David Elkind, yetişkinlerin özellikle öğretmediği; ama çocukların kendi kişisel deneyimlerinden çıkarsadığı çok sayıda bilgiye sahip olduğunu ifade eder. Doğru cevap D'dir.

Yukarıda verilen temalardan 'görgü kuralları' hariç diğerleri okulöncesi fen ve matematik eğitimde çalışılabilecek konulardandır. Doğru cevap C'dir.

Dramatizasyon, her şeyden önce uygulayana neşe veren, onun katılımını gerektiren, birlikte üretme ve paylaşma olanağını sağlayan bir çalışmadır. Çocukların küçük yaşlardan başlayarak oyunlaştırma, canlandırma sürecini yaşaması onun daha sağlıklı gelişmesinde, çeşitli duygu ya da düşüncelerini, devinim, mimik, jest ve sözle anlat›m olanağı bulabilecekleri bir yoldur. Bu etkinliklerde de eğitimde dramada olduğu gibi tüm duyu organlarının birlikte kullanılması söz konusudur.

Eğitimde yaratıcı drama çalışmalarındaki rol oynama ve do¤açlama tekniklerinin aksine lider, dramatizasyonda çok daha etkin, yönlendirici ve belirleyicidir. Burada bir oyun metninin aynısının ya da bir öykünün, masalın hiçbir biçimde akışını değiştirmeden canlandırması söz konusudur. Sözgelimi öğretmen metni okur ya da anlatır, rolleri dağıtır, bu kez çocukların okudukları öyküyü canlandırmaları beklenir. Bu tür canlandırmalarda tiyatroya benzer bir çalışma süreci izlenir. Öğretmen ya da lider bu süreçte etkindir.

Gösterim, örüntü, grafik ve iletişim kurma matematik ile ilgili temel süreçlerden iken gözlem fen bilimine ait bir temel süreçtir. Doğru cevap B'dir.

Dramatize, sözcük olarak, drama biçimine sokulmuş, oyunlaştırılmış ya da oyun biçiminde olan; dramatize etmek ise, roman, öykü, şiir gibi bir yazın yapıtını radyo TV ya da sahne oyunu biçimine sokmak, oyunlaştırmaktır

Dramatizasyon başta çocuklar olmak üzere bireylerin öykünme, devinim, dille ifade gibi güçlerine dayanan, doğal, kültürel ve toplumsal tüm olayların, imgelerin daha yo¤un olduğu bir ortamda canlandırıldığı bir öğrenme yoludur ve çocukların yaşamında geniş ölçüde yer alır. Çocukların oynadıkları oyunların hemen hepsi kendi kendine bir gelişimi olan ve öykünmeye özgü özelliği nedeniyle dramatizasyonu destekler.

Eğitim etkinliği, olumlu sonuçların dışında istenmeyen olumsuz sonuçlara yol açmamalıdır. Olumlu sonuçların yanısıra olumsuz sonuçlar ortaya çıkıyorsa, etkinlik yeterince eğitici sayılamaz.

Tartışma düzeyleriyle ilgili önemli ilk nokta, bu düzeylerin ardışık olmalarıdır. Yani beklenen yararların sağlanması için düzeyler birbirini izleyerek işlenmelidir. Tartışma düzeyleriyle ilgili ikinci nokta, tüm düzeylerin gereği gibi ele alınabilmesi için yeterli zamanın sağlanması konusunda öğretmenin iyi planlama yapmasını gerektirmesidir. Tartışma bölümü ile ilgili üçüncü nokta, tartışma sırasında çocukların oturma düzenidir.

Dramatize, sözcük olarak, drama biçimine sokulmuş, oyunlaştırılmış ya da oyun biçiminde olan, dramatize etmek ise, roman, öykü, şiir gibi bir yazın yapıtını radyo TV ya da sahne oyunu biçimine sokmak, oyunlaştırmaktır.

Drama etkinliği sonrası yapılan tartışma ya da değerlendirme sayesinde çocukların geçirdikleri yaşantılardan sonuçlar çıkarmaları sağlanmaya çalışılır. Değerlendirme ya da tartışmanın amacı kesinlikle çocuğun veriminin değerlendirilmesi değildir. Eğitimde dramada verimi değerlendirilen çocuğun, sonraki oyunlara daha rahat katılması ve kendini özgür bırakması engellenmiş olur. Diğer yandan, ortaya çıkan oyunun başarı ya da kalite açısından değerlendirilmesi de söz konusu değildir. Bilindiği gibi eğitimde dramayı tiyatrodan ayıran en önemli özelliklerden biri budur. Diğer yandan, ortaya çıkan oyunun başarı ya da kalite açısından değerlendirilmesi de söz konusu değildir.

Fen biliminin özellikleri şu şekildedir:

Fen, fiziksel ve biyolojik dünyayı tanımlamaya ve açıklamaya çalışan bir bilimdir. Fen sadece dünya hakkındaki gerçeklerin bir toplamı değil, aynı zamanda deneysel ölçütleri, mantıksal düşünmeyi ve sürekli sorgulamayı temel alan bir araştırma ve düşünme yoludur. Bilimsel metotlar; gözlem yapma, hipotez kurma, test etme, bilgi toplama, verileri yorumlama ve bulguları sunma süreçlerini içerir. Fen sabit ve kesin bilgiler bütünü değildir. Bilimsel bilgiler, yeni deliller elde edildikçe fiziksel ve biyolojik dünyayı daha iyi açıklamak için sürekli gözden geçirilerek düzeltilir ve geliştirilir. Buna göre fenin, doğal dünyayı sistematik bir şekilde araştırarak elde edilen organize bir bilgi bütünü olduğu ve sürekli değişim gösterdiği söylenebilir. Bu bilgiler ışığında doğru cevap E'dir.

Dramatizasyonda konunun, metnin seçimi, rollerin dağıtımı daha çok drama e¤itmeni/lideri ya da öğretmen tarafından yapılır.

Dramatizasyonda metinlerin canlandırılması sırasında tümcelerin aynen söylenmesi gibi bir zorunluluk yoktur. Eğer öğretmen isterse öyküyü okurken kesip, çocuklarla birlikte canlandırmaya yeniden devam edebilir. Öğretmen, dramatizasyon etkinliklerinde daha çok süreci kenardan yönetir, ancak çok gerekli durumlarda role girerek, rol içerisinde yönergeler de verebilir. Dramatizasyon da tıpkı eğitimde yaratıcı drama uygulamaları gibi bir eylemin içindedir. Bu süreçte de bir oyunlaştırma, yaşanır hale getirme söz konusudur.

Dramatizasyon, Türk eğitim sisteminde daha çok okulöncesinde bir eğitim “yöntemi” olarak ya da yaratıcı drama etkinliklerinde bir alt “teknik” olarak uygulanır. Dewey’in ‘yaparak yaşayarak öğrenme’ yöntemine çok yakındır. Dramatizasyon, canlandırdığı kişilerin duygularıyla, onların çeşitli sorumluluklarıyla özdeşleşerek çocukların deneyimlerini zenginleştirir. Sözlü anlatımın gelişmesinde önemli rol oynar. 

Dramatizasyon, Türk eğitim sisteminde daha çok okulöncesinde bir eğitim “yöntemi” olarak ya da yaratıcı drama etkinliklerinde bir alt “teknik” olarak uygulanır.

Dramatizasyonda bir oyun metninin aynısının ya da bir öykünün, masalın hiçbir biçimde akışını değiştirmeden canlandırması söz konusudur. Konuşmaların ezberlenmesi ve eylemlerin belli kalıplara dönüştürülmesi bu tür için bir gerekliliktir. Dramatizasyon tekniği (dramada bir alt teknik olarak) çocukla yetişkin (lider, öğretmen) arasında önemli bir etkileşimi sağlar, uygulama tüm gruba yönelik olarak yaptırılır. 

Dramatizasyonda bir oyun metninin aynısının ya da bir öykünün, masalın hiçbir biçimde akışını değiştirmeden canlandırması söz konusudur. Bu canlandırmalarda öykünün ya da metnin seçimi son derece önemlidir. Sözgelimi seçilen öykünün çocuklara yönelik olması, sahne ve giysilerin öyküde anlatılan gerçek havayı yansıtıcı, karakterlerin ise ilginç olmasına özen gösterilmelidir.

Eğitimde yaratıcı drama çalışmalarındaki rol oynama ve doğaçlama tekniklerinin aksine lider, dramatizasyonda çok daha etkin, yönlendirici ve belirleyicidir. Burada bir oyun metninin aynısının ya da bir öykünün, masalın hiçbir biçimde akışını değiştirmeden canlandırması söz konusudur. Sözgelimi öğretmen metni okur ya da anlatır, rolleri dağıtır, bu kez çocukların okudukları öyküyü canlandırmaları beklenir. Bu tür canlandırmalarda tiyatroya benzer bir çalışma süreci izlenir. Öğretmen ya da lider bu süreçte etkindir, sık sık araya girerek akışa yardım edebilir.

Dramatizasyon, eğitimde drama alanında bir teknik olduğunu, daha çok oyunlaştırma anlamında kullanılır ve daha çok öykü, masal gibi bir metne bağlı çalışmaları kapsar.