Kültür insan toplulukları tarafından, insanın temel gereksinmelerini karşılamak üzere üretilen, yaratılan her türlü insan yapısı ürünler bütünüdür.

Kökeni Latince olan kültür sözcüğünün ilk anlamı “ekin”dir. Bu nedenle doğal

ortamı dışında üretilen mantara “kültür mantarı”, deniz içindeki ağdan oluşan

havuzlarda ya da tatlı su havuzlarında yetiştirilen balıklara “kültür balığı” deriz.

Başka deyişle kültür yapay bir şeydir, insan tarafından yaratılanların tümüne verilen

addır.

Ortamdan bağımsız düşünme biçemi bilimsel olarak Tümevarım olarak isimlendirilir.

Bireylerarası ilişkilerdeki bazı yönelimler yalnız kültürler arasında değil, bir kültürü oluşturan altkültürler arasında da farklılaşma gösterebilir. Bu alanda en büyük farklılık kentsel ve kırsal altkültürler arasında gözlenir. Genel olarak teknolojinin daha az egemen olduğu ve daha az karmaşık olan kırsal kültürlerde bireylerarası ilişkiler daha sabit, daha sıkı (karmaşık) ve daha az bireysel amaca yönelik olma eğilimi gösterir. Kırsal altkültürlerde, yüz yüze etkileşim sürecinde elde edilen enformasyona daha çok güvenilir ve bu enformasyon medyadan ya da konu uzmanlarından elde edilenlerden üstün tutulur

Enformasyon Sistemleri Kuramı olarak adlandırılan bu kuram, kültürün sözsüz bileşenlerini açıklamaya ve iletişim üzerindeki etkilerini ortaya koymak amacıyla geliştirilmiştir. Amerikalı antropolog Edward Twitchell Hall (1914-2009) “primary message systems” (birincil bildirim sistemleri) olarak adlandırdığı insan etkinliklerinin bütün insanlarda ortak olduğunu ileri sürmüştür.

Edward T. Hall, bütün insanlarda ortak olan bu etkinliklerin farklı kültürlerde birbirine benzemeyen iletişim davranışlarının geliştirilmesine neden olduğunu belirtir. Hall’e göre, kültürün işlevlerinden biri de üyelerinin iç dünyası ile dış dünya arasına seçici bir perde çekmektir. Bireyler bu seçici perde sayesinde, dış dünyada olup bitenleri kendi kültürlerinin penceresinden görür ve anlamlandırırlar. Kültürün bu perde işlevi, üyelerinin dış dünyayı kendilerine uygunşekilde anlamlandırmasına ve kendi gerçekliklerini kurmalarına imkân sağlar. Bu nedenle aynı durum farklı kültürlerin mensupları tarafından farklı şekilde algılanıp anlamlandırılır ve herkes kendi gerçekliği içinde yaşar.

Etnomerkezcilik, bireyin diğer kültürleri her şeyin merkezinde gören ve diğer kültürlerden üstün saymaktadır. ,Etnomerkezcilik de ötekileştirmenin temel gerekçelerinden biridir. Bu çerçevede tanımlarsak, etnomerkezcilik sınırlı bilgi ve deneyime dayalı olarak başkalarının kültürü hakkında yanlış varsayımlarda bulunmaktır.

Hall’e göre, kültür insan toplulukları tarafından, insanın temel gereksinmelerini karşılamak üzere üretilen, yaratılan her türlü insan yapısı ürünler bütünüdür.

Bağlamsal gösterge terimi, iletişime katılanlar arasındaki bireysel ilişkiler, onların sözsüz ifadeleri, fiziksel ve toplumsal ortamı da içeren bütün dolaylı mesajları ifade eder. Hastanede bulunuyor olmak bağlamsal gösterge işlevi görüyor ve bu nedenle hasta olup olmadığına bakmaksızın "geçmiş olsun" deriz.

Kültür

İletişim dinamik bir süreçtir. İletişim sürecine katılanlar iletileri algılar, anlamlandırır, yanıt verir, tepki gösterir. Bu yanıt ve tepkiler diğer tarafça algılanıp anlamlandırılır ve karşılığı verilir. Bu döngü sırasında artık hiçbir taraf eskisi gibi değildir. Bundan sonra iletişim başka bir düzeyde gerçekleşir.

Toplumu oluşturan bireylerin farklı kişiliklere sahip olmaları, aynı kültürün farklı şekil ve derecelerde içselleştirilmesine neden olur. Böylece aynı toplumun bireyleri arasında da anlayış ve uygulama farklılıkları ortaya çıkar. Bireysel uygulamalar zamanla toplumun diğer üyeleri tarafından da kabul edilerek yaygınlaşınca kültür değişmiş olur. Kültürel değişme doğal bir süreçtir. Kişilik özellikleri nedeniyle sahip olduğu ile yetinmeyen ve dünyayı, çevresini farklı açılardan gören bireyler alışılmışın dışına çıkarak yenilikleri ortaya çıkarırlar. Bilim insanları, sanatçılar, önderler gibi bireyler kültürel ve toplumsal değişmelerde öncü rolü oynayan bireylerdir. Kültürel ve toplumsal değişme insanlık tarihi boyunca alınan mesafenin temel dayanağıdır.

Düşünme alanında kültürlerin birbirlerinden nasıl farklılaştığını anlamak için bilişsel psikolojide en çok kabul gören ortama bağımlılık ve ortamdan bağımsızlık ayrımından yararlanılır. Bu ayrım, bireylerin çevrelerinden elde ettikleri enformasyona dayanarak yönlerini nasıl saptadıklarını belirlemek için yapılan araştırmaların sonucunda ortaya atılmıştır. Araştırmalarda gözleri bağlı olarak bir mekânda yönlerini bulması istenen bireylerin, elde ettikleri enformasyonu farklı düşünme kalıpları ile değerlendirerek gidecekleri yönü saptadıkları sonucuna varılmıştır. Bazı bireylerin ortamdan elde ettikleri veriler yardımı ile bulundukları ortamın bütüncül bir resmini çıkarmaya çalışırken diğerlerinin elde ettikleri verileri parçalarına ayırarak analiz ettikleri ve sonra bu parçalardan bütün hakkında fikir oluşturdukları gözlenmiştir. Araştırmaya katılan bireyler arasında aynı kültüre mensup olanların aynı düşünme kalıpları ile sonuca vardıkları görülmüştür. Böylece, insanların düşünme biçemlerinin kültürce şekillendiği sonucuna varılmıştır.

Zaman kavramı insan yaşamı açısından çok önemlidir. Biyolojik yapımız nedeniyle, kalp atışlarımızdan nefes alışımıza kadar birçok istemsiz davranışımız belirli zaman aralıklarında gerçekleşir. Bu aralıkların değişmesi, söz gelimi, kalp atışlarımız ritminin yükselmesi ya da düşmesi yaşamımızın sona ermesine bile neden olabilir. Gece ve gündüz, mevsimler ve ayın hareketleri de insan yaşamını etkileyen ve zamana bağlı doğal ortamımızın ayrılmaz parçalarıdır. Doğanın belirlediği zamanlamaya doğal zaman adı verilir. Doğal zaman insan yaşamının şekillenmesinde belirleyici rol oynamaktadır.