Bir başka tanımda organizasyon, “iki ya da daha fazla kişinin bilinçli olarak eylem ve güç birliği yapmak üzere oluşturdukları yapıdır” (Gürüz-Gürel, 2006: 12). Çevre, organizasyonun performansını etkileyen, ancak organizasyonun çok az denetleyebileceği kurumlar ya da güçlerden meydana gelir.

Çatışmaları ne gibi yaklaşım veya uygulamalarla yönetebileceğimize geçmeden önce çatışma yönetiminin de bir süreç olduğunu hatırlamakta yarar vardır. Bir çatışmayı yönetmek aşağıda sıralanan basamaklardan geçmektedir:

• Çatışmanın bir analizini yapma
• Uygun çatışma-yönetimi tepkisini verme
• Uygun çatışma çözümleme taktiklerini seçme
• Çözümleme tekniğini uygulama
• Takip etme

Doğru cevap E'dir.

Örgütün içinde bulunduğu toplumun kültür yapısı ile örgütün kültürü arasında da yakın bir ilişki vardır. Diğer bir deyimle toplumun kültürel yapısı, örgütün kültürel yapısını etkileyebilmektedir. Eninde sonunda toplumun mevcut normları, inanç ve değerleri örgütün içinde yer alabilmektedir. Milli kültürün örgütsel kültüre etkileri konusundaki bir diğer yaklaşım ise bazen de bir başka toplumun temel değerlerinin, örgüt kültürüne olan yansımalarıdır. Bu yansıma bazen örgütü çok başarılı kılabilmekte ve ona avantajlar sağlayabilmektedir. Örgüt kültürünün önemli özelliklerinden biri de bilişsel yani öğrenilmiş olmasıdır. İnsanlar nasıl bir toplumun kültürüne doğuştan sahip değillerse, sonradan o toplumda yaşayarak o kültürü öğreniyorlarsa, örgüt kültürü de aynı şekilde içinde bulunularak ve yaşanarak öğrenilir. Örgütün içinde yer aldığı endüstriyel sektörün özellikleri de örgüt kültürünü etkileyebilir. Doğru cevap C şıkkıdır.

Biçimselleştirme, organizasyondaki görevlerin standartlaştırılma derecesine denilir. Eğer bir iş çok fazla standartlık barındırıyor ise, işi yapan kişi ne yapacağı, ne zaman yapacağı ve nasıl yapılacağı konusunda çok az karar verebilme yetkisine sahiptir. Biçimselliğin yüksek olduğu organizasyonlarda açık iş tanımları, birçok organizasyonel kural ve iş süreçleri hakkında açıkça tanımlanmış düzenlemeler mevcuttu

1980'lerde işletme alanında çalışan akademisyenler ve uygulayıcılar tarafından iş etiğinin bir çalışma alanı olarak kabul etmiştir.

Duygusal Çatışma

Bir organizasyonun yapısı; iş görevlerinin biçimsel olarak nasıl bölüneceğini, sınıflanacağını ve koordine edileceğini tanımlar. Organizasyonun yapısını tasarlarken, şu altı unsura dikkat etmek gerekmektedir:

• İşte uzmanlaşma
• Bölümlendirme
• Emir-komuta zinciri
• Merkezileşme ve âdemi merkezileşme
• Biçimselleşme

Doğru cevap D'dir.

Bu geleneksel görüş işlevsel olmayan çatışma olarak adlandırılmıştır ve bu bakış açısının doğal uzantısı olarak çatışma olabildiğince yok edilmeli veya en azından azaltılması için çaba sarf edilmelidir. Her ne kadar bu görüş, günümüzde ‘fazla basit’ olarak nitelendirilse de halen bazı çalışmalarda çatışmanın bilgi paylaşımına, karar almaya, takım ruhuna zarar verdiği, algılarda sapmaya neden olduğu, örgüt-içinde politik  davranışları ve işgörenlerin streslerini arttırdığı, iş tatminini azalttığı belirtilmektedir

Yüksek derecede ihtisaslaşmış işler, bilimsel yönetim anlayışına ait katkılardan biridir. Doğru cevap C'dir.

İş etiği, iş dünyasındaki davranışları yönlendiren, onlara rehberlik eden etik prensipler ve standartların toplamıdır ve işletmeler, faaliyette bulundukları her alanla ilgili etiksel kaygılara sahiptirler. 1962’de başkan John F.Kennedy tüketici haklarının korunması ile ilgili özel bir bildiri yayınlamıştır ve 1980’lerde işletme alanında çalışan akademisyenler ve uygulayıcılar, iş etiğini bir çalışma alanı olarak kabul etmişlerdir. Bununla birlikte 1960 öncesi yıllara bakıldığında işletmelere ilişkin etik sorunlar genellikle dini açıdan ele alınmıştır. Dolayısıyla doğru cevap D'dir. 

McShane ve Von Glinow örgüt kültürünü, “örgüt içinde paylaşılan değer ve
inançlardan oluşan ve örgütün karşılaştığı sorunların çözümünde, fırsatların değerlendirilmesinde, örgütü doğru yolda düşünmeye ve davranışta bulunmaya yönlendiren kalıplardır” şeklinde tanımlarlar.

Üyeleri Takım Becerileri Üzerine Eğitme

Becerileri itibariyle birbirini tamamlayan kişileri bir araya getirince tıkır tıkır işleyen bir takım çalışması

görmeyi beklemek doğru değildir. Başkalarıyla bir takım içinde beraberce çalışmak da ayrı beceriler

gerektirir ve bunun için de üyelerin eğitilmesi önem taşır. Üyelerin takım içinde çalışma itibariyle

göstermeleri gereken beceri ve yaklaşımlar (Stewart ve Manz, 1997):

? Belli bir bakış açısını kabul ettirmek için başkalarını ikna etme çabasını gösterme,

? Başkalarını dikkatle dinleme ve aslında ne söylemeye çalıştıklarını anlayabilme,

? Başkalarıyla çatışmaktan dolayı ortaya çıkan gerilimi yönetebilme,

? Kişisel amaçlarla takımın amaçlarını aynı hizaya getirebilme,

? Takımı başarıya yönlendirmekte kendi rolünü iyi anlayabilme,

? Üyeler arası farklılığı kabullenme ve bundan yararlanabilme,

? Diğer üyeleri yapıcı bir şekilde eleştirme ve onların da kendisine aynı şekilde eleştiri

yöneltmelerini kabullenme şeklinde özetlenebilir.

Diğer kişi ile kıyas yapmayı bırakır. Eşitsizliği giderici bilişsel tavırlardan biridir. Doğru cevap C'dir.

Görevin Kimliği bir işin tamamı ya da belirgin bir parçasının tamamlanmasından sorumlu olmayı ifade etmektedir. Bankada, banka hesapları konusunda görevli müşteri
hizmetleri çalışanı, aynı zamanda bireysel emeklilik sistemi hakkında da bilgi sahibi ise bu boyutta güçlü olduğu düşünülebilir. Diğer yandan yeni bir masaüstü bilgisayarını donanımını kuran kişi eğer aynı zamanda yazılım yüklemesi yapamıyorsa, bu boyutta güçsüz demektir.

Gözlemlenebilen kültür öğeleri şunlardır: Semboller, Fiziksel Yapı, Dil, Hikâyeler, Ayinler (Rituals) ve Seromoniler’dir. Doğru cevap A'dır.

Peters ve Waterman Modeli
Tom Peters ve Robert Waterman, ünlü kitapları olan “In Search of Excellence” (Mükemmeli Arayış) adlı
eserlerinde Ouchi’ den daha ayrıntılı ve açık bir biçimde örgüt kültürü ve başarı arasındaki ilişkiyi
incelemişlerdir. Peters ve Waterman, Amerika’da başarılı olan şirketlerden seçtikleri örneklem üzerinde
bu şirketlerin başarı nedenlerini araştırmışlardır. Bu iki araştırmacı, analizleri sırasında örgütü başarıya
götüren temel kültürel değerleri sekiz faktöre bağlı olarak açıklamışlardır (Peters ve Waterman, 1982). Bu
sekiz temel değer şunlardır:

Teknoloji, İlişkili Endüstriler, Finans ve Küresel Düzlem organizasyonun dış çevre unsurlarından bazılarıdır ancak Reklam bunlardan birisi değildir.