1950’lerin ilk yarısında Asch’ın “çizgiler deneyi” adı verilen bu deney serisi klasik konformite deneyleri olarak bilinir.

Sorunun doğru yanıtı B şıkkıdır. Freud’un psikanaliz çerçevesinde geliştirdiği bu kuram, insanlarda ikili bir içgüdü olduğunu savunur. 

Dengesizlikten kurtulma yollarından birisi güçlendirmedir. Güçlendirmede bilişsel nesneyi değerli nesnelerle dengeli bir şekilde ilişkilendirmeyi, böylece yapıdaki dengesizliği azaltmayı amaçlar.

Yalnız I

Teoriye göre bir uyarıcıya maruz kalma sıklığımızla o uyarıcıyı beğenme olasılığımız arasında pozitif yönde bir korelasyon vardır.

“Şiddet, kasti olarak yapılan ciddi fiziksel incitme eylemleridir (Feldman, 1998;
297)”. O halde şiddet, psikolojik değil, sadece fizikseldir. Doğru cevap E'dir.

Zimbardo’nun deneyin sonuçlarına ilişkin en çarpıcı yorumu şöyledir: Hiç kimse gardiyanlara bir gardiyanın nasıl davranması gerektiğini, tutuklulara da bir tutuklunun nasıl davranması gerektiğini söylememiştir. Onlar kendi sosyal yaşamlarında bir gardiyan veya bir tutuklunun nasıl davranması gerektiğine ilişkin sosyal rolleri performansa dökmüşlerdir. Bir kez bulundukları role girince, artık davranışlarına yön veren değer sistemi değişmiş, bu değer sistemi içinden dünyaya bakmaya başlamışlardır. Özetle, bu çalışmadaki bulguları, bireylerin davranışlarının diğerleri tarafından direkt olarak etkilemesinin bir sonucu olarak açıklamak pek akla yakın değildir. Ortama ilişkin faktörlerin insanların davranışlarında benzerlikler yaratmasına rağmen bunların sosyal baskı sonucu ortaya çıktığını söylemek zordur.

Araştırmalar, başkalarının olması durumunda yardım etme davranışının azaldığını ortaya koymuştur. Bu durum için getirilen açıklamalardan birisi, yardım gerektiren ortamda başkalarının da olmasının “sorumluluk dağılması” na neden olduğudur. Zor durumdaki bireye çevrede yardım edebilecek başka kimse yoksa; yardım etme sorumluluğu bütünüyle ona ait olacak, dahası yardım yapmazsa suçlanacaktır. Ama birçok insan olaya tanık olmuşsa, o zaman sorumluluk paylaşılacak demektir.

Sosyal psikoloji disiplininde tutum konusu, 1. üniteden de hatırlayacağınız gibi, 1920’lerde Thurstone ve arkadaşları tarafından geliştirilen tutum ölçümleriyle başlamıştır. O zamandan bu yana tutum konusu sosyal psikolojinin ana araştırma geleneklerinden birini oluşturmuştur.

Bazı durumların kişilerin kuracakları ilişkileri diğerlerinden daha fazla belirlediği yapılan çalışmalarda açığa çıkmıştır. Benzerlik, yakınlık, karşılıklılık ve çekicilik bu özelliklerden bazılarıdır.

Bir olayın yardım gerektirip gerektirmediğine karar verirken beş göstergenin varlığına bakılmaktadır; Olayın aniden ve beklenmedik olması. Kurbana zarar verecek açık bir tehdit durumunun olması. Müdahale edilmediği takdirde kurbanın göreceği zararın daha da artacak olması. Kurbanın çaresizliği ve yardıma ihtiyacının belirgin olması. Sonuç verecek bir müdahalenin mümkün olması. I ve V numaralı maddeler bu beş göstergelerden biri değildir. Doğru cevap C seçeneğidir.

Tamamlayıcılık, iki insan arasındaki ilişkide her birinin diğerinde mevcut olmayanı tamamlaması durumudur.

Şema edinimi ve gelişimi bir süreç meselesidir. Bu süreç şöyle özetlenebilir: • Bir kişi ya da olayla ilgili deneyimin artması ona ilişkin şemanın gittikçe daha çok karmaşıklamasına ve zenginleşmesine yol açar.

• Şemanın kullanımı arttıkça bileşenleri arasındaki bağlantılar da güçlenir. Herhangi bir parçanın tetiklenmesi tüm yapının harekete geçirilmesine neden olur.

• Daha çok örnekle karşılaştıkça, şemalar sadece daha karmaşıklaşmakla kalmaz, daha soyut hâle de gelirler.

• Şemalar geliştikçe, yani daha zengin ve karmaşık hâle geldikçe daha fazla boyut ve detay içerirler. Bu yüzden istisnalar ve çelişkiler de içeriğe eklemlenebilir. Bu ise şemaların daha esnek olması anlamına gelir.

• Özet olarak şemalar deneyimle geliştikçe daha kesin ve sosyal gerçekliğin karmaşıklığını daha fazla yansıtır hâle gelirler.

Doğru cevap C'dir. 

Saçma aşk: Tutku ve bağlanma birleşiminden oluşur. Yakınlık bileşeninin dengeleyici unsuru bulunmaz. Kısa sürede tanışma, hemen aşık olma ardından hemen evlilik gibi hızlı bir süreci vardır. Çabuk sonlanabilir, boşanmayla sonuçlanabilir.

Hayvanlar ve insanda görülen bu yardım etme, gerektiğinde -başkalarının hayatta kalması içinkendini tehlikeye atma davranışı; evrimsel psikolojiyle ilgilenenler tarafından, bir kuşaktan diğerine aktarılan genetik bir özellik olduğunu ileri sürmüşlerdir. Özgeci davranış sahibi canlılar genlerini paylaştığı soyuna yardımcı olmakta, kendi genlerinin kalıtımla aktarılmasını sağlamaktadır. Bu bakışa göre özgecilik DNA’nın kalıtımla aktarılması şeklindeki bencil biyolojik amaca hizmet etmektedir.

İlişki kurma insanın en temel ihtiyaçlarından biridir.