ve diğer yeşil
bölgelerindeki hücrelerde bulunur ve bünyesinde klorofil molekülünü taşır. Klorofil molekülü, bitkilerde esas olarak fotosentez işlevinin gerçekleşmesini sağlar. Kromoplastlar ise yeşil dışında diğer renkli pigmentli plastidlerdir ve kloroplastların klorofillerini kaybederek, değişim geçirmeleriyle de oluşabilirler. Genellikle sarı, kırmız ve turuncu renkleriyle çiçek ve meyvelerde bulunmaktadır.

Yerküreyi oluşturan 104 kadar elementten ancak 27 tanesi canlı sistemde hücrenin yapısında yer almıştır. Bu 27 elementin atom ya da atom grupları hidrojen bağları, iyonik bağlar, kovalent bağlarla birbirine bağlanarak değişik atom kombinasyonlarını oluştururlar. Bu 27 elementten hücre yapısına en fazla giren elementler Karbon (C), Hidrojen (H), Oksijen (O), Azot (N), Fosfor (P) ve Kükürttür (S). Karbon, hidrojen ve azot yer kürenin ancak %1 kadarını oluştururken bu maddelerin canlı sistemde bulunma oranları karbon için %50-60, azot için %8-10, oksijen için %25-30, hidrojen için %3-4’ dür. Sodyum(Na), Potasyum(K), Magnezyum (Mg), Kalsiyum (Ca), Klorür (Cl) elementleri iyon halinde bulunurlar. Diğer elementler canlı sistemde çok az miktarda bulunurlar ve eser elementler olarak adlandırılırlar.

Mavi yeşil algler ve Arkea dahil Bakteriler prokaryot hücre yapısına sahiptir. 

Erkek organ (Stamen), bitkilerde erkek organlar (stamen), periantın hemen iç kısmında yer almaktadır. Erkek organlar bir veya daha fazla halkada yer alabilirler. Stamenlerin tamamına andrekeum adı verilmektedir.

Prokaryot hücreler, zarla çevrili bir çekirdekleri olmayan hücre tipleridir. Çift zarla çevrili organelleri yoktur. Ökaryot hücrelerin, bitki ve hayvan hücresi olmak üzere iki temel tipi vardır. Prokaryotlar tek veya koloniler halinde yaşarlar.

İnsan ve büyükbaş hayvanlarda görülen “deli dana” hastalığı bir tür prion hastalığıdır.

Doğru cevap A şıkkıdır.

Temel taksonomik kategorileri ve Tüekçeleri şunlardır:

• Regnum (Alem)
• Phylum (Şube) veya Divisio (Bölüm)
• Classis (Sınıf )
• Ordo (Takım)
• Familia (Aile)
• Genus (Cins)
• Species (Tür)

Doğru cevap D'dir.

Bir çok araştırıcı arasında, değerlendirme yöntemleri ve özelliklerin seçimi konusunda fikir ayrılıkları olmakla birlikte, ana ilkeler çerçevesinde
bir türün tanımı; yapısal ve işlevsel özellikleri
bakımından birbirine benzeyen, aynı dış ve iç
çevresel koşullara benzer şekilde tepki gösteren,
doğal koşullarda serbest olarak birbirleriyle çiftleşip, verimli yavrular meydana getirebilen bireyler topluluğu şeklinde yapılabilir.

Sitoplazma, sitoplazmik membranın içinde uzanan jel benzeri kısımdır. Enzimler, proteinler, vitaminler, iyonlar, nükleik asit ve amino asitleri şeker ve karbonhidratları içerir. Hücresel yapıları içinde tutar.

İki farklı molekülün hidroksil (-OH) grupları arasından bir su (H2O) çıkışı ile oluşan bağlardır. Ester bağı fosforik asidin hidroksil (-OH) grubu ile oluşmuşsa fosfat ester bağı, ester bağı sistein aminoasidinin tiyol (-CH2-SH) grubu arasında oluşmuşsa tiyoester bağı; yine iki sistein aminoasidinin tiyol (-CH2-SH) grupları arasından ortamdaki moleküler oksijen(O) kullanılarak bir suyun (H2O) çıkışı ile oluşmuşsa disülfit bağı olarak adlandırılır.

Hücre membranı hücrenin şeklini korumada, madde alışverişinde, harekette ve diğer hücrelerle iletişim kurulmasında da önemli görevleri üstlenmiştir.

Cansız sistemde maddenin etkileşim basamakları birim molekül olan monomerlerle ya da birkaç monomerin birleşmesi ile oluşan dimer, trimer, oligomer basamaklarında kalır, daha ileri gidemez.  Maddenin hücrede ileri derecede organizasyonunu sağlayan yapı yine hücrenin ürettiği protein yapısındaki enzimlerdir.  Enzim, hücrede sentez ve yıkım reaksiyon basa­maklarında kimyasal bir grup ekleyen yada çıkaran, hücre tarafından üretilen protein­den oluşmuş biyolojik katalizatörlerdir.

Işık tepkimeleri sonu­cunda oluşturulmuş ATP ve NADPH molekülleri, kloroplastın stroma kısmına girer Bu moleküllerin kimyasal bağlarındaki enerji, karbonun bağlanarak şeker oluşturulması tepkimelerinde kullanılır. Bu­rada meydana gelen tepkimeler zincirine Calvin çemberi adı da verilmektedir.