McLuhan. .

İsviçreli dil bilimci Ferdinand de Saussure ve Amerikalı mantık-bilimci Charles Saunders Peirce gösterge bilimin kurucularıdır. Saussure’ün ölümünden sonra öğrencileri tarafından kitap hâline getirilen “Genel Dilbilim Dersleri” adlı ders notlarında yazar, genel bir gösterge bilimin varlığından söz etmektedir. Saussure ve Pierce’dan başka Roland Barthes, Christian Metz, Passolini ve Umberto Eco da gösterge bilimin gerekliliğini savunmuşlardır. 

Tanımları çok çeşitli olan kültür kavramı gözden geçirildiğinde, kültürün ortak özellikleri olarak görülebilecek bazı noktalar bulunabilmektedir. Bu özellikler şöyle özetlenebilir:

- Kültür bir toplumu diğerinden ayırmak için bir tür “alâmeti farika (marka) dır.

- Kültür toplum değerlerini bir bütün hâline getirir ve bunları sistematik bir biçimde taşır.

- Kültür toplumun üyelerince paylaşılır.

- Kültür, dayanışmanın en önemli temellerinden birisidir.

- Kültür öğrenilmiş davranışlardan oluşur.

- Kültür sosyal yapının bir kopyasın verir.

- Kültür değişebilir.

- Sosyal kişiliğin belirip oluşmasında kültür, bütün toplumlar bakımından egemen bir faktördür.

Kültürel Özümseme: Bir kültürel sistemin başka bir kültürel sistemi, giderek kendine benzetmesi ve egemenliği altına almasıdır. 

Dil kültürün en önemli parçası ve taşıyıcısıdır. Dil, kültürün bütün unsurlarının, nesilden nesle aktarılmasına, kişiler arası iletişime ve sosyal ilişkilerinin düzenlenmesine aracılık etmektedir. Bu temel eleman, kültürün öğrenilmesine, manaların simgelenmesine yardımcı olur. Dil, kültürün maddi olmayan ögesidir. İnsanlar duygu, düşünce ve ihtiyaçlarını dil ile ifade ederler. Diller, insanların çok uzun süre birlikte yaşamaları sonucu ortaya çıkmıştır. İnsanların dilini kullanması toplumların gelişiminde en önemli devrimlerden biridir. 

Toplumda yerleşik olan inançlar, konuşulan dil, hukuk, din, ahlak anlayışı, doğum olayından evlilik ve cenaze törenlerine kadar her alanda oluşan gelenek ve görenekler, çocuk yetiştirme biçimleri toplumun manevi kültürünü oluşturur. Kültürün maddi ve manevi öğeleri arasında sürekli bir etkileşim vardır. Birinde meydana gelen bir değişim diğerini de etkiler. 

Sosyoloji kuramcıları toplumsallaşma süreçlerini birincil ve ikincil toplumsallaşma kavramları ile açıklar.

Birincil toplumsallaşma; insanoğlunun çevresine ayak uydurmak için gereksinim duyduğu hayat ve dünya bilgisinin de temellerinin atıldığı döneme karşılık gelir.

Birincil toplumsallaşma sürecinde bireyin dünyasına uyumunun esasları ortaya konur ve bireyin yaşamını doğru şekilde sürdürebilmesi için yerine getirmesi gereken görev yapılanır. Yine bireyin kendisine ve çevresine olan temel güven duygusunun oluşması bu döneme karşılık gelir.

Birincil toplumsallaşma bu nedenle anne karnında başlar ve ileri çocukluk dönemine kadar süregider. Bu süreç içinde çocuğun toplum içinde edindiği ilk roller ve bu roller çerçevesinde geliştirdiği davranış biçimleri birincil toplumsallaşmaya karşılık gelen süreçlerdir.

Ayrıca, sosyal yaşantısı içinde kendi aldığı rollere karşılık, karşısındaki kişi ve gruplardan beklediği rol ve davranış modelleri de bireyin ilk toplumsallaşma sürecinde yaşadığı süreçlerdir. Bu açından bakıldığında aile birincil toplumsallaşma sürecinin ilk temel ögesidir. Daha sonra okul, ilk arkadaş çevresi ve ailenin yakınında olan diğer yakın çevreler, bireylerin birincil toplumsallaşmasında aktif rol oynayan sosyal gruplardır.

İkincil toplumsallaşma ise bireylerin toplum içindeki yerlerinin pekişmesinde önemi olan kurumsal alt dünyaların özümsenmesine karşılık gelir. Bir bakıma ikincil toplumsallaşma, özümsenmiş alt dünyalar ile bireyin ilişkisi tarafından yapılanır.

İkincil toplumsallaşma sürecinde bireyin toplum içinde değişen rollerine karşılık.geliştirdikleri farklı davranış biçimleri yer alır. Bu süreçte değişkenlik gösteren toplumsal ilişkiler içinde bireyin farklı rolleri üstlenebilmesi becerisini gösterir. Bireyin bir anne ya da baba olarak toplumdaki rolünün hemen ardından bir doktor ya da bir öğretmen olarak toplumsal rolünün nasıl geliştiği ve hemen ardından trafikte bir sürücü olarak toplumsal rol ve görevlerinin neler olduğu gibi değişkenler ikincil toplumsallaşma sürecinin konuları arasındadır. Burada bireylerin farklı durumlarda, farklı kişilere ve gruplara karşı oluşturdukları davranış biçimleri arasında ne tür değişkenlikler yaşandığı ve bu değişkenlikler içinde bireyin kendi konumunu topluma göre nasıl yapılandırdığı önem taşır. Bireylerin aynı ya da farklı mekânlarda, aynı ya da farklı kişilere karşı, aynı ya da farklı roller içinde edindikleri ve gösterdikleri tüm davranış biçimleri ikincil toplumsallaşma süreçleri içinde yer alır. 

İş gücü vasıfsız ve niteliksiz çalışanlardan teknik ve profesyonel çalışanlara doğru dönüşür. 

Görmezden gelmek karşı bir tepki olarak algılanmaz.

Yansıtıcı Yaklaşım : anlam, gerçek dünyadaki nesne, kişi ve olaylarda saklıdır. Dil bir ayna gibi dünyada var olan gerçek anlamları yansıtır. 

Latince “colere” kelimesinden türeyen “cultura” genel olarak “ekmek, biçmek, bakmak, işlemek” anlamlarına gelmektedir. 

Prensky “Dijital Yerliler, Dijital Göçmenler” adı makalesinde internet, bilgisayarlar, cep telefonları ve benzerleri yeni kitle iletişim araçlarını kullanarak büyüyen nesli, dijital yerli olarak tanımlar. Bu nesli diğerlerinden ayıran fark, 80 sonrası dijital devrimden sonra doğmaları ve kendilerini bildiklerinden itibaren dijital teknolojilerin içinde büyümüş olmalarıdır. Analog bir dünyaya doğan ve analog teknolojileri kullanarak büyüyen kişiler ise Prensky tarafından dijital göçmenler olarak tanımlanır. Bu iki kuşak arasındaki farklılık teknolojik determinist bir yaklaşımla ortaya konduğunda, sayısal teknolojilerin bir kuşağı diğerinden ne derece büyük bir farklılığa ittiği ortaya çıkmaktadır. Bir yanda analog sistemleri kullanarak büyüyen, analog sistemlerin olanak ve sınırlılıkları içinde hareket etme reflekslerini kazanmış ve yaşamını bu teknolojilerin sınırlılıkları içerisinde yapılandırmış dijital göçmen olarak tanımlanan eski kuşak; diğer yanda ise doğduğunda zaten sayısal teknolojilerin tüm olanaklar› hâlihazırda var olan ve bu olanaklar› kullanmayı öğrenerek büyüyen, sayısal teknolojilerin olanak ve sınırlılıkları içinde yaşamını idame ettiren yeni bir kuşak vardır.

Alt Kültür: Toplumdaki bir grubun toplumun geneliyle aynı kültürü paylaşması ama bunun yanında kendi aralarında farklı kültürel değerlere de sahip olması alt kültürü oluşturmaktadır. Buna etnik gruplar ya da yaş grupları örnek verilebilir.

Bir kültürde ortaya çıkan maddi ya da manevi kültür öğesinin dünyadaki başka kültürlere yayılmasına ile kültürel yayılma gerçekleşir. ABD’ne ait olan yemek kültürünün dünyanın büyük bir bölümüne yayılmıştır. 

Popüler kültür ise kitle kültürünün somut şekillerinden birisidir. Popüler kültür kitle kültürü pazarında en hızlı değişen, en popüler ürünleri ve tüketimleri anlatır. Popüler kültürde değişim süreklidir. 

Reklamın küreselleşme eğilimi, dünyanın her yerinde markanın aynı şekilde konumlandırılmasını ifade etmektedir. Ancak bu ifade biçimi, reklam mesajlarının dünya genelinde aynı kodlarla hazırlanıp sunulacağı anlamına gelmemektedir. Çünkü reklam mesajlarının hazırlanıp uygulanmasında ülkelerin kültürel yapıları belirleyici olmaktadır. Bir başka deyişle ülkelerin kültürel değerleri, reklamın ne ölçüde küresel hazırlanıp hazırlanmayacağının da sınırını belirlemektedir. 

Dil bilgi fikir ve düşüncelerin aktarılması ve yorumlanmasında kullanılan en önemli araçlardan biridir. Dil, ait olduğu toplumun kültürel özelliklerini yansıtan en önemli unsurdur.