Eğlence, insanların kişiliklerine, değerlerine, kültürlerine, deneyimlerine ve bunun gibi birçok etkene göre farklılık gösteren bir olgu olarak öne çıkmaktadır. Bu nedenlerle de tanımlanması oldukça güçtür. Bu farklılıklar nedeniyle, kimi için eğlence olarak algılanabilecek olan bir etkinlik, bir başkası için eğlence olarak değerlendirilememektedir. Bu da kişiler arasındaki farklılıkların dikkate alınması
gerekliliğini desteklemektedir

Modern anlamda eğlence, geniş ve heterojen insan grubunu eğlendirmek üzere satılan deneyim olarak tanımlanmaktadır. Eğlencenin bir diğer tanımında ise, hoşnutluk yaratma ve tatmin edici bir deneyim yaşama olarak  değerlendirilmektedir

Tüketim kalıpları gibi, tüketicilerin gösterdikleri değişim eğlenceyi daha önemli bir hale getirmiştir.  Modern ve postmodern yaşamın getirdiği tekdüze yaşam tüketicilerin farklı aktivitelerin arkasından gitmesini sağlamaktadır. Daha net bir ifadeyle, eğlence artık ihtiyaç haline gelmiştir.

Tüketiciler sadece işlevsel satın almalar gerçekleştirmezler. Tüketiciler ayrıca psikolojik faydalar peşinden de giderler. Bu nedenle işletmelerin tüketicilere işlevsel olduğu kadar, psikolojik fayda da sağlaması gerekir. Tüketiciler artık sadece fonksiyonel fayda yaratan işletmeleri değil, aynı zamanda psikolojik faydayı da sunan işletmeleri tercih etmektedirler. Bu nedenle, son yıllarda araştırmacılar, hazcı tüketim üzerinde daha fazla durmaya başlamışlar ve hazcı tüketim ile tüketicilerin deneyimleri arasındaki ilişkinin önemini incelemeye başlamışlardır

Deneyimsel pazarlama tüm dünyada gelişen bir eğilim olarak kabul edilmektedir. Temel amaç tüketicilere farklı duyguları hissettirerek markanın beğenilmesini sağlamaktır.

Deneyimsel pazarlama ürünlerin fiziki özellikleri üzerine değil, elde edilen sonuçlar açısından tüketicilerin elde ettikleri hislerle ilgilenir.

Fanteziler, hisler ve eğlencedir. 

Deneyimsel pazarlamada; Müşteri deneyimi üzerine odaklanma söz konusudur, Bütünsel bir deneyim olarak tüketim üzerine odaklanma söz konusudur, Müşteriler rasyonel ve duygusaldır, Yöntem ve araçlar çeşitliliğe sahiptir.

Duyular, hisler, düşünceler, davranışlar ve ilişkilerdir. 

Tüketicilerin duyularıyla elde edebilecekleri deneyimlerdir. Ses, tat, koku ve dokunma ile ilgili duyulara hitap eden uygulamalar bu tür deneyimler içinde yer alır. Bu deneyimler farklılaştırma gerçekleştirerek işletmelerin tüketicileri motive etmelerine ve belirli bir değer yüklemelerine yöneliktir.

Hislerle ilgili deneyimler tüketicilerin iç dünyalarına ve duygularına yönelik deneyimlerdir. Marka ile ilgili olumlu duyguların sağlanması bu şekilde gerçekleşir. Hislere yönelik deneyimler için işletmelerin yapması gereken tüketicileri etkili bir şekilde araştırarak, belirli duyguların ortaya çıkması için hangi uyarıcıların kullanılması gerektiğinin belirlenmesidir.

Düşüncelere yönelik deneyimler temel olarak bilişsel bir sürecin yaratılması ve tüketicilerin sorun çözme deneyimini yaşamasına yöneliktir.

İlişkiler, duyu, his, düşünce ve davranışları içine alacak şekilde değerlendirilir ve bütün deneyimler arasındaki ilişkilerin ortaya konulmasını içerir. Tüketicilerin kendilerini geliştirmesi, insanlar tarafından olumlu şekilde algılanılması gibi deneyimler ilişkiler içinde değerlendirilmektedir.

İlgilenim, tüketicilerin satın alma durumuna karşı ilgi düzeyi olarak ifade edilmektedir.

Tüketicilerin ilgilenimi, bir ürün sınıfına, bir markaya, bir satın alma durumuna veya pazarlama iletişimi mesajına yönelik olabilir. Bu ilgilenim türleri arasında bir takım farklılıklar bulunur ve işletmelerin de tüketicileri analiz ederken bu farklılıkları dikkate almaları gerekmektedir. Bunlardan birine ilgisi düşük olan bir tüketicinin, bir diğer türe ilgisi yüksek olabilir. Örneğin, ürüne karşı olan ilgilenim ile satın almaya karşı olan ilgilenim arasında bir takım farklılıklar bulunmaktadır. Bir tüketici belirli bir ürüne karşı düşük ilgilenim düzeyine sahip olabilir ancak düşük ilgilenimin olduğu ürünün satın alınması sürecine karşı yüksek ilgilenim sahibi olabilir. Bu da satın alma sürecinin tüketicilere çekici gelmesinin önemini açıklar. Eğlence pazarlaması ile ilgilenim arasındaki ilişki de bu noktada kendisini gösterir

Genel olarak eğlence pazarlaması, pazarlama ilkelerinin eğlence ürünlerine veya eğlence ile birlikte sunulan diğer ürünlere uygulanması olarak tanımlanabilir. Bu tanımdan anlaşılması gereken konu, eğlencenin kendisinin pazarlanabileceği gibi, herhangi bir ürünün pazarlanmasında da eğlencenin kullanılabilecek olmasıdır. Her ikisinde de eğlence pazarlaması söz konusu olmaktadır

Eğlence pazarlaması, işletme amaçlarının gerçekleştirilmesi ve tüketicilerin istek ve ihtiyaçlarının tatmin edilmesi amacıyla bir eğlence ürününün üretilmesi, fiyatlandırılması, tutundurulması ve dağıtılması için gerekli olan etkinliklerin düzenlenmesini ve uygulanmasını içeren bir süreçtir

Değişimin pazarlama olarak ifade edilebilmesi için;
• En azından iki tarafın olması
• Her iki tarafın birbirlerine önerebileceği bir takım değerlerin olması
• İki taraf arasında iletişimin söz konusu olması
• Her iki taraf karşı tarafın önerisini reddetme hakkına sahip olmalıdır. 

• Tüketicilerin eğlence ile ilgili beklentilerine ilişkin araştırma faaliyeti sürdürmek,
• Eğlence ürünü ile ilgili araştırma faaliyeti sürdürmek,
• Ürünün hedef kitlesini belirlemek ve dağıtımı ile ilgili planlamaları yapmak,
• Ürünün satışını yapabilmek için farkındalığın sağlanmasına yönelik faaliyetler yürütmek ve
• Ürünü satmak.

Eğlence pazarlamasını iki şekilde incelemek mümkündür;

Eğlencenin pazarlanabilecek bir ürün olarak değerlendirilmesi,

Ürünlere dikkat çekmek için eğlencenin kullanılması.

Eğlence pazarlamasının 4C’si, içerik (content), kanal (conduit), tüketim (consumption) ve yakınsama (convergence) olarak ifade edilmektedir

Bu unsurlar:
• Üretim sürecinin başlatılabilmesi için yaratıcı bir fikrin geliştirilmesi,
• Üretimin tamamlanabilmesi için teknolojinin kullanılması,
• Fikri ortaya koyacak ve çalışmasını sağlayacak yetenek ve
• Zamanla tüketicilerin eğilimlerinin ve beklentilerinin değişmesi nedeniyle ürünün dayanıksızlığı