Hayek’e göre kapitalizm son derece dinamik bir sistemdir; bunun ana gerekçesi de bünyesinde toplumsal eşitsizliği barındırıyor olmasıdır.

Sınıf çalışmasını üretimin ilişkilerinin önceliğinden bağımsızlaştırmanın ve çoklu sınıf kavrayışının kuramsal temelleri atmıştır diye tanımlayan kişi Weber’dir.

Yapısalcı-işlevselci tabakalaşma kuramının iki yönü vardır. Bu kuram öncelikle mesleki hiyerarşi kuramıdır; mesleklerin (toplumsal rol kalıplarının) toplumsal sistemin idamesindeki işlevsel katkılarına göre hiyerarşilik derecelenmesini verili alır. İkinci olarak bu kuram, bir toplumsal güdülenme kuramıdır. Buna göre, işlevi bakımından zorlayıcı toplumsal rollerin üstlenilmesindeki zorunlu özveriyi talep edebilmek için, güdülemeye dönük hatırı sayılır bir ayrıcalık ve ödül sisteminin varlığı rasyonel ve meşrudur. Ancak tıbbi hiyerarşi kuramı ile ilgisi yoktur.

Korporatizmin kavramsallaştırılmasına katkıda bulunan bir diğer araştırmacı Gert- hard Lehmbruch’a göre, korporatizm, sadece çıkarların temsili ve uzlaştırılmasından ibaret olmayıp bundan daha fazlasını içermektedir. Lehmbruch’un korporatizm tanımında devlet, sadece çıkar örgütlerini tanımak, tescil etmek, tekelci temsil hakkı vermek, lider seçiminde ve çıkarların içerik ve ifade biçiminin yapılandırılışını denetlemekle yetinmemekte ve denetleyici olma konumundan çıkarak pazarlıkçı bir konuma geçmektedir.

Teorik düzeyde, Stuart Hall ve David Held (1989) eşitlik ve evrensellik idealleri arasındaki “indirgenemez gerilim” olarak tanımladığı durum vatandaşlık fikrinin temel özelliklerini oluşturmaktadır. Sonuç olarak, kâğıt üstünde resmî ve gerçek vatandaşlık meselesi, vatandaşlığın merkezî sorunlarından olan evrensellik ile farklılık arasındaki karmaşık problemle yakından ilişkilidir.

Weberci ekol, çoğulcu sınıf kavrayışı ile zengin işçi tiplemeleri geliştirmiş bir ekoldür.

A devlet korporatizmini değil liberal korporatizmi anlatan bir özelliktir.

Yeni teknoloji, uluslararasılaşma ve Fordist paradigmadan postfordist paradigmaya geçiş, yeni sanayileşen ülkelerle rekabet, emek ve üretim süreçlerinin değişimi, emek piyasalarının esnekleştirilme isteği, sermayeyi yeni bir devlete, Asgari Geçim Devletine yönlendirmiştir.

Epistemolojik eleştiri noktalarını açıklığa kavuşturan üç dayanak özcülük, belirlemecilik ve indirgemeciliktir.

II ve IV nolu ifadelerde Asgari Geçim Devleti’nin özellikleri anlatılmaktadır.

Marksçı sınıf kuramında analitik öncelik, toplumsal sınıfta değil, sınıflar mücadelesindedir.

Vatandaşlığın liberal tanımı, Nira Yuval- Davis’in de bütün vatandaşları esas olarak benzer görür ve sınıf, etnisite, cinsiyet vd. farklılıklarını ve eşitsizlikleri dikkate almaz.

Refah devletinde tüm vatandaşlar devletin sunduğu olanaklardan yararlanır, ayrım yapılmadan.

Hayek için toplumsal eşitsizlik, kapitalizme dinamizm kazandıran bir işleve sahiptir.

Leo Panitch’ın korporatizm tanımında, devlet, işçi ve işveren örgütlerinin özerkliklerini sınırlayarak onları devlet politikaları doğrultusunda harekete geçirir ve yönetsel bir kontrol aracı olarak kullanır.

İşlevselci tabakalaşma kuramının "sanayi-öncesi toplumlara" uygun olmaması eleştirisi. Mesleki ve yönetsel konumların "işlevsel önemi ve derecelenmesi" tezine dönük eleştiri. İnsan doğasına yönelik örtülü kavramsallaşmanın savunulamaz olduğu eleştirisi. Kişisel becerinin toplumsal beceriye dönüşmesi için gerekli olan eğitim süresi gibi konular Saunders’ın işlevselci tabakalaşma kuramına dönük getirdiği eleştiriler arasındadır.