Latince olan Plantae medicinalis terimi bitkisel droglar anlamı taşımaktadır.

Gübre Türk Farmakopesi’ndeki tanıma göre bitkisel drogları oluşturan unsurlardan biri değildir.

Gastrit ve ülser tedavisi için asid salgılanmasını azaltan, midede fazla miktarda bulunan asidi nötralize eden, mukozal direnci artıran ya da H. pylori enfeksiyonunu tedavi eden ilaçlar kullanılır. Asid salgılanmasını azaltmak üzere ranitidin, famotidin, nizatidin gibi histamin H2 reseptör blokörleri ve lansoprazol, omeprazol, pantoprazol, rabeprozol gibi proton pompası inhibitörleri kullanılır. Asidi nötralize etmek için kalsiyum bileşikleri (kalsiyum karbonat gibi), alüminyum bileşikleri (algeldrat, alüminyum aminoasetat), magnezyum bileşikleri (magnezyum hidroksit, magnezyum karbonat, magnezyum trisilikat gibi) ya da kombine alüminyum, kalsiyum ve magnezyum preparatları (magaldrat ve hidrotalsit gibi) gibi antiasid ilaçlardan yararlanılır. Sodyum bikarbonat ise hızlı etki gösteren, güçlü bir antasittir. Ancak, absorbe olarak vücüdun sistemik asit-baz dengesini etkilediği için, peptik ülserin uzun süreli tedavisinde pek kullanılmaz. Sukralfat, kolloidal bizmut bileşikleri ve karbenoksolon gibi ilaçlar ise mukozada koruyucu tabaka oluşturan ve mukozal direnci artıran ilaçlardır. Prostaglandin E1 analoğu bir ilaç olan misoprostol da hem asid salgısını azaltıcı hem de mukoza koruyucu etkilerinden dolayı ülser tedavisinde terapötik etkinliğe sahiptir.

Tedavi, bazen sadece hastalığın belirtilerini (semptomlarını) azaltarak, hastanın hastalığı daha hafif geçirmesini sağlar. Bu tip tedavilere ise “semptomatik tedavi” adı verilir.

Roma-Bizans döneminde bitkisel droglarla ilgilenen ve bunlardan ilaç ve kozmetik ürünleri tertip eden aşağıdaki meslek gruplarından Rhizomatos (çoğul: Rhizomatoi), özellikle yerli drogları toplayıp satan esnaftı.

Dünya ilaç sanayi talep doğrultusunda büyürken, ülkelerin ilaç sektörleri birbirlerine göre farklılıklar göstermektedir. Ar-Ge’ye önem veren ülkeler olduğu gibi, ihracatta veya klinik araştırmalarda ön plana çıkan ülkeler de bulunmaktadır. AB₅ olarak adlandırılan, Almanya, Fransa, Birleşik Krallık, İspanya ve İtalya sektörde söz sahibidir. Brezilya ise ilaç sektöründe gelişmekte olan ülkeler arasındadır.

Q1A-Q1F Stabilite, Q2 Analitik Validasyon, Q3A-Q3D Safsızlıklar, Q5A-Q5E Biyoteknolojik Ürünlerin Kalitesi, Q6A-Q6B Spesifikasyonlar, Q7 İyi Üretim Uygulamaları, Q11 İlaç Maddelerinin Geliştirilmesi ve Üretilmesi, Q12 Yaşamdöngüsü Yönetimi ve kalite, güvenlik ya da etkinlik kategorilerinden bir tanesine tam olarak girmeyen ürünler için Kesişen Konular başlıklı bir kılavuzu bulunmaktadır.

Alman Araştınmacı George Maurice Ebers tarafından 1862 yılında Mısır da bulunan Ebers papirüsü, eczacılık yöhünüden büyük önem taşımaktadır.1875 yılında yayınlanan bu papirüste, 700 kadar bitkisel, hayvansal ve madensel drog ve800 den fazla reçete bulunmaktadır.

Üretim tesisinde ilacın kalite güvencesini sağlamak ve hataları önlemek için yapılan kontrol ve ölçümler, İyi Üretim Uygulamaları (Good Manufacturing Practices – GMP) olarak adlandırılır. Doğru seçenek E'dir.

Katı preparatlar başta tabletler olmak üzere granüller, kapsüller, kaşeler, tozlar vb. fiziksel yapı itibariyle sert yapıdaki ilaç şekillerini kapsarlar. 

Biyoeşdeğerlik için sonuçlar referans ilacınkilerle karşılaştırıldığında, maksimum plazma konsantrasyonu %80-125 ve eğrinin altında kalan alan %90 güven aralığında olmalıdır. Doğru seçenek D'dir.

Farmasötik ürünle ilgili risklerin ürüne dair her aşamada değerlendirilmesi, kontrol edilmesi ve gözden geçirilmesini kapsayan, sistemli bir süreci tanımlayan bir kavramdır. Kalite risk yönetimi, öncelikli olarak hastanın korunmasını amaçlar.

Biyoeşdeğerlik  farmasötik eş değer olan iki müstahzarın, aynı molar dozda verildiğinde, biyoyararlanımının ve terapötik etki ve güvenlik derecesinin aynı denilebilecek düzeyde benzer olmasıdır.

İlacın reçete edilmeden sonraki süreci, hastalıkların tanısı ve tedavi düzenleme süreci, ilacın tedarik edilme süreci, ilacın uygulanma/kullanılma süreci, ilaç atığı ve imha edilme süreci. 

Hemşirenin ilaç uygulama işleminin ilk adımını, hekimin belirlediği ilaç isteminin alınması oluşturur. Hastanelerde, hekim-eczacı-hemşire ve servis-hastane eczanesi-ilaç hazırlama ünitesi arasındaki iletişimde aksaklıklar yaşanması, ciddi uygulama hatalarına neden olabilmektedir. Eskiden hastanelerde ilaç istemleri özel formlar aracılığıyla yapılırken, günümüzde istemler daha çok elektronik ortamda yürütülmeye çalışılmaktadır. Hastanede sağlık personeli arasında daha hızlı ve güvenli iletişim kurulmasını sağlayan otomatize ve elektronik sistemler sayesinde ilaç hataları azalmaktadır. 

Eczacılık Fakülteleri arasında AİK eğitimine ilk olarak Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Farmakoloji Anabilim Dalı’nda başlanmıştır. 2003 yılında, Prof. Dr. Meral Keyer Uysal’ın önerisiyle “Akılcı İlaç Kullanımı” dersi müfredata eklenmiş ve seçmeli ders olarak açılmıştır. 

Biyoyararlanım için iki önemli in vitro deney yöntemi vardır. Bunlardan dissolüsyon testi, mide veya bağırsak suyunun taklit edildiği ortamlarda, 37°C sıcaklıkta çözünme hızını ölçmek için kullanılır. Deneyin uygulandığı farmasötik dozaj şeklinin %50’sinin yapay vasatta çözündüğü zaman değerlendirme için dikkate alınan ölçüttür. Gastrointestinal kanaldan (mide-barsak kanalından) çabuk emilen, absorbe edilen fakat farmasötik şekle bağlı olarak dissolüsyonu dolayısıyla absorbsiyonu geciken ilaçlar, bu deneyde vücutta gerçekleşecek durum için yüksek öngörü sağlar. Fakat tersi durumdaki ilaçlar için dissolüsyon testi iyi bir parametre değildir. Dissolüsyon, in vivo testin yerine ya da ona tamamlayıcı olarak kullanılmasının yanında yeni ilaç geliştirme aşamasında, aday formülasyonlardan en uygun olanı seçmek ve kalite kontrolü gerçekleştirmek amacıyla da kullanılabilir. Yapılan ikinci deney ise X ışını difraksiyon testidir. Bu test, ilacın kristal yapısını çözümleyerek dissolüsyon derecesine yönelik fikir edinmek amacıyla gerçekleştirilir.