Sosyal kimlik yaklaşımında benliğin, bilişsel olarak, o gruba yüklenilen duygular ve değerlerle birlikte bir grubun üyesi olarak tanımlanması sosyal kimlik olarak adlandırılmaktadır.

Görev odaklı uygulama, krize müdahale, bakım yönetimi, rol değiştirme, yeniden çerçeveleme, ev ödevleri, yüzleştirme, danışmanlık, arabuluculuk ve savunuculuk sosyal hizmetlerde çok yaygın olarak kullanılan müdahale yöntem ve teknikleridir. Planlama planlı değişim sürecinin aşamalarından biridir.

Yoksulluk esas olarak iktisat bilimi tarafından incelense de diğer toplum bilimleri hatta fen bilimlerinden ayrı düşünülemez. Sosyoloji, psikoloji, hukuk gibi sosyal bilimler ile tıp, mühendislik, mimarlık gibi fen bilimleri yoksulluğun nedenleri ve sonuçları üzerine çalışmalar yürütmektedir.

Sosyal dışlanmanın yol açtığı sorunlardan ilki, kişinin öz değer duygusunu yitirmesidir. Stres, kınanma korkusu, damgalanma kişinin toplumla bütünleşmesini engellerken; temel ihtiyaçların karşılanamaması fiziki rahatsızlıkları da beraberinde getirmektedir. Bedensel ve ruhsal rahatsızlıklar, yetersizlik duygusu ve özsaygının kaybı toplum değerleri ile bütünleşememe ile sonuçlandığı gibi dayanışma ağlarının çökmesi de dışlanma sürecinin yeniden üretilmesine neden olmaktadır. Eğitim düzeyinin düşük olması toplumsal dışlanmanın sonuçlarından biri olarak değerlendirilmemektedir.

Sosyal hizmet uzmanlarının ve hizmet alanların ortak olarak çalışacakları iş birliğine dayalı bir süreç olan güçlendirme süreci hizmeti alanları, kaynak ve fırsatlara ulaşabilme yeterliği ve kapasitesi olan insanlar olarak görür. ve hizmet alanların  kendilerini, değişimi etkileyecek fail (özne) olarak görebilmeerini ve kendi kendi güçlenme süreçlerine katılmalarını hedefler, Farkındalık düzeyinin güçlendirme sürecinde özel bir önemi vardır. Güçlendirme, kaynaklara erişmeyi ve bu kaynakları etkili bir biçimde kullanacak kapasiteyi de içerir

Verilen tanım mutlak yoksulluğa aittir. Dolayısıyla doğru cevap A seçeneğidir.

D şıkkı bunlar arasında sayılamaz.

Bu kavram karşımıza transseksüel olarak çıkmaktadır.

Ayrımcılık kelimesinin, ilk anda zihinlerde iki şeyin birbirinden ayrılması, araya mesafe konması, bir şeyin hariç tutulması veya yok sayılması vb. anlamları çağrıştırdığından söz edilebilir. İnsanlar arası ilişkilerde de temel anlamıyla ayrımcılık, bir kişinin bir diğerini kendisinden ayırması ve bu ayrımın karşısındaki kişiye olumsuz tavır ve davranışlarda bulunmasına yol açmasıdır. Bu bağlamda “ayrımcılık nedir?” sorusuna cevap ararken öncelikle insanlar arasında ayrımların, mesafelerin, olumsuz kanaat veya davranışların oluşmasına neden olan toplumsal düzen üzerinde durmak yerinde olacaktır.

İşgücü Piyasasından dışlanma, mal ve hizmet piyasalarından dışlanma ekonomik dışlanmaya; mülksüzlük toplumsal alanda dışlanmaya; eğitim hizmetlerinden dışlanma, sosyal güvenlikten dışlanma, sağlık hizmetlerinden dışlanma sosyal devlet hizmetlerinden dışlanmaya örnek olarak verilebilir.

Thompson, kavramın basit anlamının sosyal hizmetler için yeterli olmadığını, “müracaatçıların yaşadığı ayrımcılık ve baskıların dikkate alınması için daha kapsamlı kullanılması” gerektiğini ifade etmektedir. Güçlendirme, psikolojik düzeyde bir tür kişisel kontrolü ya da etkiyi ifade etse de politik güç, yasal haklar ve sosyal etkiye de işaret eder.

A şıkkı bu gerekliliklerden bir tanesidir.

Shakespeare (2011: 54-55) sosyal modelin üç alandaki kazanımlarını şöyle özetler: Sosyal model sakat kişilerin toplumsal hareketini inşa etmede siyasi açıdan başarılı olmuştur. Sosyal model sakatların toplumda karşılaştığı ve ortadan kaldırılması gereken engelleri saptayarak, sakatların özgürleşmesi sürecinde araçsal olarak etkili olmuştur. Sakat kişilerin kolektif bir kimlik kurmasında ve bireysel özsaygılarını geliştirmede psikolojik olarak etkili olmuştur.

Modernizm ve postmodernizm arasındaki gerilim ve çatışmalara rağmen, Allan eleştirel sosyal hizmet yaklaşımında kullanılabilecek ortak ilkeler belirlenebileceğini ileri sürer. (Baskıyı üreten ve sürdüren yapı ve süreçlerin dönüştürülmesi fikrine bağlılık,  Baskı altına alınmış ve marjinalize edilmiş topluluklarla birlikte çalışmaya bağlılık, Uygulamada özgürleştirici kişisel ve sosyal değişim, sosyal adalet ve sosyal eşitlik yönelimi Sosyal hizmet uzmanları ile hizmet alanlar arasında diyalog temelli bir ilişki) Baskı karşıtı uygulama yaklaşımıyla çalışan sosyal hizmet uzmanları, hizmet alanlarla, onların kendi hikâyelerini anlatmalarını sağlamak üzerine inşa edilmiş anlamlı diyaloglar kurarlar ve böylece, sosyal hizmet sürecinde, hizmet alanların durumlarını daha iyi anlayıp yaratıcı müdahale stratejileri geliştirirler.

Son Değerlendirme: Her sosyal hizmet süreci aynı zamanda bir öğrenme sürecidir. Son değerlendirme de öğrenme deneyimlerini ortaya çıkarmada işlevseldir. Uygulamanın başarılı yanları, aksayan yanlarının nasıl güçlendirileceği ve genel olarak ne tür deneyimler elde edildiğine ilişkin değerlendirme daha iyi uygulamalar için verimli bir zemin hazırlar. (Tompson, 2014: 98).

Sakatlığın olması ile hasta olmak aynı şeyler değildir. Sakatlık bulaşıcı değildir ve sakatlığı olan kişilerin tedaviye ihtiyacı yoktur. Dolayısıyla yukarıda verilenler seçeneklerden yalnızca II. si doğrudur. Dolayısıyla doğru cevap B seçeneğidir. 

Türkiye’de 2015 yılından sonra bildirilen nefret suçlarının önemli bir bölümü mağdurların evlerine yakın yerlerde veya kamusal mekânlarda gerçekleşmiştir.

Bu şekilde tanımlanan terim homofobidir.

Eşitlik değeri ile ilgili altının çizilmesi gereken önemli bir nokta, eşitliğin mekanik ve soyut bir biçimde yanlış algılanmasıdır. Bu konuda yapılan en yaygın hata bireylerin ya da toplulukların ihtiyaçları, kapasiteleri, kaynakları, sosyal yapı içindeki konumları vb. açısından farklılıkların ve eşitsizliklerin yok sayılarak herkese aynı davranmanın eşitlik olduğunun düşünülmesidir. Böyle bir eşitlik anlayışı, uygulamada özgürleştirici değil, baskıyı yeniden üreten sonuçlar doğurur. Dolayısıyla eşitlik, uygulamada, hizmeti alanların etnisite, toplumsal cinsiyet, cinsel yönelim, toplumsal sınıf, yaş, sakatlık gibi toplumsal kategori aidiyetlerinin dikkate alınması anlamına gelir. (Thompson, 2013).

Eleştirel sosyal hizmet, genellikle pozitivizm adı verilen başat sosyal bilim tarzını eleştirir. Sosyal varlıklar olarak insanların içinde bulunduğu duruma müdahale etmeyi engelleyen bir yabancılaşma yaşadıklarını ve bu yüzden “gerçekler”in değiştirebilir olduğu bilincini geliştirmenin gerekli olduğunu ileri sürer.